Το γεγονός ότι αρκετοί ποδοσφαιριστές στην Ευρώπη πάσχουν από κατάθλιψη με αποτέλεσμα να στρέφονται στο αλκοόλ ή σε υπερβολική κατανάλωση από ηρεμιστικά χάπια είναι γνωστό. Όμως η είδηση ότι στην Αγγλία σχεδόν το 5% των ποδοσφαιριστών έχουν σκεφτεί να αυτοκτονήσουν, σοκάρει…

Η συγκλονιστική αυτή αποκάλυψη έγινε μέσω έρευνας που πραγματοποίησε η Ένωση Ποδοσφαιριστών Αγγλίας (PFA) με αφορμή την χθεσινή παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας και αφορά τη σεζόν 2021-22. Τα αποτελέσματα ήταν συγκλονιστικά: 40 από τους 843 ποδοσφαιριστές της Premier League και της EFL (Championship, League One, League Two) που συμμετείχαν στην έρευνα, σκέφτηκαν έστω κάποια στιγμή να αυτοκτονήσουν…

Στην ίδια έρευνα αναφέρονται ακόμη: Το 10% των ποδοσφαιριστών έχει δεχθεί απειλές για τη ζωή του και φοβάται, το 12% αισθάνθηκε υποχρεωμένο να εμβολιαστεί με το ζόρι κατά του κορονοϊού και ότι σχεδόν το 20% έχει βιώσει απίστευτο πίεση από το άγχος.

Όπως καταλαβαίνουμε όλοι, πίσω από την αστραφτερή βιτρίνα του κορυφαίου πρωταθλήματος στον κόσμο, δεν είναι όλα τόσο ρόδινα όσο δείχνουν. Αλλωστε είναι πολλά τα παραδείγματα στο παρελθόν όπου πολλοί ποδοσφαιριστές έπεσαν θύματα εκφοβισμού ή απίστευτης πίεσης με αποτέλεσμα άλλοι να γίνουν αλκοολικοί κι άλλοι να δώσουν τέλος στη ζωή τους. Πόσοι και πόσοι δεν φιλοξενήθηκαν σε κέντρα απεξάρτησης με άλλους να τα καταφέρνουν κι άλλους όχι (Μπεστ, Κλαφ, Μέρσον, Ανταμς, Γκάσγκοϊν και άλλοι)…

«Αυτά τα στοιχεία υπογραμμίζουν πόσο σημαντικά είναι αυτά τα ζητήματα για το ποδόσφαιρο» δήλωσε στο Associated Press ο Μάικλ Μπένετ, διευθυντής του τμήματος ευημερίας των ποδοσφαιριστών στην PFA, αλλά όπως αποδεικνύεται τα λεφτά δεν φέρνουν πάντα την ευτυχία…

Κι αν κάποιοι γλίτωσαν δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις –τα παλαιότερα χρόνια- ποδοσφαιριστών στην Αγγλία, που δεν άντεξαν για διάφορους λόγους την πίεση κι έδωσαν τέλος στη ζωή τους.

Τελευταίο τραγικό παράδειγμα, τον Οκτώβριο του 2021, όταν ο 18χρονος Τζέρεμι Γουίστεν έδωσε τέλος στη ζωή του, νικημένος από την κατάθλιψη, μετά την αποδέσμευση του από τις Ακαδημίες της Μάντσεστερ Σίτι.

Γεννημένος το 2002 στο Μαλάουι, ο Γουίστεν είχε ενταχθεί στα φυτώρια της Σίτι σε ηλικία 13 ετών και δουλεύοντας σκληρά ανέβηκε μία-μία τις βαθμίδες, φτάνοντας στην U-16. Ολοι μιλούσαν για το ταλέντο του και μάλιστα πίστευαν ότι θα έφτανε στην πρώτη ομάδα πολύ πιο γρήγορα από το αναμενόμενο. Ομως τον Ιανουάριο του 2018 ο 16χρονος τότε, κεντρικός αμυντικός, τραυματίστηκε σοβαρά στο γόνατο σε ένα προπονητικό διπλό κι έμεινε εκτός αγώνων για έξι μήνες. Όταν επέστρεψε, το σοκ ήταν μεγάλο καθώς ενημερώθηκε από το σύλλογο ότι θα αποδεσμευτεί.

