Η Γαλλία έφτασε στην κατάκτηση του τροπαίου για πρώτη φορά στην ιστορία της και μέσα στην έδρα της επικράτησε με 3-0 της σοκαρισμένης Βραζίλιας, η οποία είχε επηρεαστεί απόλυτα από όσα συνέβησαν στον Ρονάλντο. Ο Εμέ Ζακέ αποτύπωσε το σύγχρονο ποδόσφαιρο και κέρδισε.
Η ΟΜΑΔΑ
ΓΑΛΛΙΑ
Ο δρόμος για την κατάκτηση του τροπαίου δεν ήταν στρωμένος με λουλούδια. Ισα-ίσα τα «αγκάθια» ήταν πολλά και τα μονοπάτια δύσβατα. Με την Γαλλία περίπου ανυπόληπτη τα προηγούμενα χρόνια με εξαίρεση την εποχή Πλατινί και το μακρινό 1986, στους «τρικολόρ» παρουσιαζόταν η μεγαλύτερη ευκαιρία να μπορέσουν να βγουν από την αφάνεια. Και βγήκαν έστω κι αν υπέφεραν μέχρι να φτάσουν στη κορυφή, με το οξύμωρο, να έχουν μόνο εύκολο ματς, έτσι όπως εξελίχθηκε, τον ίδιο τον… τελικό με τη Βραζιλία.
Ο Ομοσπονδιακός τεχνικός Εμέ Ζακέ, πέραν του ότι είχε παίκτες υψηλού επιπέδου στο ρόστερ αλλά και υψηλής τεχνικής κατάρτισης και ποδοσφαιρικής ευφυίας με πρώτο και καλύτερο τον Ζιντάν, κατάφερε να χτίσει την ομάδα του, έχοντας ως βάση την σχεδόν αλάνθαστη άμυνα του. Δεν είναι τυχαίο ότι δέχθηκε μόλις δύο γκολ σε όλο το τουρνουά και μάλιστα το ένα από πέναλτι. Με τους Ντεσαϊγί και Μπλαν στο κέντρο άμυνας, τους Λιζαραζού και Τιράμ στα άκρα να αποτελούν τη μεγαλύτερη κινητήρια δύναμη της, τους Καρεμπέ και Ντεσάν να βρίσκονται παντού και να οργώνουν το γήπεδο, η Γαλλία είχε στην επίθεση τους ταλαντούχους Ντιγκαρί, Ανρί, Τζοργκαέφ και τον βαρύ φορ Γκιβάρς. Ομάδα που ήξερε να παίζει άμυνα και να δημιουργεί χάρις στο ταλέντο των παικτών της. Για να φτάσει η διοργανώτρια στον τελικό πάντως, υπέφερε στα νοκ άουτ παιχνίδια, δείγμα της πίεσης που είχε για την διάκριση. Πέρασε με τρεις νίκες από τον όμιλο και τέρματα 9-1 με το μοναδικό γκολ να το δέχεται με πέναλτι του Λάουντρουπ στη νίκη 2-1 επί της Δανίας. Στους «16» οι «τρικολόρ» τα βρήκαν σκούρα κόντρα στην μικρή αλλά οργανωμένη Παραγουάη την οποία κατάφεραν να λυγίσουν στην παράταση με τέρμα του Μπλαν (113). Στον προημιτελικό με την Ιταλία, οι Γάλλοι δεν μπόρεσαν να σκοράρουν και πήραν την πρόκριση 4-3 στα πέναλτι.
Και στον ημιτελικό με την Κροατία νίκησαν με ανατροπή 2-1 (οι Κροάτες προηγήθηκαν με τον Σούκερ στο μοναδικό γκολ που δέχθηκε η Γαλλία σε όλο το τουρνουά σε κανονική ροή αγώνα), χάρις σε δύο γκολ του δεξιού μπακ της ομάδας, Λιλιάν Τιράμ! Το εντυπωσιακό πέρα από την δυστοκία των Γάλλων ήταν πως στα τρία νοκ άουτ ματς μέχρι να πάνε στον τελικό, πέρασαν το ένα στην παράταση, το άλλο στα πέναλτι και μόλις το ένα στο 90λεπτο. Εξάλλου σημείωσαν μόλις τρία γκολ σε αυτά τα τρία ματς και όλα τα πέτυχαν αμυντικοί (δύο ο Τιράμ κι ένα ο Μπλαν)!Εξίσου εντυπωσιακό ήταν (και παραμένει) το αρνητικό ρεκόρ –για διοργανώτρια χώρα- των Γάλλων που είχαν τρεις αποβολές στο τουρνουά!
