Ολόκληρος ο πλανήτης προσπαθούσε να γιατρέψει τις τεράστιες πληγές που άφησε στην ανθρωπότητα ο Β’ παγκόσμιος Πόλεμος και οι περισσότερες χώρες ειδικά οι ευρωπαϊκές προσπαθούσαν να σταθούν ξανά στα πόδια του την μεταπολεμική εποχή.

Σε μια προσπάθεια να επιστρέψει η κανονικότητα στον κόσμο και να χαμογελάσει έστω για λίγο, η FIFA αποφάσισε την διεξαγωγή του 4ου Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1950, δύο χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Κι επειδή δεν γινόταν για 3η σερί διοργάνωση το Μουντιάλ να διεξαχθεί στην λαβωμένη Ευρώπη, ανέθεσε το τουρνουά στη Βραζιλία που εκτός των άλλων είχε και πολύ λιγότερες απώλειες από τον Πόλεμο. Η διοργάνωση έμελλε να μείνει στην ιστορία για δυο λόγους.

Ο πρώτος ότι αποτέλεσε έναν από τους μεγαλύτερους θριάμβους ομάδας που θεωρείτο αουτσάιντερ στον τελικό, τι κι αν είχε ήδη μια κατάκτηση του. Μιλάμε για την Ουρουγουάη που κόντρα σε όλα τα προγνωστικά νίκησε μέσα στο σπίτι της «μισητής» γειτόνισσας Βραζιλίας…

Ο δεύτερος λόγος ήταν ότι μια ολόκληρη χώρα βυθίστηκε σε εθνικό πένθος μετά την ταπείνωση στον τελικό. Μια ήττα που ακόμη και σήμερα πληγώνει τους Βραζιλιάνους και φροντίζουν να τους το χτυπούν οι Ουρουγουανοί οι οποίοι κάθε φορά που αντιμετωπίζουν τη Βραζιλία σε οποιαδήποτε διοργάνωση, υψώνουν πανό που γράφει «1950»…

Τίποτα δεν προμήνυε την ποδοσφαιρική τραγωδία που θα γραφόταν στον τελικό. Η Βραζιλία είχε μια από τις καλύτερες ομάδες στον κόσμο εκείνη την εποχή και θεωρείτο δικαιολογημένα το μεγάλο φαβορί. Λέγεται ότι ακόμη και ο πρόεδρος της FIFA, Ζιλ Ριμέ, ήταν τόσο σίγουρος για τη νίκη της, που στο ημίχρονο ετοίμασε πανηγυρικό λόγο για τους νικητές Βραζιλιάνους τον οποίο θα εκφωνούσε στην απονομή. Όμως η Ουρουγουάη χάλασε τα σχέδια και στην απονομή ο Ζιλ Ριμέ αρκέστηκε σε τυπικές χειραψίες…

Ηταν τέτοια η δίψα των Βραζιλιάνων για την κατάκτηση του τροπαίου που κατασκεύασαν το μεγαλύτερο τότε στάδιο στο κόσμο το περίφημο «Μαρακανά» 205.000 θέσεων (το επίσημο νούμερο για τα εισιτήρια του τελικού ανέρχεται στα 202.772 και αποτελεί τον αξεπέραστο αριθμό θεατών στη διοργάνωση)!

Η Βραζιλία ήταν σαρωτική στη τελική φάση. Οι τέσσερις ομάδες που προκρίθηκαν στην τετράδα (Βραζιλία, Ουρουγουάη, Ισπανία, Σουηδία) έπαιξαν όλες εναντίον όλων σε μίνι πρωτάθλημα) και η πρώτη στη βαθμολογία θα κατακτούσε τον τίτλο. Οι γηπεδούχοι διέλυσαν Σουηδία και Ισπανία με 7-1 και 6-1 αντίστοιχα και ήταν πρώτοι στη βαθμολογία ένα βαθμό μπροστά από την Ουρουγουάη την οποία αντιμετώπιζαν στην τελευταία αγωνιστική, που ουσιαστικά ήταν ο τελικός της διοργάνωσης.

Στη Βραζιλία αρκούσε και η ισοπαλία για να πάρει τον τίτλο και όταν προηγήθηκε στον τελικό με τον Φριάσα στο 47’ το «Μαρακανά» κόντεψε να γκρεμιστεί από το εκστασιασμένο πλήθος. Μάλιστα έχασε κι άλλες ευκαιρίες για το 2-0, δεν το πέτυχε και… τιμωρήθηκε. Ο Σκιαφίνο ισοφάρισε 1-1 στο 66’ και το «Μαρακανά» βουβάθηκε. Ωσπου ήρθε ο Γκίτζια στο 79’ να πετύχει το 1-2, την Ουρουγουάη να φτάνει σε μια επική ανατροπή και να βυθίζει στο πένθος μια ολόκληρη χώρα…«Nunca mais meu Brasil» («Ποτέ πια Βραζιλία μου») αναφωνούσαν για πολλά χρόνια οι Βραζιλιάνοι.

Η τραγωδία πήρε το όνομα «Maracanazo» που εκφράζει το τεράστιο κάζο της διοργανώτριας. Οι λιγοστοί φίλοι της Ουρουγουάης ακούγονταν σαν να ήταν χιλιάδες στο γήπεδο. Τόση βουβαμάρα. Εκατοντάδες άνθρωποι σε όλη τη χώρα μεταφέρθηκαν με καρδιακά επεισόδια στα νοσοκομεία, πολλοί από τους οποίος πέθαναν. Δεκάδες Βραζιλιάνοι μη αντέχοντας τον πόνο, αυτοκτόνησαν, δυο εκ των οποίων στο «Μαρακανά», καθώς πήδηξαν στο κενό από το πάνω διάζωμα. Μετά την τραγωδία ήρθε η οργή και οι Βραζιλιάνοι βρήκαν τον αποδιοπομπαίο τράγο στο πρόσωπο του γκολκίπερ Μοασίρ Μπαρμπόσα ενός εκ των κορυφαίων της διοργάνωσης, επειδή τον θεώρησαν υπεύθυνο για το νικητήριο γκολ της Ουρουγουάης. Οι λευκές φανέλες που αγωνιζόταν ως τότε η Βραζιλία θεωρήθηκαν γρουσούζικες και αντικαταστάθηκαν με τις σημερινές που έχουν τα χρώματα της σημαίας…

«Κάθε έθνος έχει τη δική του αθεράπευτη εθνική καταστροφή, κάτι σαν τη Χιροσίμα στην Ιαπωνία. Η δική μας Χιροσίμα, ήταν η ήττα από την Ουρουγουάη το 1950», έγραψε χαρακτηριστικά ο μεγάλος Βραζιλιάνος δημοσιογράφος, Νέλσον Ροντρίγκες…

ΒΡΑΖΙΛΙΑ – ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ 1-2

ΣΤΑΔΙΟ: Μαρακανά

ΘΕΑΤΕΣ: 200.000

ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ: Τζορτζ Ρίντερ (Αγγλία)

ΓΚΟΛ: 47’ Φριάσα – 66’ Σκιαφίνο, 79’ Γκίτζια

ΒΡΑΖΙΛΙΑ: Μπαρμπόσα, Αουγκου΄στο, Μπάουερ, Τσίκο, Ντανίλο, Μπιγκόντε, Φριάσα, Ζαϊρ, Ζουβενάλ, Αντεμίρ, Ζιζίνιο.

ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ: Μάσπολι, Τεχέρα, Πέρες, Βαρέλα, Γκονζάλες, Γκαμπέτα, Γκίτζια, Σκιαφίνο, Μίγκες, Αντράντε, Μοράν.