Το 2024 για την επαγγελματική πυγμαχία έχει ήδη ξεκινήσει με ανακοινώσεις σπουδαίων αγώνων. Πόσο καλό όμως θα είναι; Και πώς θα συγκριθεί με το 1974, το 1984, το 1994, το 2004 και το 2014;

Ας δούμε πως πήγαν οι χρονιές που τελείωναν σε «4» τις προηγούμενες 5 δεκαετίες.

1974

Το 1974, ο John Conteh κέρδισε τον παγκόσμιο τίτλο στο Wembley επικρατώντας του Jorge Ahumada για τον τίτλο της WBC. Ο John Conteh ήταν ο πρώτος Βρετανός παγκόσμιος πρωταθλητής στην πυγμαχία (μετά την ήττα του Buchanan από τον Duran το 1972).

Το πιο ωραίο της ιστορίας; Ο Conteh είχε ένα ψυγείο στο πίσω μέρος του Toyota του, με ένα μπουκάλι σαμπάνια για να το γιορτάσει. Ο Conteh για τον αγώνα αυτό έκανε προπόνηση με τον πλοίαρχο George Francis. Έκανε μια παγωμένη βουτιά στις λίμνες στο Parliament Hill κάθε μέρα.

Ο Muhammad Ali κέρδισε τον George Foreman στο διάσημο Rumble in the Jungle. Στο τέλος της χρονιάς, οι Conteh, Ali, Carlos Monzon, Duran, Jose Napoles, Antonio Cervantes και μόλις 13 άλλοι κατείχαν παγκόσμιους τίτλους στην πυγμαχία.

1984

Το 1984, ο Frank Bruno ήταν μόλις 22 ετών όταν τον σταμάτησε ο Bonecrusher Smith στο Wembley. Ο Bruno ήταν αήττητος σε 21 αγώνες, ο Bonecrsuher δεν είχε χάσει σε 13. Ο Bruno ήταν πολύ μπροστά στον 10ο και τελευταίο γύρο όταν δέχτηκε το χτύπημα και έπεσε.

1994

Ο Lennox Lewis αγωνίστηκε στη Βρετανία για πρώτη φορά όταν σταμάτησε τον Bobby Wells στο Bletchley. Ο Chris Eubank υπερασπίστηκε τον τίτλο του της WBO super-middleweight έξι φορές το 1994. Ο Steve Robinson συνέχισε να κερδίζει, ο Nicky Piper και ο Floyd Havard υπέστησαν καταστροφικές ήττες σε αγώνες παγκόσμιου τίτλου. Ο Chris Pyatt έχασε τον τίτλο της WBO στα middleweight από τον Steve Collins. Ο Naseem Hamed παρέδωσε το πρώτο του υποδειγματικό αγώνα για να κερδίσει τον ευρωπαϊκό τίτλο bantamweight εναντίον του Vincenzo Belcastro.

Το παγκόσμιο πρωτάθλημα βαρέων βαρών ήταν πάντα στην ημερήσια δράση. Ο Foreman αγωνίστηκε με τον Michael Moorer, ο Herbie Hide με τον Michael Bentt. Ο Lewis νίκησε τον Phil Jackson και στη συνέχεια ηττήθηκε από τον Oliver McCall.

2004

Το 2004, η σκηνή των βαρέων βαρών για την πυγμαχία παρέμεινε και πάλι στο προσκήνιο. Ο Lewis αποσύρθηκε επίσημα, ο Vitali Klitschko σταμάτησε τον Corrie Sanders και τον Danny Williams. Ο Chris Byrd κέρδισε τον Jameel McCline και ήρθε ισοπαλία με τον Andrew Golota για τη ζώνη της IBF. Ο Big Audley Harrison κατέκτησε τον τίτλο της WBF όταν κέρδισε τον Ολλανδό, Sugar Richel Hersisia στον τέταρτο γύρο.

Ο Lamon Brewster κέρδισε με πλειοψηφική απόφαση σε έναν πολύ κοντινό αγώνα τον Kali Meehan. Λίγο μετά σταμάτησε και τον Wladimir Klitschko στον αγώνα τίτλου της WBO. Ο John Ruiz κέρδισε τους Andrew Golota και Fres Oquendo υπερασπιζόμενος τον τίτλο του της WBA.

Ένας 17χρονος, ο Amir Khan, κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Ήταν επίσης η χρονιά που ο Danny Williams κέρδισε τον Mike Tyson, πιθανότατα στον αγώνα της χρονιάς, τουλάχιστον όσον αφορά τα βαρέα βάρη.

2014

Πριν από μια δεκαετία, υπήρχαν πολλές τρελές ιστορίες και δεν ήταν όλες καλές. Κάποια ήταν απίστευτα. Ο Kell Brook επέζησε από επίθεση με μαχαίρι, ο Jamie Moore επέζησε από τον πυροβολισμό και ο Ant Crolla επέζησε αφού του έπεσε μια τσιμεντένια πλάκα στο κεφάλι.

Ένας πυγμάχος που ονομάζεται Terence Crawford κέρδισε τον Ricky Burns στη Γλασκώβη για τον τίτλο WBO ελαφρών βαρών, ο Billy Joe Saunders κέρδισε τον Chris Eubank Jr και ο Tyson Fury σταμάτησε τον Dereck Chisora.

Στο Wembley, 80.000 θεατές παρακολούθησαν τον Carl Froch να νικάει τον George Groves. Ήταν η αρχή μιας σειράς βρετανικών υπέρ-διοργανώσεων σε μεγάλους υπαίθριους χώρους.

Ο Wladimir Klitschko υπερασπίστηκε τρεις ζώνες έναντι του Alex Leapai και ο Kubrat Pulev και ο Bermane Stiverne κέρδισαν τον Chris Arreola.

Αυτά είναι μερικά από τα σημαντικά γεγονότα κάθε χρονιάς που τελείωνε με το «4». Όχι όλα, κάποια όμως σημαντικά ή ενδιαφέροντα. Το υποσχόμενο 2024 τι να επιφυλάσσει άραγε;