Άλλο ένα απαιτητικό Hellweek ολοκληρώθηκε πριν λίγες μέρες. Κάθε χρόνο, τα τελευταία 11 για την ακρίβεια, αθλητές και προπονητές φιλοξενούνται στο σπίτι του παγκόσμιου πρωταθλητή Κώστα Παπαδόπουλου, στο Λάκκωμα Χαλκιδικής, για την πιο δύσκολη εβδομάδα, προπόνησης κι επιστράτευσης ψυχικών δυνάμεων.
Οι δοκιμασίες φτιαγμένες έτσι που σε φτάνουν, όχι στα όρια, αλλά πέρα από αυτά. Κι όταν βλέπεις τον εμπνευστή Παπαδόπουλο και τους υπόλοιπους άξιους συμπαραστάτες του να «σέρνουν» πρώτοι το χορό τότε απλά δε σταματάς.
Τα λόγια των Κώστα Παπαδόπουλου, Σπύρου Μαργαριτόπουλου και Βασίλη Σταυριανίδη απλά σε βάζουν λίγο στο κλίμα, δεν μπορεί να περιγραφεί με λέξεις αυτό που έζησαν όλοι για μια εβδομάδα.
Κώστας Παπαδόπουλος, ο εμπνευστής
Άλλο ένα Hellweek έλαβε τέλος. Κοιτάζοντας τα παιδιά στο αποχαιρετιστήριο πάρτι χιλιάδες στιγμές περνούσαν από το μυαλό μου σαν καρτ ποστάλ. Κυρίως οι στιγμές που ήταν έτοιμοι να εγκαταλείψουν την προσπάθεια, αλλά για κάποιο ιδιαίτερο λόγο συνέχιζαν και συνέχιζαν ενώ κάθε κύτταρο του σώματός τους φώναζε δυνατά ΣΤΑΜΑΤΑΑΑΑΑ.
Δεν με ενδιαφέρουν τόσο οι τεχνικές αναλύσεις, οι τακτικές ακολουθίες, η μυϊκή ενδυνάμωση αλλά μένω στο αποτέλεσμα.
Αυτό λοιπόν διδάσκει αυτό το camp. Να μην χρησιμοποιείς δικαιολογίες, να μη βάζεις στον εαυτό σου όρια. Ακριβώς ότι χρειάζεται για να είσαι πρωταγωνιστής στη ζωή σου και όχι κομπάρσος
Σπύρος Μαργαριτόπουλος, ο άξιος συμπαραστάτης
Για άλλη μια φορά ηταν απίστευτη η τιμή και η χαρά μου, που μοιράστηκα αυτό που αγαπάω με ΑΘΛΗΤΕΣ και ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ με όλη τη σημασία των λέξεων.
Κάθε χρόνο ασταμάτητα Hell Week! Ένας θεσμός στον οποίο μετέχω από αθλητής και πραγματικά είναι το πιο πλήρες camp για το άθλημα μας. Πολλά συγχαρητήρια στους sempai, συναδέλφους και φίλους μου Κώστα Παπαδόπουλο και Βασίλη Σταυριανίδη, που κάθε χρόνο δημιουργούν με μεράκι και αγάπη. Ειλικρινά μιλώντας, το να πετυχαίνεις κάθε χρόνο σε ένα camp κλίμα αλληλοβοήθειας και ομαδικότητας στην επίτευξη στόχων είναι πολύ δύσκολο. Το να το εισάγεις όμως σαν νοοτροπία και στάση ζωής στην ιδιοσυγκρασία και ψυχολογία μικρών και μεγάλων αθλητών είναι ένα όνειρο. Ήταν τιμή μου που για άλλη μια φορά στάθηκα πλάι σας. Κάθε χρονιά με κάνετε και νιώθω σαν το σπίτι μου και με γεμίζετε με πολλά όμορφα συναισθήματα, κάνοντας με να προπονούμαι κι εγώ σαν παιδί!
