Για τραγωδία μιλούν όλοι μετά το δράμα των Τεμπών. Εμπλεκόμενοι, υπεύθυνοι, πολιτικοί, μάνατζερ, CEO, εργαζόμενοι, ιδιώτες, Ελληνες, Ιταλοί. Όμως αυτό που συνέβη στα Τέμπη, δεν ήταν τραγωδία. Ηταν μαζική ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ. Ηταν προμελετημένο κατά συρροή  ΕΓΚΛΗΜΑ και το οποίο είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα ξεχαστεί γρήγορα. Ούτε μάντης κακών είμαι, ούτε θέλω να γίνω. Όμως δεν μπορώ να αγνοήσω ότι ποτέ, μα ποτέ, σε κανένα έγκλημα μέχρι σήμερα στη χώρα, ούτε ένας πραγματικός ένοχος βρέθηκε. Ούτε ένας. Και μόλις το αίμα πλημμυρίσει τα πάντα, φορτώνονται τα πάντα στον φυσικό ή τους φυσικούς αυτουργούς αλλά οι πραγματικοί ένοχοι οι ηθικοί αυτουργοί μένουν πάντα στο απυρόβλητο. Αυτό έχει δείξει η ιστορία. Και αφού αναφερόμαστε στη «κατάρα των Τεμπών» ας αναρωτηθούμε ποιοι καταδικάστηκαν για το τροχαίο στο οποίο βρήκαν τραγικό θάνατο οι έξι φίλοι του ΠΑΟΚ; Ποιοι καταδικάστηκαν στο τροχαίο που βρήκαν τραγικό θάνατο 21 μαθητές από την Ημαθία; Φορτώθηκαν τα πάντα σε οδηγούς, όπως τώρα πάνε να φορτώσουν οι πραγματικοί ένοχοι τα πάντα στον σταθμάρχη. Φυσικά κι έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης ο σταθμάρχης, όμως πριν φτάσουμε σε αυτόν, ας βρεθούν ή συλληφθούν όλοι εκείνοι που άφηναν, αφήνουν και θα αφήνουν τόσες ζωές που κινούνται καθημερινά με τα τρένα, στο… ανθρώπινο λάθος; Τι ακριβώς μέτρα πήραν για να μη φτάσουμε στο ανθρώπινο λάθος; Ολους αυτούς που παρέλαβαν και διάβασαν-ενημερώθηκαν για του κινδύνους ενός τραγικού δυστυχήματος από τους εργαζόμενους μόνο τον τελευταίο χρόνο, αλλά δεν έκαναν το παραμικρό, ποιος θα τους συλλάβει, ποιος θα τους καταδικάσει; Ποιες απαντήσεις ή τι ενέργειες προχώρησαν για να αποφευχθεί το αιματοκύλισμα, όταν:

-Πριν ένα χρόνο παραιτήθηκε ο πρόεδρος της επιτροπής συντήρησης των σιδηροδρόμων με ένα μακροσκελέστατο μέιλ σε υπουργό και άλλους αρμόδιους επειδή παρά τις συνεχείς εκκλήσεις του, δεν πάρθηκε το παραμικρό μέτρο για την ασφάλεια εργαζομένων και επιβατών…

-Πριν τέσσερις μήνες οι υπεύθυνοι μηχανικοί έστειλαν στους αρμόδιους εξώδικο για τα κενά στην ασφάλεια όλων…

-Στις 7 Φεβρουαρίου μια συνδικαλιστική παράταξη εργαζομένων έστειλε εξώδικο στο οποίο αναφερόταν στο γεγονός ότι παρά τις συνεχείς εκκλήσεις δεν γινόταν το παραμικρό για την ασφάλεια εργαζομένων και επιβατών στα τρένα και προέβλεπε ότι σύντομα θα γίνει το κακό. Ουδείς συγκινήθηκε…

-Πριν λίγες μέρες οι σιδηροδρομικοί προχώρησαν σε 24ωρη απεργία για τη ΜΗ ασφάλεια στα τρένα. Ουδείς τους άκουσε. Στις 13 Φεβρουαρίου η Ευρωπαϊκή Ενωση έβγαλε κόκκινη κάρτα στην Ελλάδα επειδή δεν εναρμονίστηκε και δεν εκσυγχρόνισε το σιδηροδρομικό της δίκτυο και δεν προέβλεψε κονδύλια για την συντήρηση τους την επόμενη πενταετία. Και στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο!

-Από τους 3000 εργαζόμενους μέχρι πριν λίγα χρόνια, έχουν απομείνει στην εταιρία…650 εργαζόμενοι…

Ποια ήταν η… απάντηση των κυβερνώντων σε όλα αυτά; Οπως δήλωσε από το Βήμα της Βουλής στις 20 Φεβρουαρίου, 8 μέρες πριν το έγκλημα, ο μέχρι χθες υπουργός Μεταφορών, «δεν παίζουμε με την ασφάλεια των επιβατών». Το λες και κάρμα…

Όμως στο κάδρο των συνυπεύθυνων μπαίνουν και τα ΜΜΕ. Ναι, τα ΜΜΕ τα οποία όσο καιρό συνέβαιναν όλα αυτά, κώφευαν επίσης. Γιατί; Γιατί δεν υπήρχε αίμα και δεν πωλούσε το θέμα. Και τώρα που το αίμα βρέθηκε έπεσαν επάνω όλοι οι τηλεοπτικοί αστέρες από τα Λιντλ για να δικάσουν, να καταδικάσουν και να μοιράσουν ευθύνες. Μιξοκλαίνε και δήθεν θρηνούν αλλά δεν λένε στον κόσμο, γιατί όλα όσα προαναφέρθηκαν δεν έγινε θέμα σε δελτία ή εκπομπές τους; Αν έγινε κάτι αυτό ήταν μια απλή αναφορά και τίποτα περισσότερο. Ποια εκπομπή ή δελτίο ειδήσεων έκανε αυτοψία σε όλα αυτά; Ποιος δημοσιογράφος έκανε έστω μια εκπομπή για την ασφάλεια των τρένων; Ούτε ένας! Και από προχθές όλοι θρηνούν και μοιράζουν ευθύνες, αφήνοντας τις δικές τους εκτός κάδρου. Αλλά είπαμε. Ζούμε στη χώρα του «πάμε και όπου μας βγάλει». Ταξίδι στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα…