Ο George Foreman, πρώην πρωταθλητής βαρέων βαρών, ξεκουράζεται κατά τη διάρκεια της προπόνησής του. Το ημερολόγιο γράφει στις 18 Νοεμβρίου 1997, στο Taj Mahal στο Ατλάντικ Σίτι. Τέσσερις ημέρες πριν από τον τελευταίο αγώνα μιας απίθανης καριέρας και επιστροφής, όταν θα αντιμετώπιζε τον Shannon Briggs.

Στην τωρινή εποχή, των πέντε και έξι τίτλων σε κάθε κατηγορία βάρους, οι παραδοσιακοί φίλοι της πυγμαχίας θεωρούν αυτόν τον αγώνα ως ένα από τους κορυφαίους για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Βαρέων Βαρών. Ο κορυφαίος που κέρδισε τον κορυφαίο, χαρακτηρίζονταν αυτοί οι αγώνες τότε. Κι έτσι ήταν. Ο Briggs πήρε τη νίκη με απόφαση μετά από 12 γύρους (απόφαση η οποία αμφισβητήθηκε έντονα). Θα έχανε τον τίτλο του όμως τέσσερις μήνες αργότερα από τον Lennox Lewis.

Ιστορικό

Μετά την κατάκτηση των τίτλων WBA και IBF από τον Michael Moorer στα τέλη του 1994, ο George Foreman έχασε τον τίτλο της WBA. Έκανε μόνο μία υπεράσπιση της ζώνης της IBF. Λίγο καιρό μετά νίκησε τον Savarese. Έτσι είχε την ευκαιρία να αντιμετωπίσει τον Lennox Lewis για τον τίτλο της WBC. Πρώτα όμως έπρεπε να νικήσει έναν εκ των Chris Byrd, Hasim Rahman, James “Buster” Douglas και Shannon Briggs. Επέλεξε τον τελευταίο, ο οποίος μπήκε στον αγώνα με ρεκόρ 29-1 με 24 νίκες από νοκ άουτ. Συνειδητοποιώντας ότι μια νίκη επί του Foreman θα τον έφερνε ξανά στην κορυφή, ο Briggs ορκίστηκε να είναι έτοιμος για τον αγώνα. Μάλιστα είχε δηλώσει “Είμαι σίγουρος ότι μπορώ να πάω και να πολεμήσω για 12 γύρους και να κερδίσω”

Ο αγώνας

Ο αγώνας ήταν αμφιλεγόμενος, καθώς πολλοί ένιωσαν ότι ο George Foreman είχε κερδίσει ξεκάθαρα τον αγώνα. Παρόλα αυτά θα ήταν ο Briggs που θα έπαιρνε τελικά τη νίκη με πλειοψηφική απόφαση. Ο Foreman πέρασε περισσότερες γροθιές και είχε υψηλότερο ποσοστό επιτυχίας. Χτυπούσε με ποσοστό επιτυχίας 58%, καθώς 284 από τις 488 γροθιές του Foreman πέρασαν. Σε αντίθεση με το 45%, (223 στις 494) του Briggs. Ο Foreman στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα ήταν στην επίθεση, ενώ στον 12ο και τελευταίο γύρο, κυνηγώντας το νοκ άουτ έσπασε τη μύτη του Briggs.

Ο αγώνας αυτός ήταν και ο τελευταίος στην καριέρα του Foreman. Το 1998 ο Foreman συμφώνησε να βγει από τη σύνταξη για άλλη μια φορά για να αντιμετωπίσει έναν άλλο ηλικιωμένο θρύλο, τον Larry Holmes. Ωστόσο ο αγώνας ακυρώθηκε αφού ο διοργανωτής δεν μπόρεσε να πληρώσει τον Big George Foreman με τα συμφωνηθέντα. Έτσι η καριέρα του τελείωσε οριστικά με συνολικό ρεκόρ 76–5. Στη 10ετή επιστροφή του από το 1987 έως το 1997, ο Foreman πήγε 31–3 με 26 νοκ άουτ.