fbpx

Ο θαυμαστός κόσμος του Kickboxing από το βιβλίο Masters of Martial Arts (2005)

Ο θαυμαστός κόσμος του Kickboxing από το βιβλίο Masters of Martial Arts (2005)

Το Kickboxing έχει αρκετές “συγγένειες” με πολλές μαχητικές τέχνες. Το Full Contact Karate, το Thai Boxing, το Savate, ακόμη και το αρχαίο ελληνικό Παγκράτιο παρουσιάζουν σημαντικές ομοιότητες στην εξάσκηση και την εφαρμογή τους με το σύγχρονο μαχητικό άθλημα. Αναμφίβολα όμως η πιο κοντινή του συγγένεια είναι το Thai Boxing (Muay Thai) με το οποίο αναπτύσσονται παράλληλα για παραπάνω από τρεις δεκαετίες. Η σύγχρονη ιστορική του συνέχεια έχει ως βασικό σημείο έναρξης τις δεκαετίες του 1960 και 1970 και της Η.Π.Α., όπου και έκαναν για πρώτη φορά την εμφάνισή τους αγώνες Full Contact Karate. Αρχικά οι αναμετρήσεις γίνονταν στο τατάμι αλλά στη συνέχεια πέρασαν τα σχοινιά και μπήκαν στο ρινγκ. Υπάρχουν αρκετές πηγές που καταγράφουν τη χρήση για πρώτη φορά του όρου Kickboxing. Κάποιες αναφέρουν ότι χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από εκφωνητή σε έναν από τους αγώνες του μεγάλου μαχητή Joe Lewis (από αρκετούς θεωρείται ονπατερας του αθλήματος). Άλλες υποστηρίζουν ότι εμφανίστηκε το 1950 από τον Ιάπωνα διοργανωτή αγώνων Osamu Noguchi. Ήθελε να μεταφέρει στην Ιαπωνία όσα είχε δει στην Ταϊλάνδη, για αυτό και έφερε για αγώνες Thai Boxers στην χώρα του. Το 1966, σύμφωνα με αυτές τις πηγές, ίδρυσε την Ομοσπονδία Kickboxing. Επίσης, υπάρχουν αναφορές που καταγράφουν ότι ο όρος πρωτοεμφανίστηκε στην Ευρώπη το 1974, όταν και ο Αμερικανός M. Andersen και ο Γερμανός G. Brucker οργάνωσαν το πρώτο ευρωπαϊκό τουρνουά Karate για όλα τα στυλ. 88 μαύρες ζώνες έλαβαν μέρος και έφεραν στο προσκήνιο το Kickboxing.

Η ανάπτυξη του αγωνίσματος και η θέσπιση σχετικών κανόνων για τη διεξαγωγή των αναμετρήσεων, παρουσιάστηκαν σε αρκετές παραλλαγές και αντίστοιχα, από διαφορετικές αρχές και ομοσπονδίες. Κοινός τόπος των κανονισμών αποτελεί η ολική επαφή με χέρια και πόδια, η απαγόρευση των χτυπημάτων στην πλάτη και στα γεννητικά όργανα, η καταγραφή σημείων στα επιτυχημένα χτυπήματα, η προσπάθεια επίτευξης νοκ άουτ και η μερική ή ολική απαγόρευση των λαβών. Ανάλογα με την ομοσπονδία και το είδος της διοργάνωσης, επιτρέπονται τα low kicks (λακτίσματα με στόχο τα πόδια) και οι γονατιές σε συνδυασμό με στιγμιαίες λαβές.

Στις πρώτες διοργανώσεις στις ΗΠΑ εμφανίστηκαν τα πρώτα αστέρια του αθλήματος: οι Joe Lewis, Bill Wallace, Benny Urquidez εγκλώβισαν με τις κινήσεις τους τη φαντασία των νεοσσών μαχητών και στη συνέχεια μία νέα φουρνιά kickboxers έκανε την εμφάνισή της. Τα επόμενα χρόνια η ανάπτυξη του αθλήματος έφερε έναν πολύ μεγάλο αριθμό διοργανώσεων με πιο σημαντική το γιαπωνέζικο K1. Σε αυτό υπήρχαν δύο κατηγορίες: μία των 70 κιλών στην οποία πρωταγωνίστησε ο δικός μας Μιχάλης Ζαμπίδης και αυτή χωρίς περιορισμό βάρους στην οποία μάχονταν ορισμένοι από τους καλύτερους μαχητές του πλανήτη. Ernesto Hoost, Jerome LeBanner, Peter Aerts και Remy Bonjasky ήταν ορισμένα από τα μεγάλα ονόματα που έγραψαν τη σύγχρονη ιστορία στο Kickboxing.

Πηγή: Κείμενο από το βιβλίο Masters of Martial Arts που κυκλοφόρησε το 2005 από τον εκδότη Βίκτωρα Ρέντη στο οποίο βασίστηκε στην 1η Σχολή Προπονητών Κικμπόξινγκ και ήταν ένα από τα θέματα που είχε διδάξει.

Πατήστε Like και ακολουθείστε τη σελίδα Δυναμικά Apex Sports στο Facebook για να ενημερώνεστε έγκαιρα και έγκυρα για ότι συμβαίνει στο χώρο των μαχητικών αθλημάτων

Ακολουθήστε το ApexSports.gr στο Google News!Μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις

Ετικέτες άρθρου

Τελευταία άρθρα Δυναμικά