Μια του Ζιντάν στο ματς με την Σ. Αραβία (κλώτσησε εκτός φάσης αντίπαλο κι έχασε τα παιχνίδια με Δανία και Παραγουάη), μια του Μπλαν στον ημιτελικό με την Κροατία και του Ντεσαϊγί στον τελικό…Ένα ακόμη κακό για τους Γάλλους στη διοργάνωση ήταν ότι είχαν απέναντι τους διάφορες εθνικιστικές παρατάξεις κυρίως μέσα στη Γαλλία, που αντιδρούσαν επειδή η ομάδα είχε στο ρόστερ πολλούς ποδοσφαιριστές που κατάγονταν από την Αφρική ή άλλες πρώην και νυν γαλλικές αποικίες και καθημερινά δυσφήμιζαν την ομάδα και την διοργάνωση, με πολλά ρατσιστικά παραληρήματα…
ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ
Ζινεντίν Ζιντάν
Μεγαλωμένος σε γκετό της Μασσαλίας σε μια πολυμελή οικογένεια Αλγερινών μεταναστών, ο Ζινεντίν Ζιντάν που λάτρευε το ποδόσφαιρο, έψαχνε μια ευκαιρία να δείξει σε όλους το ταλέντο του. Αλλωστε οι επιλογές δεν ήταν πολλές. Ποδοσφαιριστής θα γινόταν ή θα δούλευε ως λιμενεργάτης. Και το 1989 η Καν του άνοιξε την πόρτα για να μπορέσει να αναδείξει το ταλέντο του. Μαγνήτισε αμέσως τα μεγάλα κλαμπ και πήρε μεταγραφή στη Μπορντό όπου εκτόξευσε μαζί της την καριέρα του. Εγινε διεθνής με όλες τις μικρές εθνικές ομάδας της Γαλλίας κι έφτασε και στην εθνική ανδρών. Φαινομενικά ήρεμος χαρακτήρας μέσα κι έξω από τα γήπεδα, με γλυκό ύφος ο Ζιντάν έδειχνε οι δεν είχε καθόλου άγχος στα παιχνίδια.
Όμως την ίδια ώρα μπορούσε να εκνευριστεί για ασήμαντη αφορμή, να γίνει εκρηκτικός και να αποβληθεί, όπως συνέβη αρκετές φορές στην καριέρα του (ποιος θα ξεχάσει την κεφαλιά στον Ματεράτσι λίγα χρόνια μετά;).Οι κινήσεις του μαγικές, το μυαλό του δούλευε με χίλια. Δημιουργούσε, μάρκαρε, έκοβε κι έραβε. Ηγετική φυσιογνωμία που όλοι σύγκριναν πάντα με τον Πλατινί. Η μεταγραφή του στην Γιουβέντους τον έκανε τον απόλυτο ποδοσφαιρικό σταρ. Όμως οι δύο χαμένοι τελικοί Τσάμπιονς Λιγκ (το ‘97 απέναντι στη Ντόρτμουντ και το ’98 κόντρα στη Ρεάλ), δεν τον άφηναν να γίνει το νο1 στον κόσμο (αργότερα το κατέκτησε κι αυτό με με τη ΡεάλΜαδρίτης…). Το γαλλικό Μουντιάλ ήταν η μεγάλη του ευκαιρία. Τι κι αν αποβλήθηκε με τη Σαουδική Αραβία κι έχασε δυο νοκ αουτ παιχνίδια.
