Η Μαρία Στόλη, του συλλόγου MFT Brotherhood, κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα -55 κιλά, πραγματοποιώντας εντυπωσιακή εμφάνιση στον τελικό όπου νίκησε 3-0 την Τζένιφερ Ουάρλινγκ (Λουξεμβούργο). Ένα χρυσό μετάλλιο, το μοναδικό για την ελληνική ομάδα στο πρώτο μεγάλο γεγονός του Παγκόσμιου Καράτε για το 2024.
Καταφέραμε να μιλήσουμε μαζί της, κάπου μεταξύ πανηγυρισμών και σχεδιασμού της επόμενης μέρας. Άλλωστε το βαρύ αγωνιστικό πρόγραμμα δεν αφήνει πολλά περιθώρια για ξεκούραση. Σε λίγες μέρες πετά για το Παρίσι, εκεί που θα αγωνιστεί στο Premier League.
Μεγάλη επιτυχία, η πρώτη για το 2024. Πως νιώθεις;
Αρχικά να σας ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία να μοιραστώ μαζί σας τα συναισθήματα μου και τις σκέψεις μου μετά την κατάκτηση αυτού του πολυπόθητου μεταλλίου!!!
Θα ξεκινήσω λίγο ανάποδα, δηλαδή μιλώντας για το 2023. Είχα μια πραγματικά πολύ δύσκολη χρονιά αθλητικά. Το 2023 άρχισε με την επανένταξη μου από τον σοβαρό τραυματισμό μου προσπαθώντας να βρω πατήματα μέσα στο τατάμι. Χρειάστηκα αρκετές διοργανώσεις για να νιώσω καλά στον αγωνιστικό χώρο και επίσης όσες φορές έγινε δεν είχα σταθερότητα, κάτι επίσης πολύ δύσκολο να διαχειριστώ ψυχολογικά.
Τελείωσε το 2023 λοιπόν μη έχοντας κάποια μεγάλη διάκριση εκτός από αυτήν της πανελλήνιας πρωταθλήτριας.
Παρόλα αυτά η δουλειά που γινόταν στις προπονήσεις ήταν πραγματικά πολλή και σωστή κατά την άποψη μου και αυτό φάνηκε στην πρώτη διοργάνωση για το 2024 πετυχαίνοντας νομίζω την καλύτερη απόδοση από ποτέ!!!
Σίγουρα είμαι χαρούμενη, αλλά το μεγαλύτερο συναίσθημα είναι αυτό της ανακούφισης. Κι αυτό διότι ξαναγύρισα στα μετάλλια σε μεγάλη διοργάνωση της παγκόσμιας ομοσπονδίας Καράτε, όπως είναι το karate 1 Series A
Το γεγονός ότι στη «γωνία» σου ήταν ο αδερφός σου Δημήτρης έπαιξε ρόλο;
Το ότι ο αδερφός μου ήταν στην γωνία μου θεωρώ ότι έπαιξε σημαντικό και καθοριστικό ρόλο. Δεν ήταν μόνο τα 3′ του αγώνα αλλά τα πάντα. Όλο το pre game, από τον πρωινό καφέ, την πρωινή προπόνηση, το ζέσταμα μας, τα λεπτά πριν τον αγώνα.
Για την επικοινωνία μας δεν το συζητώ. Μου έλεγε μια λέξη και είχα φτιάξει όλη την φάση.
Με τον αδερφό μου πολλά χρόνια προπονούμαστε μαζί ασταμάτητα. Νομίζω είναι απολύτως φυσιολογικό να έχουμε εκπληκτική χημεία και να γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον 100%
Το επίσημο σάιτ της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας WKF αναφέρει: «Η Μαρία Στόλη έλαμψε στο Katate 1- Series A, κυριαρχώντας στην κατηγορία των -55 κιλών». Ποσό τιμητικό είναι για σένα αυτό;
Σίγουρα είναι πολύ τιμητικό να διαβάζεις τέτοια λόγια από το επίσημο site της παγκόσμιας ομοσπονδίας. Δε θα το κρύψω. Χαμογέλασα όταν το είδα, είναι μια επιβράβευση να ξεχωρίζεις από τους πολλούς και πόσο μάλλον να σε ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους πρωταθλητές…
Επόμενος σταθμός είναι το Premier League στο Παρίσι, σε 2 εβδομάδες. Πας με άλλη ψυχολογία μετά από το προχθεσινό μετάλλιο;
Επόμενος σταθμός πολύ κοντά ναι. Σε 10 μέρες θα αγωνιστώ στην Γαλλία στο k1 premier league. Σίγουρα μια επιτυχία ανεβάζει την ψυχολογία και την πίστη στον εαυτό μας, αλλά ταυτόχρονα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα θέλει και προσοχή. Συνεπώς σίγουρα θα κρατήσω την καλή μου ψυχολογία αλλά ταυτόχρονα την συγκέντρωση μου. Το χάρηκα, το πανηγύρισα αλλά τώρα ανήκει στο παρελθόν η Αθήνα και το χρυσό μετάλλιο που κατέκτησα!!!
Κλείνοντας θέλω να ευχαριστήσω τους ανθρώπους που με στήριξαν την περασμένη δύσκολη σεζόν. Τότε που δεν φαινόταν το φως στο τούνελ, αλλά παρόλα αυτά συνέχιζαν να πιστεύουν σε εμένα και με ωθούσαν να δίνω τον καλύτερο μου εαυτό στις προπονήσεις μετά από κάθε αγωνιστική αποτυχία.
Πιο συγκεκριμένα ευχαριστώ τον Raul Cuerva Mora, τον Ισπανό προπονητή που συνεργαζόμαστε τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Την Elena Quirici, παγκόσμια πρωταθλήτρια γνωστή σε όλους στον χώρο του καράτε για τα κατορθώματα της, με τις οποίους πλέον έχουμε γίνει σαν οικογένεια. Η στήριξη τους και η θετική τους ενέργεια, εντός και εκτός τατάμι είναι τεράστια!!!
Ευχαριστώ πολύ επίσης τον ομοσπονδιακό προπονητή μας, Σπύρο Μαργαριτόπουλο, που ήταν στην καρέκλα μου όλο το 2023 και παλεύαμε μαζί, δίνοντας μου ότι μπορεί κάθε φορά. Δε μπορώ να παραλείψω τους παλιούς μου συναθλητές, όπως είναι η Έλενα Χατζηλιάδου και η Βίκυ Πανετσίδου, που ήταν πάντα στο πλευρό μου και συνεχίζουν να είναι. Όπως και οι νυν συναθλητές μου και πλέον κολλητάρια μου, ο Κωνσταντίνος Μαστρογιάννης, η Σίσσυ Γιαμμούκη και η Κωνσταντίνα Πέππα, που ταξιδεύουμε συνεχώς μαζί και μοιραζόμαστε κάθε σκέψη και ανησυχία και κάθε μετάλλιο και χαρά !!
Κλείνοντας ευχαριστώ την οικογένεια μου. Χωρίς αυτούς θα ήταν πολύ δύσκολα τα πράγματα. Είναι πάντα δίπλα μου και με στηρίζουν με κάθε δύναμη!!
Το μετάλλιο το αφιερώνω στον εαυτό μου και στον αδερφό μου, μόνο εμείς ξέρουμε και μόνο εμείς χρειαζόμαστε να ξέρουμε το γιατί….