Ο Φακούντο Μπερτόγλιο απάντησε στις ηχογραφημένες ερωτήσεις φιλάθλων του Αστέρα Τρίπολης, δημοσιογράφων και παιδιών(!) και μίλησε για τις ξεχωριστές στιγμές της καριέρας του και της ζωής του.

Η κλήση από τον Ντιέγκο Μαραντόνα, το γκολ με την Εθνική Αργεντινής, το ματς που δεν θα ξεχάσει με τον Αστέρα Τρίπολης και η 23η Σεπτεμβρίου, η ημερομηνία που ενώνει τον τόπο καταγωγής του με την Τρίπολη.

Ακούστε το PODCAST powered by badounas.com/ του ποδοσφαιριστή μας και βρείτε μας στο Spotify με την ονομασία Asteras Tripolis FC.

Ποια ήταν η μέρα που κατάλαβε ότι θα γίνει ποδοσφαιριστής;

Η αλήθεια είναι ότι από μικρή ηλικία ασχολούμουν με το ποδόσφαιρο. Επαιζα στους δρόμους μπάλα. Οπότε πάντα ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής. Ωστόσο η στιγμή που είπα στον εαυτό ότι μπορώ να γίνω ποδοσφαιριστής ήταν περίπου όταν ήμουν 12-13 ετών, όταν έπαιζα στις Ακαδημίες της Σανταφέ. Είναι μια ομάδα που τότε έπαιζε στην  πρώτη κατηγορία της Αργεντινής. Τότε έπαιζαν αρκετοί γνωστοί μου στην πρώτη ομάδα. Ετσι είπα ότι αφού μπορούν αυτοί, τότε μπορώ να το κάνω και εγώ

Στις 23 Σεπτεμβρίου, η περιοχή που γεννήθηκε η Σαν Χοσέ ντε λα Εσκινα γιορτάζει την δημιουργία της κοινότητας το 1986 και η πόλη που αγωνίζεται, η Τρίπολη γιορτάζει την απελεύθερωση της το 1821. Ποιες ομοιότητες συναντά στις δύο περιοχές:

Οσον αφορά τις ομοιότητες σίγουρα υπάρχουν κάποιες. Κι αυτό απορρέει από το γεγονός ότι πρόκειται για δύο περιοχές, οι οποίες δεν έχουν πάρα πολύ κόσμο. Οπότε είναι λογικό να υπάρχει ένα οικογενειακό κλίμα, να γνωριζόμαστε ο ένας με τον άλλον. Αυτό είναι κάτι που μου αρέσει πάρα πολύ και στα δύο μέρη. Στην Τρίπολη η περιοχή περιβάλλεται από πάρα πολλά βουνά που στην Σαν Χοσέ ντε λα Εσκίνα δεν έχει. Ισως θα μπορούσα να πω κάποια πλατεία που μου θυμίζει την δική μου περιοχή. Αλλά και πάλι όχι τόσο πολύ.

Για το αν ξεχωρίζει κάποιο παιχνίδι:

Αυτό που ξεχωρίζω είναι όταν αγωνίστηκα για πρώτη φορά εδώ στον Αστέρα. Ηταν ένα παιχνίδι κόντρα στον ΠΑΟΚ, στο οποίο χάναμε 1-0 στο πρώτο ημίχρονο και στο δεύτερο, το γυρίσαμε. Ειχα βάλει ένα γκολ εγώ κι ένα ο Σανκαρέ. Ένα παιχνίδι απέναντι σε πάρα πολύ δύσκολο αντίπαλο, καταφέραμε και το γυρίσαμε. Είναι ένα ματς που ξεχωρίζω με τη φανέλα του Αστέρα.

Για το πως αισθάνθηκε όταν ο Μαραντόνα τον κάλεσε στην εθνική ομάδα Αργεντινής:

Η πρώτη μου αντίδραση ήταν να πάρω τη μητέρα και τον πατέρα μου. Η αλήθεια είναι ότι δεν το πίστευα. Τα συναισθήματα ήταν πάρα πολλά. Πολύ άγχος, νευρικότητα γιατί μιλάμε για τον Μαραντόνα, που για εμάς είναι είδωλο. Ηταν κάτι απίστευτο.