Στον ημιτελικό με την Κροατία ήταν εκεί και στον τελικό με τη Βραζιλία γνώρισε την αποθέωση με το απόλυτο ηγετικό παιχνίδι του, σκοράροντας τα δύο πρώτα γκολ των «τρικολόρ» με τα οποία τους οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Παράλληλα σταμάτησαν οι συγκρίσεις με τον Πλατινί, για τον απλούστατο λόγο ότι τον είχε ξεπεράσει…
ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ
«Τρέξτε γρήγορα ο Ρονάλντο πεθαίνει»
Τα σενάρια συνομωσίας πολλά, οι μύθοι και τα ψέματα πολλοί περισσότεροι στη συνέχεια, για όλα όσα συνέβησαν πριν τον τελικό Γαλλίας – Βραζιλίας, στην αποστολή της «σελεσάο».Το μεσημέρι της μέρας του τελικού (14 Ιουλίου) στο ξενοδοχείο των Βραζιλιάνων οι παίκτες ήρεμοι ετοιμάζονται να κατέβουν στο εστιατόριο για το μεσημεριανό φαγητό. Όλα κυλούν ήρεμα ως τη στιγμή που οι φωνές για βοήθεια του τρομοκρατημένου και πανικόβλητου Ρομπέρτο Κάρλος σπάνε την ηρεμία και όλοι σπεύδουν ταραγμένοι να δουν τι συμβαίνει. «Τρέξτε γρήγορα, ο Ρονάλντο πεθαίνει» ουρλιάζει στους διαδρόμους ο Ρομπέρτο Κάρλος και άπαντες τρέχουν στο δωμάτιο που έμενε το «Φαινόμενο» παρέα με τον κολλητό του το Ρ. Κάρλος.
Το θέαμα που αντίκρυσαν οι πρώτοι που έφτασαν στο δωμάτιο ήταν συγκλονιστικό. Ο Ρονάλντο πεσμένος στο πάτωμα, με το σώμα του να τραντάζεται ολόκληρο από σπασμούς, το στόμα του να βγάζει αφρούς και τα μάτια του κάτασπρα. Ο αρχηγός Σέζαρ Σαμπάιο (μαζί με τους Εντμούντο, Τζιοβάνι, Ριβάλντο που έφτασαν πρώτοι στο δωμάτιο του) ψύχραιμος τον γυρίζει στο πλάι και του κρατάει το στόμα ανοικτό για να μην του γυρίσει η γλώσσα. Την ίδια ώρα έχουν καταφτάσει οι γιατροί και τα άλλα μέλη της αποστολής και οι περισσότεροι κλαίνε.
Ο Ρονάλντο κάποια στιγμή ηρέμησε, έπεσε σε βαθύ ύπνο και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Εκεί οι γιατροί του χορήγησαν φάρμακα για επιληπτικές κρίσεις την ώρα που άρχισαν να διαδίδονται σενάρια συνομωσίας με πρώτο ότι μεταξύ των φαρμάκων που του δόθηκαν από τους Γάλλους γιατρούς ήταν κι ένα από τα χάπια που είχε πάρει η Μέριλιν Μονρόε για να αυτοκτονήσει…
Ο Ρονάλντο έμεινε για περαιτέρω εξετάσεις στο νοσοκομείο, του απαγορεύτηκε να σηκωθεί αλλά τουλάχιστον είχε ξεπεράσει τον κίνδυνο για τη ζωή του. Πίσω στο ξενοδοχείο και πριν η Βραζιλία αναχωρήσει ανάστατη για το γήπεδο, ο Ομοσπονδιακός προπονητής Μάριο Ζαγκάλο ανακοίνωσε ότι ο Ρονάλντο δεν θα παίξει στον τελικό γιατί προέχει η υγεία του.Ο Ρονάλντο ενημερώθηκε σχετικά και ευχήθηκε καλή επιτυχία στον αντικαταστάτη του τον Εντμούντο. Και από εδώ ξεκινούν τα παράξενα και άκρως επεισοδιακά που χάλασαν για τα καλά το κλίμα στη Βραζιλία που όταν βγήκε στον αγωνιστικό χώρο για να παίξει, το μυαλό όλων μόνο στον τελικό δεν βρισκόταν με όσα προηγήθηκαν.
