Με το μυαλό όλων να ταξιδεύει πίσω στον χρόνο, σε εκείνον τον ανεπανάληπτο τελικό Βραζιλίας – Ιταλίας 4-1 στο παγκόσμιο Κύπελλο του Μεξικό το 1970 με την τρομερή ποδοσφαιρική παράσταση της «σελεσάο», το ίδιο ζευγάρι διασταύρωσε τα ξίφη του και στον τελικό του Μουντιάλ το 1994 στις ΗΠΑ.

Οι προσδοκίες μεγάλες λοιπόν, με τους μεν και τους δε να συγκρίνουν τις τότε ομάδες με αυτές του ’94 να μιλούν για τους διαδόχους του Πελέ, του Τοστάο, του Ζαϊρζίνιο ή του Ριβελίνο και του Καρλος Αλμπέρτο και οι «Ατζούρι» για τα… παιδιά του Ριβέρα, του Μπούρνιτς, του Αλμπερτόζι, του Μπονισένια…

Όμως, όπως λέει και ο λαός, όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα μικρό καλάθι. Μπορεί λοιπόν στις τάξεις της Βραζιλίας να δέσποζαν ο Ρομάριο, ο Μπεμπέτο, ο Ντούνγκα και ο Αλνταϊρ και στην Ιταλία ο Ρομπέρτο Μπάτζιο, ο Μπαρέζι, ο Μαλντίνι και ο Ντοναντόνι, όμως ο τελικός ήταν απογοητευτικός. Μηδέν θέαμα, καλές φάσεις μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού, δύναμη, πάθος και μέχρι εκεί. Η Βραζιλία είχε μεν την υπεροχή αλλά ήταν φλύαρη, η Ιταλία δε, προσπαθούσε μήπως και βρει κάποια αντεπίθεση ή ένα καλό στημένο από τον σπεσιαλίστα Ρομπέρτο Μπάτζιο. Περισσότερο φοβόταν ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη.

Στο κατάμεστο από 95.000 στάδιο «Ρόουζ Μπόουλ» της Πασαντίνα οι δυο ομάδας κατάκοπες από την ζέστη οδηγήθηκαν για πρώτη φορά στην ιστορία της διοργάνωσης στα πέναλτι μετά από ένα κοπιαστικό για όλους 0-0 στα 120 λεπτά. Εκεί το άγχος κι η πίεση χτύπησαν κόκκινο και η διαδικασία που από μόνη της είναι ψυχοφθόρα, εξελίχθηκε σε θρίλερ. Πρώτη ξεκίνησε την σειρά η Ιταλία. Ο αρχηγός Φράνκο Μπαρέζι σημάδεψε ψηλά στέλνοντας τη μπάλα πάνω από την εστία του Ταφαρέλ. Σειρά για την Βραζιλία ο Μάρτσιο Σάντος αλλά ο Παλιούκα απέκρουσε! Δεύτερο πέναλτι ο Αλμπερτίνι και 0-1 η Ιταλία. Σειρά του μεγάλου Ρομάριο και 1-1. Τρίτο πέναλτι για τους Ιταλούς ο Εβάνι και 1-2. Τρίτο για τους Βραζιλιάνους ο Μπράνκο και 2-2. Τέταρτο πέναλτι για τους Ιταλούς ο Ντανιέλε Μασάρο και ο Ταφαρέλ απέκρουσε!

Σειρά της «σελεσάο» για το 4ο πέναλτι και ο αρχηγός ο Ντούνγκα στέλνει τον Παλιούκα από τη μια πλευρά και την μπάλα από την άλλη για το 3-2 της Βραζιλίας. Πέμπτο και τελευταίο πέναλτι για τον ηγέτη των «Ατζούρι» τον Ρομπέρτο Μπάτζιο. Η πίεση στα κόκκινα. Αν ευστοχήσει θα κρατήσει ζωντανή την ομάδα του με την ελπίδα η Βραζιλία να χάσει το δικό της 5ο πέναλτι. Όμως το πέναλτι του Μπάτζιο είναι κακό, καρμπόν με εκείνο του Μπαρέζι.

Η μπάλα φεύγει ψηλά άουτ, η Βραζιλία πανηγυρίζει τον 4ο τίτλο της, οι Ιταλοί κλαίνε, ο Μπάτζιο έχει μείνει άγαλμα προσπαθώντας να καταλάβει τι έγινε πριν ξεσπάσει σε λιγμούς και εμείς οι τηλεθεατές μάθαμε την γνωστή μάρκα ουίσκι με τον σλόγκαν «Keep walking» που έμελλε να γίνει τηλεοπτική διαφήμιση με θέμα το χαμένο πέναλτι του Ιταλού σταρ…

Οι Βραζιλιάνοι πανηγύρισαν με την ψυχή τους και αφιέρωσαν το τρόπαιο στον αδικοχαμένο συμπατριώτη τους και κορυφαίο πιλότο της Φόρμουλα 1, Αϊρτον Σένα…Η ταυτότητα του τελικού

ΒΡΑΖΙΛΙΑ – ΙΤΑΛΙΑ 0-0 (3-2 πεν.)

Στάδιο: Ρόουζ Μπόουλ, Πασαντίνα Θεατές: 95.000

Διαιτητής: Σάντορ Πουλ (Ουγγαρία)

Σκόρερ: –

ΒΡΑΖΙΛΙΑ: Ταφαρέλ, Ζορζίνιο (21’ Καφού), Μάουρο Σίλβα, Αλνταϊρ, Μάρτσιο Σάντος, Ντούνγκα, Μπράνκο, Μαζίνιο, Μπεμπέτο, Ζίνιο (106’ Βιόλα), Ρομάριο.

ΙΤΑΛΙΑ: Παλιούκα, Μπεναρίβο, Μαλντίνι, Μπαρέζι, Μούσι (35’ Απολόνι), Ντ. Μπάτζιο (95’ Εβάνι), Αλμπερτίνι, Μπέρτι, Ρ. Μπάτζιο, Ντοναντόνι, Μασάρο.