Αν και το όνειρο του κατέρρευσε ο Γουίστεν έμοιαζε να πατάει ψυχολογικά στα πόδια του και ξεκίνησε μάλιστα το διάβασμα για να μπει στο Πανεπιστήμιο και να σπουδάσει. Τίποτα δεν προδίκαζε το φρικτό τέλος. Το «τέρας» της κατάθλιψης τον είχε γονατίσει κι έτσι στις 24 Οκτωβρίου του 2021 ο 19χρονος Τζέρεμι βρέθηκε κρεμασμένος στο δωμάτιο της αδελφής του…

Ο «στιγματισμένος» Φάσανου

Όμως υπήρξαν και πιο γνωστοί παίκτες στο βρετανικό ποδόσφαιρο που έδωσαν τέλος στη ζωή τους. Ποιος θα ξεχάσει άλλωστε το Τζάστιν Φάσανου…

Γεννημένος στην Αγγλία, με καταγωγή από τη Νιγηρία, ο Φάσανου έγινε το 1990 ο πρώτος Άγγλος αθλητής που ομολόγησε δημόσια ότι ήταν ομοφυλόφιλος, προκαλώντας ποικίλες αντιδράσεις στην βρετανική κοινωνία. Τελείωσε την καριέρα του στιγματισμένος το 1997 κι έναν χρόνο μετά, τον Μάρτιο του 1998, ένας 17χρονος κατήγγειλε στην Αστυνομία ότι ο Φάσανου του είχε επιτεθεί για να τον βιάσει. Δύο μήνες αργότερα, ο πρώην επιθετικός της Νόριτς, βρέθηκε κρεμασμένος σε ένα γκαράζ. Στο σημείωμά του έγραφε: «Συνειδητοποίησα ότι είχα ήδη κριθεί ένοχος. Δεν θέλω να ντροπιάζω άλλο τους φίλους και την οικογένειά μου»…

Κι άλλοι που δεν άντεξαν

Άλλη περίπτωση ήταν εκείνη του Ντέιβ Κλέμεντ ο οποίος αγωνίστηκε για 14 χρόνια στην QPR, παίζοντας σε 472 παιχνίδια. Όταν η QPR υποβιβάστηκε, το 1979, πήγε στην Μπόλτον και στη συνέχεια σε Γουίμπλεντον και Φούλαμ. Το 1982 σε ηλικία 34 ετών κι ενώ αγωνιζόταν με τη Φούλαμ, έσπασε το πόδι του. Ο Κλέμεντ δεν άντεξε το γεγονός ότι η καριέρα του ουσιαστικά είχε τελειώσει και στις 31 Μαρτίου του 1982 αυτοκτόνησε πίνοντας ζιζανιοκτόνο…

Στα μέσα της δεκαετίας του ’50, ο Σκωτσέζος Χιούι Γκάλαχερ ήταν ένας από τους καλύτερους επιθετικούς όχι μόνο στην Αγγλία αλλά σε όλη την Ευρώπη. Στα 624 παιχνίδια που αγωνίστηκε, πέτυχε 463 τέρματα. Μετά το τέλος της καριέρας του απέκτησε πολλά οικονομικά προβλήματα κι όταν τον Δεκέμβριο του 1950 πέθανε ξαφνικά η σύζυγός του, με την οποία είχαν αποκτήσει τρία παιδιά, ο Γκάλαχερ έπεσε σε κατάθλιψη. Ένα βράδυ, γυρνώντας μεθυσμένος στο σπίτι, χτύπησε τον μικρότερο γιο του Μάτι, 14 ετών, με ένα βαρύ αντικείμενο στο κεφάλι και τον τραυμάτισε. Ο Γκάλαχερ κατηγορήθηκε για επίθεση σε βάρος ανηλίκου και στις 12 Ιουνίου 1957 επρόκειτο να δικαστεί. Όμως, μία μέρα νωρίτερα, ο Γκάλαχερ έδωσε τέλος στη ζωή του, πέφτοντας στις ράγες του τρένου.

Τέλος ο Τόμι Μακ Λάρεν ήταν ένα ακόμα θύμα της κατάθλιψης που του δημιούργησε το ποδόσφαιρο. Αγωνίστηκε σχεδόν σε όλη την καριέρα του στην αγγλική Πορτ Βέιλ. Εκεί έμεινε για 10 χρόνια, παίζοντας σε 333 αγώνες και σημειώνοντας 28 τέρματα. Ήταν τόσο δεμένος με την ομάδα, ώστε όταν αυτή τον άφησε ελεύθερο το 1977, έπεσε σε κατάθλιψη. Αγωνίστηκε για έναν χρόνο στην Τέλφορντ, και στην ομώνυμη πόλη άφησε την τελευταία του πνοή τον Ιούλιο του 1978, όταν βρέθηκε νεκρός μέσα στο αυτοκίνητό του…