Η μεγάλη ανατροπή και τα πρώτα μηνύματα του φασισμού.

Παρουσία του δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι, τον οποίο οι Ιταλοί ποδοσφαιριστές χαιρέτησαν ναζιστικά στην παρουσίαση πριν τη σέντρα, η Ιταλία και η Τσεχοσλοβακία παρατάχθηκαν στο στάδιο «Νατσιονάλε» της Ρώμης στις 19 Ιουνίου στον τελικό της διοργάνωσης για να διεκδικήσουν το 2ο τρόπαιο του Παγκοσμίου Κυπέλλου, μπροστά σε 55.000 θεατές.

Ενας τελικός όπου ο Ντούτσε και οι συν αυτώ περίμεναν εύκολο θρίαμβο για να προπαγανδίσουν το καθεστώς, σε καιρούς επικίνδυνους αφού ο φασισμός απλωνόταν ολοένα και περισσότερο στην Ευρώπη. Όμως οι Τσεχοσλοβάκοι δεν είχαν καμία όρεξη να πέσουν αμαχητί και διεκδίκησαν το τρόπαιο επί ίσοις όροις, έχοντας στις τάξεις τους τον πρώτο σκόρερ της διοργάνωσης τον Ολντριχ Νέγεντλι.

Από ιταλικής πλευράς, στην 11άδα υπήρχαν 2 Αργεντινοί και δυο Ουρουγουανοί πολιτογραφημένοι Ιταλοί, ελέω Μουσολίνι. Μάλιστα ο Αργεντινός Λούις Μόντι, είναι ο μοναδικός παίχτης στην ιστορία του Παγκοσμίου κυπέλλου που έχει αγωνιστεί σε δύο τελικούς με δύο διαφορετικές εθνικές ομάδες. Την Αργεντινή το 1930 και με την Ιταλία το 1934. Το παιχνίδι ήταν συναρπαστικό κι εξελίχθηκε σε θρίλερ. Οι φιλοξενούμενοι προηγήθηκαν με τον Νέγεντλι στο 71’ αλλά οι γηπεδούχοι ισοφάρισαν στο 81’ με τον Ραϊμούντο Ορσι. Το 1-1 δεν άλλαξε στο 90λεπτο και ο τελικός πήγε στην παράταση. Εκεί η Ιταλία με γκολ του Σκιάβιο από πάσα του Γκουαϊτα έκανε την ολική ανατροπή στο 95’ (2-1) και κράτησε αυτό το σκορ ως το τέλος, κατακτώντας το βαρύτιμο τρόπαιο, προς απόλυτη ικανοποίηση του καθεστώτος Μουσολίνι…

ΙΤΑΛΙΑ – ΤΣΕΧΟΣΛΟΒΑΚΙΑ 2-1

Στάδιο: Νατσιονάλε

Θεατές: 55.000

Διαιτητής: Ιβάν Εκλουντ (Σουηδία)

Σκόρερ: 81’ Ορσι, 95’ Σκιάβιο – 71’ Νέγεντλι

ΙΤΑΛΙΑ: Κόμπι, Μοτζέλιο, Αλεμάντι, Ατ. Φεράρις, Μόντι, Μπερτολίνι, Γκουαϊτα, Μεάτσα, Σκιάβιο, Τζ. Φεράρις, Ορσι.

ΤΣΕΧΟΣΛΟΒΑΚΙΑ: Πλάνιτσκα, Ζένισεκ, Τστιρόκι, Κοαστάλεκ, Τσάμπαλ, Κρτσιλ, Γιούνεκ, Σβόμποντα, Σομπότκα, Νέγεντλι, Πουτς.