Το 2ο Greek Fights Pro Am περνά πλέον στην ιστορία, με τους διοργανωτές του, Παναγιώτη Σώζο και Μάνο Βασίλειου, να παίρνουν άλλη μια φορά τα εύσημα, βάζοντας το άθλημα εκεί που του αξίζει.
Τι είδαμε χθες βράδυ στις εγκαταστάσεις του φιλόξενου The Core; Είδαμε πολύ όμορφους αγώνες, νέων αλλά και πιο έμπειρων αθλητών. Είδαμε σφιχτό πρόγραμμα, σημαντικό γιατί δεν κουράζει τον κόσμο. Ισάξια και δίκαια ματσαρίσματα. Διαιτησία αυστηρή, στο ύψος της, δίκαιη χωρίς να υπάρχει ουδεμία αμφισβήτηση. Είδαμε τον κόσμο να έχει γεμίσει ασφυκτικά το χώρο. Προπονητές- δασκάλους τόσο από τη νέα «φουρνιά» όσο και από την παλιά. Πάρις Βασιλικός, Δημήτρης Παγώνης, Ανδρέας Παπαδάκης μερικοί από αυτούς και συγγνώμη αν ξεχνώ και κάποιον.
Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι είδαμε 14 αγώνες Κικ Μπόξινγκ. Ξέρετε, αυτό που παίζεται (ή θα έπρεπε να παίζεται) σε ρινγκ, με καναβάτσο, σχοινιά, γωνίες. Το κανονικό, το ορθόδοξο. Που συνδυάζεις πυγμαχία με λακτίσματα. Με καμία φορά φαντεζί συνδυασμούς, αλλά ποτέ «αεροπλανικά». Ντιρέκτ, κροσέ, άπερκατ. Και λακτίσματα. Δυνατά. Βαριά χτυπήματα όλα. Όχι «χεράκια- ποδαράκια». Αν τα θες αυτά, επιλογή σου. Αλλά βρε αδερφέ δεν κάνεις κικ μπόξινγκ. Κάνεις κάτι ωραίο, περίτεχνο, εντυπωσιακό, αλλά όχι κικ μπόξινγκ.
Η δεύτερη διοργάνωση μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο (είχε προηγηθεί το Champions Night) που απολαύσαμε κανονικό Κικ Μπόξινγκ. Σε ρινγκ.