Λίγο πριν η αποστολή αναχωρήσει για το γήπεδο, τρεις άντρες άγνωστοι στους ποδοσφαιριστές και τα μέλη της ομάδας, όπως δήλωσαν σε συνεντεύξεις του οι Ριβάλντο, Ζούνιορ Μπαϊάνο και Τζιοβάνι που ήταν αυτόπτες μάρτυρες, συναντήθηκαν με τον Ζαγκάλο, αποσύρθηκαν σε μια γωνία στο λόμπι και συνομίλησαν μεταξύ τους για μισή ώρα. Σύμφωνα με τον Τζιοβάνι κανείς δεν έμαθε ποτέ τι συζητήθηκε μεταξύ των τεσσάρων ανδρών. Η ομάδα έφτασε στο «Σταντ ντε Φρανς», η FIFA ανακοίνωσε από τα μεγάφωνα τις συνθέσεις και ο Ρονάλντο απουσίαζε.
Σοκ για τους ποδοσφαιρόφιλους όλου του κόσμου που δεν γνωρίζουν ακόμα τι παίχτηκε τις προηγούμενες ώρες. Πίσω στη Βραζιλία, 200 εκατ κόσμος θεωρεί υπεύθυνους τους Γάλλους και τα σενάρια περί δολιοφθοράς δίνουν και παίρνουν. Στα αποδυτήρια οι παίκτες ετοιμάζονται και ο Ζαγκάλο δίνει οδηγίες, όταν ξαφνικά ανοίγει η πόρτα κι εμφανίζεται ο… Ρονάλντο! Καταπονημένος, σοκαρισμένος, με το βλέμμα στο κενό σαν ζωντανός νεκρός. Οι παίτκες δεν το πιστεύουν και ο Ζαγκάλο ανακοινώνει ότι ο Ρονάλντο θα παίξει κανονικά στην ενδεκάδα!
Πανικός και υστερία. Οι διεθνείς σε έξαλλη κατάσταση βλέποντας τον Ρονάλντο περίπου ως ζόμπι, αντιδρούν και απαιτούν από τους ανθρώπους της Ομοσπονδίας να έρθει μπροστά τους ο πρόεδρος και να τους εξηγήσει τι συμβαίνει. Ο Ρομπέρτο Κάρλος αρνείται να αγωνιστεί και φεύγει από τα αποδυτήρια. Προσπαθούν οι αρμόδιοι της Ομοσπονδίας να τον πείσουν και να τον φέρουν πίσω, άλλοι παίκτες ξεντύνονται, βρίζουν την Ομοσπονδία, τον προπονητή. Χάος.
Λέγεται -χωρίς ποτέ να αποδειχθεί κάτι από τις έρευνες που έγιναν μετά από την βραζιλιάνικη εισαγγελία- ότι ήταν απαίτηση των χορηγών της βραζιλιάνικης Ομοσπονδίας να παίξει στον τελικό ο Ρονάλντο, επειδή είχαν πληρώσει δεκάδες εκατομμύρια για χορηγίες και υπήρχαν τεράστιες ρήτρες αποζημίωσης προκειμένου να βρίσκεται στην ενδεκάδα και συνεπώς ήταν εκείνοι που επέβαλαν στην Ομοσπονδία την παρουσία του στον τελικό.
Η Βραζιλία βγήκε στον αγωνιστικό χώρο σχεδόν χωρίς να κάνει ζέσταμα κα το 3-0 ήρθε φυσιολογικά. Εννοείται ότι ο Ρονάλντο ήταν άφαντος στο ματς και από το περιβάλλον της Ομοσπονδίας διέρρευσε στην πορεία ότι ο 22χρονος τότε άσος είχε λυγίσει από την πίεση που του ασκούσαν οι χορηγοί του, οι χορηγοί της Ομοσπονδίας αλλά και οι συμπατριώτες του φίλαθλοι καθώς του φόρτωσαν στην πλάτη την ντε φάκτο κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ποιος ξέρει…
ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ…
- Ηταν η 16η διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου που διεξήχθη από 10 Ιουνίου έως 12 Ιουλίου. Ηταν η 2η φορά που η Γαλλία φιλοξένησε τη διοργάνωση μετά το 1938.
- Για πρώτη φορά στη διοργάνωση συμμετείχαν 32 ομάδες έναντι 24 των προηγούμενων διοργανώσεων.