Για το πως αισθάνθηκε όταν φόρεσε τη φανέλα της εθνικής Αργεντινής και σκόραρε κόντρα στη Χιλή:

Ηταν πολύ σημαντικό για εμένα. Μιλάμε για την κορυφαία στιγμή στην καριέρα μου. Κάθε ποδοσφαιριστής, κάθε παιδί που ξεκινάει το ποδόσφαιρο, όνειρό του είναι κάποια στιγμή να φορέσει τη φανέλα της εθνικής του ομάδας. Εγώ το κατάφερα και πέτυχα κι ένα γκολ, το οποίο θεωρώ ότι ήταν αρκετά όμορφο. Το διασκέδασα πολύ, το ευχαριστήθηκα. Αν και θα ξαναπώ ότι ήταν πολύ ωραίο που φόρεσα το εθνόσημο. Το γεγονός ότι γνώρισα από κοντά τον Μαραντόνα, με αγκάλιασε, μιλήσαμε, μου έδωσε συμβουλές. Μιλάμε για έναν άνθρωπο που δεν ήταν μόνο δικό μου είδωλο, αλλά ήταν του πατέρα μου, του παππτού και όλης της Αργεντινής.

Για το πώς περνάει τον ελεύθερο του χρόνο στην Τρίπολη:

Εχω αρκετό ελεύθερο χρόνο. Μου αρέσει να τον περνάω με την κόρη μου. Κάνουμε πολλά πράγματα μαζί. Πηγαίνουμε στο σχολείο, για βόλτες, παίζουμε μαζί. Είναι κάτι που μου αρέσει πολύ. Στην πόλη μου αρέσει ότι είναι οι άνθρωποι είναι ζεστοί. Νιώθεις άνετα. Είναι κοντινές όλες οι αποστάσεις. Κι αυτό που δεν μου αρέσει είναι το κρύο.

Για την πιο δύσκολη κι εύκολη στιγμή στην καριέρα του:

Η πιο δύσκολη στιγμή στην καριέρα μου, έχει να κάνει με έναν τραυματισμό, ο οποίος ήρθε την χειρότερη δυνατή στιγμή. Τότε αγωνιζόμουν στον ΑΠΟΕΛ. Τότε ήμασταν μετά τα προκριματικά του ChampionsLeague, είχα αγωνιστεί σε όλα και είχα βοηθήσει την ομάδα να περάσει στους ομίλους, με Ρεάλ Μαδρίτης, Ντόρτμουντ και Τότεναμ. Ειχα πάρα πολλές πιθανότητες να αγωνιστώ βασικός σε αυτά τα παιχνίδια, δυστυχώς όμως πριν το ματς με την Ρεάλ Μαδρίτης, τραυματίστηκα και δεν μπόρεσα να ήμουν παρών σε αυτή την γιορτή, παρά μόνο στον τελευταίο αγώνα κόντρα στην Τότεναμ, εκτός έδρας. Αυτό μου στοίχισε πάρα πολύ.Η πιο ευτυχισμένη στιγμή θα έλεγα την πρώτη σεζόν με τον Άρη και με τη Λαμία.

Για τον Αστέρα:

Προσπαθούμε να βρούμε τα βήματά μας. Προσαρμοζόμαστε στη φιλοσοφία τπου προπονητή, στόχος είναι ξεκάθαρος να μπούμε στα πλέι οφ και να τα πάμε όσο γίνεται καλύτερα στο Κύπελλο.

Για το τι τον τράβηξε να επιστρέψει στον Αστέρα:

Ο πρώτος λόγος έχει να κάνει με την οργάνωση του συλλόγου, το μόνο που σε απασχολεί έιναι το ποδόσφαιρο, είναι σημαντικό αυτό. Η οικογένεια ήξερε την πόλη, όλα αυτά ήταν άνετα για τον εγκλιματισμό μας. Δεύτερον πάντα η ομάδα έχει υψηλούς στόχους και τρίτον υπάρχει πολύς κόσμος που γνωρίζω εδώ, έχω φίλους, ήξερα ότι έρχομαι κάπου θα μπορέσω να περάσω καλά.

Για το ποιο είναι το “ταβάνι”» του:

Ως ομάδα θεωρώ ότι έχει όλες τις προϋποθέσεις για να μπούμε στα πλέι οφ, θα ήθελα να φτάσουμε στον τελικό Κυπέλλου. Είναι ένα όνειρο για εμένα να αγωνιστώ σε τελικό Κυπέλλου στην Ελλάδα.

Για το αν θα άλλαζε κάτι από τότε που ξεκίνησε το ποδόσφαιρο:

Δεν θα άλλαζα κάτι…στο φινάλε αν το σκεφτείς και οι δύσκολες στιγμές σε ωριμάζουν. Κάθε στιγμή είτε καλή είτε καλή με βοήθησε να φτάσω εδώ που είμαι.