Έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος Sensei Antonio Oliva Seba

Έφυγε από τη ζωή ένας εξαίρετος άνθρωπος, ένας μεγάλος ερευνητής και λάτρης του Καράτε. Ο Sensei Antonio Oliva Seba ήταν μέλος της Εθνικής ομάδας της Ισπανίας που μεσουρανούσε την δεκαετία του ‘80.

Μετά το τέλος της αγωνιστικής του καριέρας αφοσιώθηκε στην έρευνα και την μελέτη του αθλήματός. Παρακαταθήκη του μεγάλου του έργου αποτελεί η κατηγοριοποίηση των τύπων των μαχητών, η ανάλυση των αγωνιστικών τους προφίλ και η συσχέτιση των τακτικών σε σχέση με τον χωροχρόνο και το σκορ.

O Παγκόσμιος Κώστας Παπαδόπουλος, προσπαθώντας να περιγράψει το έργο του λέει:

Αισθάνομαι αμηχανία γιατί είναι πολύ δύσκολο να περιγράψεις το τεράστιο έργο του μέσα σε λίγες γραμμές. Το 2000 εκδόθηκε το βιβλίο που αποτελούσε για τον ίδιο ορόσημο και στόχο ζωής, το COMBATE SUPREMO (Υπέρτατη Μάχη)

Το βιβλίο αυτό εκτός από την τακτική ανάλυση της μάχης, συνδέει τον μαχητή με την πνευματική του υπόσταση, αποδεικνύει οτι η διαδικασία της μάχης αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της εξελικτικής πορείας του ανθρώπου και θεωρείται πλέον το σύγχρονο ευαγγέλιο των πολεμικών τεχνών, καθώς τυγχάνει απόλυτης εφαρμογής και αποδοχής από όλες τις πολεμικές τέχνες.

* Η φωτογραφία αυτή τραβήχτηκε το καλοκαίρι του 1998. Ο Αντόνιο αμέσως μετά πήγε στον φωτογράφο και του είπε **“Dear friend, i want this picture, it is very important picture to me because i’m standing next to the next world champion”**.

Στην φωτογραφία αυτή είμαστε σε μία από τις πολλές προετοιμασίες μας στην αρχαία Ολυμπία. Δεν είχαμε τατάμι και κάναμε προπόνηση στο χωμάτινο court του τένις. Θυμάμαι είχαμε τρεις προπονήσεις την ημέρα και στα κενά τρώγαμε πάντα μαζί με τον δάσκαλο Κώστα Γκουβούση, αναλύαμε την προπόνηση και επιλέγαμε τις τακτικές που θα ακολουθήσουμε στην επόμενη. Ο Αντόνιο επικοινωνούσε με τον Κώστα χωρίς ο τελευταίος να γνωρίζει αγγλικά, η διαδραστικότητα, που έβλεπα με θαυμασμό, είχε ως αποτέλεσμα να εξελίσσονται μπροστά μου μικρά θαύματα που αποτελούν θεμέλιο λίθο του σύγχρονου αγωνίσματος.

Με τον Αντόνιο και με μία μικρή ομάδα μαχητών ταξιδεύαμε σε όλο τον κόσμο για να κάνουμε προπόνηση και για να αγωνιστούμε με άλλους αθλητές. Δεν το κάναμε για τα λεφτά, το κάναμε για τη χαρά της φιλοξενίας, την ανταλλαγή γνώσεων, την καλή παρέα και το καλό φαγητό όπως συνήθιζε να λέει ο δάσκαλος .

Είμαι χαρούμενος γιατί βλέποντας τις πρόσφατες επιτυχίες των Ελλήνων αθλητών αναγνωρίζω στον τρόπο που επιτεύχθηκαν τις διδαχές του Αντόνιο. Ο Δάσκαλος Αντόνιο Ολίβα Σέμπα θα ζει μέσα σε κάθε Dojo και βαθειά μέσα στις καρδιές μας.

Αντίο φίλε!!!