- Τον Ιανουάριο του 1991, οι ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες επτά χωρών ανακοίνωσαν κι επισήμως την υποψηφιότητά τους για τη διοργάνωση του 1998. Επρόκειτο για τις Αγγλίας, Βραζιλίας, Χιλής, Γαλλίας, Ινδία, Μαρόκο, Πορτογαλία και Ελβετία. Τέσσερις χώρες αποσύρθηκαν, ώστε τον Σεπτέμβριο του 1991 είχαν απομείνει μόνες υποψήφιες η Γαλλία, το Μαρόκο και η Ελβετία. Η εκτελεστική επιτροπή της FIFA ανέθεσε τη διοργάνωση του θεσμού στη Γαλλία με 12 ψήφους έναντι επτά του Μαρόκου.Τον Ιούνιο του 1997, ένα χρόνο πριν τη διοργάνωση, έγινε ένα φιλικό τουρνουά, ως πρόβα τζενεράλε και στο οποίο συμμετείχαν η Αγγλία, η Βραζιλία, η Γαλλία και η Ιταλία. Το τουρνουά διεξήχθη υπό τη μορφή ενός ενιαίου ομίλου, με κάθε ομάδα να δίνει από τρεις αγώνες και την ομάδα που τερματίζει επικεφαλής της κατάταξης να κατακτά το τουρνουά και αυτή ήταν η Αγγλία χάρις σε δύο νίκες απέναντι σε Ιταλία και Γαλλία και παρά την ήττα από τη Βραζιλία.
- Κατά την διάρκεια του τετραεθνούς τουρνουά έφυγε από τη ζωή χτυπημένος από τον καρκίνο, ο αντιπρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής της διοργάνωσης Φερνάν Σαστρ.
- Οι επενδύσεις στα στάδια ενόψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου ανήλθαν στα 600 εκατ. ευρώ. Η ανέγερση του Σταντ ντε Φρανς κόστισε 420 εκατομμύρια ευρώ. Τα υπόλοιπα εννέα στάδια ανακαινίστηκαν έναντι του συνολικού ποσού των 180 εκατομμυρίων ευρώ.
- Στην προκριματική φάση πήραν μέρος που διεκδίκησαν 30 εισιτήρια (τα είχαν η διοργανώτρια Γαλλία και η κάτοχος Βραζιλία).
- Τέσσερις εθνικές ομάδες προκρίθηκαν για πρώτη φορά στην τελική φάση: Νότια Αφρική, Κροατία, Τζαμάικα και Ιαπωνία.
- Αυτή ήταν η τελευταία πρόκριση σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου για τη Γιουγκοσλαβία, η οποία μετατράπηκε σε Σερβία-Μαυροβούνιο το 2003.
- Εκπληξη αποτέλεσαν οι αποκλεισμοί της Σουηδίας (3η στο προηγούμενο Μουντιάλ), της Τσεχίας (φιναλίστ του Εuro 1996), της Πορτογαλίας και της Ρωσίας.
- Ο μέσος όρος ηλικίας των ποδοσφαιριστών που έλαβαν μέρος ήταν 27 ετών και 8 μηνών. Στις αρχές της διοργάνωσης, νεαρότερος ποδοσφαιριστή ήταν ο Καμερουνέζος επιθετικός Σαμουέλ Ετό, σε ηλικία 17 ετών και 3 μηνών. Ο γηραιότερος ποδοσφαιριστής ήταν ο Σκωτσέζος τερματοφύλακας Τζιμ Λέιτον, σε ηλικία 39 ετών και 10 μηνών.
- Ο τότε αρχηγός της Εθνικής Γαλλίας και νυν προπονητής της, Ντιντιέ Ντεσάν, έγινε ο πρώτος Γάλλος ποδοσφαιριστής που σήκωσε το Παγκόσμιο Κύπελλο.
- Στον μικρό τελικό η Κροατία νίκησε 2-1 την Ολλανδία και πήρε την 3η θέση (13’ Προσινέτσκι, 35’ Σούκορ – 21’ Ζέντεν).-Πρώτος σκόρερ αναδείχθηκε ο Κροάτης Νταβόρ Σούκερ με 6 γκολ κι ακολούθησαν με πέντε ο Αργεντινός Γκάμπριελ Μπατιστούτα και ο Ιταλός Κριστιάν Βιέρι.