«Όλα τα είχε η Μαριορή ο φερετζές της έλειπε» λέει ο θυμόσοφος λαός και το γνωμικό αυτό βρίσκει την απόλυτη εφαρμογή στην είδηση που επανακυκλοφόρησε λίγο πιο επίσημα χθες, ότι δηλαδή Σαουδική Αραβία, Αίγυπτος κι Ελλάδα θα καταθέσουν φάκελο υποψηφιότητας για να διοργανώσουν από κοινού την τελική φάση του Μουντιάλ 2030!
Τι ωραίο που ακούγεται, αλήθεια! Η Ελλάδα συνδιοργανώτρια της κορυφαίας ποδοσφαιρικής διοργάνωσης στον πλανήτη, ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου δηλαδή. Τρέλα! Όπως τότε, στα μέσα της δεκαετίας του ’90, που μαθεύτηκε ότι η χώρα μας θα διεκδικήσει εκ νέου τους Ολυμπιακούς Αγώνες μετά το φιάσκο της υποψηφιότητας για τους Αγώνες της Ατλάντα το 1996 (η μόνη Ολυμπιάδα που άφησε ένα μικρό κέρδος). Τότε που μας… έφαγε η Κόκα Κόλα και ως υπερπατριώτες ξεκινήσαμε αγώνες για εμπάργκο στο γνωστό αναψυκτικό. Πόση γελοιότητα να αντέξεις…
Ηταν τότε που θέλαμε ως σύγχρονοι Έλληνες, να τιμήσουμε δήθεν, τους προγόνους μας και να γιορτάσουμε τα 100 χρόνια των Ολυμπιακών Αγώνων. Δεν το βάλαμε κάτω και αποφασίσαμε να διεκδικήσουμε ξανά τους Αγώνες , αυτή τη φορά του 2004. Ωσπου το 1997 ακούστηκε στη Λοζάνη το… πολυπόθητο «Athens» από το στόμα του τότε προέδρου της ΔΟΕ, Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ και αμέσως 10 εκατομμύρια Ελληνες ξεχύθηκαν αλαλάζοντες στους δρόμους. Πανηγύριζαν σαν τρελοί επειδή τους είχαν κάνει πλύση εγκεφάλου οι κυβερνώντες και όχι μόνο, ότι με τους Αγώνες το 2004 θα γινόμασταν όλοι πλούσιοι. Όπως με το Χρηματιστήριο! Θα πιάναμε κορόιδα τους ξένους και θα γεμίζαμε τους τραπεζικούς μας λογαριασμούς, τα χρηματοκιβώτια και τα μπαούλα μας, τίγκα στα ευρώπουλα! Ηταν τόση η παράκρουση που, όποιος ήταν αντίθετος με τη διοργάνωση, χαρακτηριζόταν εχθρός της χώρας, προδότης και όλοι τον έδειχναν με το δάχτυλο. Πάλι καλά που εκείνη την εποχή δεν έστελναν τους αντιφρονούντες στα ξερονήσια. Λίγο έλειψε.
Και ήρθε το 2004 κι έγιναν οι Αγώνες και όλοι το καταχάρηκαν. Μέχρι που ήρθε ο λογαριασμός! Κι έζησε η ελίτ της χώρας καλά και ο λαός χειρότερα. Το χρέος της χώρας εκτοξεύτηκε σε αστρονομικά ποσά και το ήδη μισοβουλιαγμένο καράβι ξεκίνησε κατευθείαν το ταξίδι για τα βράχια στα οποία έπεσε 6 χρόνια μετά. Η Ελλάδα γονάτισε οικονομικά και αυτόματα άνοιξε ο δρόμος για την πτώχευση, το ΔΝΤ και τα μνημόνια. Οι υπεύθυνοι για αυτό το τραγικό φιάσκο ούτε καν ενοχλήθηκαν. Αποκαϊδια παντού. Ερειπωμένες και λεηλατημένες ολυμπιακές εγκαταστάσεις, φτώχεια, εξαθλίωση και δράματα. Τι απέμεινε από εκείνο το εγχείρημα; Τα δεκάδες σκάνδαλα και τα πάρτι της Γιάννας Αγγελοπούλου, που ξεσάλωνε με τους ξένους επίσημους φίλους της για να τους ευχαριστήσει. Δικά της ήταν τα λεφτά άλλωστε για να τα εκτιμήσει; Ο Ελληνας πολίτης πλήρωνε…
Τι έμαθε όμως ο Ελληνας από εκείνο το δράμα; Τίποτα! Αλλωστε γενιές και γενιές μεγάλωσαν με το «δώσε στο λαό άρτο και θεάματα και δεν θα σε ενοχλήσει καθόλου». Η Ελλάδα χρυσοπληρώνει ακόμα εκείνες τις αμαρτίες αλλά μυαλό κανείς. Είπαμε «άρτος και θέαμα». Και η νέα βερσιόν εμφανίζεται με την υποψηφιότητα (κι ας βάζει τα πολλά λεφτά η Σαουδική Αραβία) της χώρας για το Μουντιάλ του 2030. Μπορεί η διοργάνωση να μην είναι Ολυμπιακοί Αγώνες, όμως είναι εξίσου κοστοβόρα όπως όλες οι διοργανώσεις του Παγκοσμίου Κυπέλλου και η Ελλάδα με τόση ανέχεια και εξαθλίωση και η οποία βρίσκεται πάλι στο χείλος του γκρεμού, δεν αντέχει ένα τόσο μεγάλο βάρος. Γιατί; Γιατί εκτός των άλλων τη οικονομική ζημιά θα την πληρώσουμε εμείς και όχι η ελίτ της χώρας, όπως συμβαίνει παντού και πάντα. Τόσο απλά…
Όπως ανέφερε, ο διάδοχος του θρόνου της Σαουδικής Αραβίας, Μπιν Σαλμάν, έχει συμφωνήσει με τον Έλληνα Πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, και τον Πρόεδρο της Αιγύπτου, Αμπντέλ Φατάχ Ελ Σίσι, για να προχωρήσει τις διαδικασίες. Επιπλέον ενημέρωσε πως το μεγαλύτερο κόστος της διοργάνωσης θα το αναλάβει η Σαουδική Αραβία με τα περισσότερα παιχνίδια να γίνονται στη χώρα του, κάποια σε ένα νέο γήπεδο που ετοιμάζεται στο Κάιρο και κάποια, όχι περισσότερα από οκτώ, στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στο «Γ. Καραϊσκάκης», στην «OPAP ARENA», στον Βοτανικό και στη «Νέα Τούμπα». Ο Ελληνας λατρεύει την μπάλα και στο επικοινωνιακό τραπέζι προς άγραν ψήφων θα πέσει και το Μουντιάλ. Οπότε το 2030 ετοιμαστείτε να ζήσουμε στιγμές… 2004. Και αμέσως μετά να ετοιμαζόμαστε για τη «λυπητερή». Γιατί τα… μεταξωτά βρακιά θέλουν και μεταξωτούς πωπούς. Και ο ελληνικός λαός δεν διαθέτει τέτοιους. Μόνο η ελίτ της χώρας. Καλά ξεμπερδέματα…