Κώστα πάντα σε θαύμαζα και συνεχίζω ακόμα αδελφέ. Σου εύχομαι πάντα να εμπνέεις με αυτόν τον μοναδικό σου τρόπο. Επίσης η ηλικία σου και λοιπά που λες είναι παγίδα και κόλπο!! Μας κοροϊδεύεις είσαι σκληρός!!! Ντιάνα Τσόντου εννοείται πως όλα αυτά χωρίς εσένα δε γίνονται. Μήπως τελικά εσύ είσαι η πιο σκληρή;
Ραντεβού ξανά του χρόνου παιδιά σας ευχαριστώ για όλα.
Βασίλης Σταυριανίδης, ο έτερος άξιος συμπαραστάτης
11 χρόνια “Hellweek”. Κάθε Αύγουστο στο Λάκκωμα Χαλκιδικής λαμβάνει χώρα το δυνατότερo, απαιτητικότερo και πληρέστερo camp προετοιμασίας για το άθλημα του καράτε που πλέον είναι θεσμός. Έτσι και φέτος 7-12 Αυγούστου πρωταθλητές και δάσκαλοι από όλη την Ελλάδα παραβρέθηκαν και συμμετείχαν συμπληρώνοντας τον περιορισμένο αριθμό των συμμετεχόντων που δεν μπορούν να ξεπεράσουν τους 40 με 45.
Δεκάδες αθλητές, πρωταθλητές και δάσκαλοι όλα αυτά τα χρόνια σμιλεύτηκαν στο καυτό αμόνι από τα χέρια του παγκόσμιου θρύλου του καράτε Κωνσταντίνου Παπαδόπουλου.
Ακούραστος, επίμονος και πλήρως καταρτισμένος συνεχίζει να υπηρετεί αυτό που αγαπάει, φιλοξενώντας στο ίδιο του το σπίτι όλους αυτούς τους ανθρώπους, παραχωρώντας τον προσωπικό του χώρο και φροντίζοντας την κάθε τους, μικρή ή μεγάλη, ανάγκη. Η ομαδικότητα, η κοινή συμπόρευση, η αποδοχή της διαφορετικότητας, η ισότητα, η συνεχής προσπάθεια βελτίωσης μέσα από την ομάδα και η δημιουργία υγειών σχέσεων είναι κάποια από τα στοιχεία που αυτός ο απίστευτος άνθρωπος προσφέρει απλόχερα μέσα από το περιβάλλον και τις συνθήκες που δημιουργεί.
Για το προπονητικό επίπεδο του “Hellweek” δεν έχω να πω και πολλά. Απλά δεν υπάρχει. Είναι μοναδικό, πιθανότατα σε παγκόσμια κλίμακα.
Ευχαριστώ πάρα πολύ από τα βάθη της καρδιάς μου το δάσκαλο Σπύρο Μαργαριτόπουλο, προπονητή της εθνικής ομάδας, που και φέτος, όπως κάθε χρόνο, συμμετέχει, προπονεί και αξιολογεί τους αθλητές. Προσφέρει την παγκόσμιας κλάσης εμπειρία του αδιαμαρτύρητα χωρίς βεντετισμούς και τέτοιες αηδίες.
Και του χρόνου παιδιά, ήδη μου λείπετε.
Η τελευταία μου παράγραφος αφιερώνεται στην μαμά μας. Στην ΚΥΡΙΑ με κεφαλαία γράμματα Ντιάνα Τσόντου, την γυναίκα του Κώστα Παπαδόπουλου. Στον άνθρωπο που ως αφανής ήρωας, πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας φροντίζει για όλους και για όλα. Που έχει τόσο μεγάλη καρδιά που τους χωράει όλους και αν χρειαστεί και άλλους τόσους. Σε αγαπάμε!!!!
Ευχαριστώ επίσης όλους τους αθλητές του camp για την αποδοχή και τον σεβασμό που έδειξαν σε εμένα αλλά και όλους τους προπονητές. Ελπίζω να σας βοηθήσαμε πραγματικά.
Σας ευχαριστώ όλους από καρδιάς!!!
Φωτογραφίες – Βίντεο: Στέλιος Κυριζάκης