Στα χρονικά της πυγμαχίας υπάρχουν αρκετές ιστορίες, μύθοι ακόμα και ψέματα για τους πυγμάχους του παρελθόντος. Ο William Harrison Dempsey, που πήρε το όνομα Jack προς τιμήν του σπουδαίου Jack «The Nonpareil» Dempsey, κέρδισε τον Jess Willard έχοντας βάλει γύψο στα γάντια του; Είναι αλήθεια ότι ο Joe Louis έδωσε ένα γυαλιστερό νόμισμα σε ένα νεαρό θαυμαστή του που λεγόταν Rocky Marciano; Ήταν ο Harry Greb όντως τυφλός από το ένα μάτι τα τελευταία 5 χρόνια της καριέρας του; Κέρδισε ο Willie Pep έναν γύρο χωρίς να περάσει ούτε ένα χτύπημα;

Ο Willie Pep έχει παρομοιαστεί ως χορευτής με πυγμαχικά γάντια. Ήταν γρήγορος, ευκίνητος και εκρηκτικός. Ως την ηλικία των 20 ετών είχε κερδίσει 54 αγώνες στη σειρά, και κέρδισε τον τίτλο στη featherweight νικώντας τον Chalky Wright. Συνέχισε την «τρελή» πορεία του, χάνοντας μόνο μια φορά στους επόμενους 49 αγώνες του από τον Sammy Angot. Στις 25 Ιουλίου 1945 αντιμετώπισε στην Μινεάπολη τον Jackie Graves (ρεκόρ 25-2) σε έναν αγώνα που γράφτηκε στην ιστορία, αφού ο Pep κέρδισε έναν γύρο χωρίς να δώσει ούτε ένα χτύπημα. Ο Graves ήταν αριστερόχειρας, γεγονός που είχαν αποκρύψει από τον Pep, για να του δημιουργήσουν πρόβλημα. Όμως ήταν αποφασισμένος να τους δείξει κάτι που δεν είχαν δει ποτέ ξανά.

Μάλιστα πριν τον αγώνα έλεγε σε όλους ποιον γύρο πρέπει να προσέξουν, και δεν ήταν άλλος από τον τρίτο. Δεν δίστασε να πει σε κάποιους, φιλικά διακείμενους, δημοσιογράφους ότι στον τρίτο γύρο δεν θα έκανε ούτε ένα χτύπημα. Κινούταν συνεχώς, άλλαζε guard, χλεύαζε τον Graves, χόρευε στο ρινγκ, προσποιούταν με το κεφάλι, τους ώμους, τα πόδια. Όμως παρ’όλα αυτά δεν έριξε ούτε μια γροθιά. Το κοινό παρακολουθούσε τη σπουδαιότερη τρίλεπτη επίδειξη της τέχνης της πυγμαχίας. Σε μόλις 180 δευτερόλεπτα έκανε πραγματικότητα αυτό που είχε προβλέψει.

Ο αθλητικογράφος Don Riley, που ήταν ενήμερος για το σχέδιο του Willie Pep, έγραψε ότι ήταν τόσο εκπληκτικός ο τρόπος που αμυνόταν, ήταν τόσο εντυπωσιακός ο τρόπος που αγωνιζόταν, που το πλήθος δεν πρόσεξε καν ότι ο Pep έπαιζε μόνο αμυντικά χωρίς να κάνει ούτε μια επιθετική κίνηση. Ακόμα και ο Sugar Ray Robinson με την παροιμιώδη κίνηση έμοιαζε δυσκίνητος, σαν να ήταν φτιαγμένος από τσιμέντο, μπροστά στον Pep εκείνο το βράδυ. Αγωνίστηκε σε έναν γύρο χωρίς να κάνει ούτε ένα χτύπημα, τον είχε όντως κερδίσει όμως;

Ήταν τόσο εντυπωσιακή η επίδειξή του ώστε να ξεγελάσει και τους έμπειρους κριτές; Ο Pep «έριξε» τον αντίπαλό του 9 φορές, τελειώνοντας τον αγώνα στον 8ο γύρο με ΤΚΟ, αλλά αυτό που έκανε μεγάλη εντύπωση ήταν η βαθμολογία των κριτών. Με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων διαπιστώθηκε ότι και οι τρεις κριτές στον 3ο γύρο είχαν δώσει νικητή τον Pep. Ο Pep είχε προσθέσει στην πυγμαχία άλλη μια ιστορική στιγμή.

Όσο για τα υπόλοιπα ερωτήματα που υπάρχουν στην αρχή, ορίστε οι απαντήσεις τους. Ο Jack Dempsey όντως είχε πάρει το όνομά του από τον σπουδαίο πυγμάχο του παρελθόντος τον Jack «The Nonpareil» Dempsey, και δεν είχε βάλει γύψο στα γάντια του στο αγώνα με τον Willard. Ο Joe Louis όντως έδωσε ένα κέρμα του μισού δολαρίου στον μικρό Marciano και σε άλλον έναν μικρό που τον ακολουθούσαν κατά πόδας κατά τη διάρκεια συμμετοχής του σε ένα σόου. Ο Harry Greb τραυματίστηκε σοβαρά στο ένα του μάτι και τελικά έχασε την όραση του σε έναν αγώνα με τον Kid Norfolk το 1921, το απέκρυψε και συνέχισε να αγωνίζεται για 5 ακόμα χρόνια.

Απόσπασμα από το βιβλίο ΒΟΧ: Ο Θαυμαστός Κόσμος της Επαγγελματικής Πυγμαχίας