Από τις 25-29/6/23 διεξήχθη το Παγκόσμιο Κύπελλο Παχουγιούθ (Pahuyuth) στην πόλη Τσαμποκσάρ στα βόρεια του Ιράν. Την Ελληνική συμμετοχή αποτέλεσαν η Αβραμίδου Μαρία, ως υπεύθυνη σεμιναρίου διαιτησίας ανδρών και γυναικών και Chairman της κριτικής επιτροπής στους αγώνες γυναικών. Στους αθλητές στην κατηγορία εφήβων αγωνίστηκε ο Αβραάμ Μάριος Δρόσος στα -63,5 κιλά και στις παγκορασίδες η Ζέφη Δρόσου στα -45 κιλά. Να τονίσουμε τον διπλό ρόλο της Αβραμίδου ως μητέρα και ώς προπονήτρια των δύο νεαρών αθλητών μας. Το Παχουγιούθ μοιάζει με Thai Fight

To δελτίου τύπου μας μεταφέρει το κλίμα των αγώνων και μας δίνει μια μοναδική εικόνα και το δημοσιεύουμε αυτολεξή

Οι δύο αθλητές μας έκαναν την διαφορά! Αγωνίζονται δυναμικά στους αγώνες τους, μετά από πολύωρη αναμονή στο γήπεδο, και μετα από συνεχείς καθυστερήσεις και αλλαγές του προγράμματος. Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι στον τελικό ο Αβραάμ ήταν από τις 10.00 το πρωί στο γήπεδο και έφτασε να αγωνιστεί στις 23.00 το βράδυ. 

Για να πάρετε μια γεύση…..στον τελικό της κατηγορίας του ο Αβραάμ αντιμετωπίζει τον Ιρανό πρωταθλητή της κατηγορίας, (15 ετών, ενώ ο Αβραάμ είναι μόλις 13), που δύο μήνες πριν είχε στεφθεί πρωταθλητής Ασίας και ήταν το φαβορί της χώρας του. Οφείλω να ομολογήσω όμως, ότι ο αντίπαλός μας εκτός από πολύ έμπειρος αθλητής, ήταν και ωραίος τεχνικά παίχτης, καθαρός στο παιχνίδι του χωρίς αντικανονικά χτυπήματα. 

Στην γωνία μας ζητάει την άδεια να είναι και ο προπονητής της εθνικής Αφγανιστάν, μια από τις κορυφαίες δυνάμεις στον χώρο μας. Έχει δει τον Αβραάμ και τον έχει ξεχωρίσει. Κανείς δεν περίμενε να βγάλει και τους τρεις γύρους, τον είχαν για εύκολη υπόθεση κι εδώ γίνεται η ανατροπή. Γιατί το θέμα δεν είναι μόνο το αποτέλεσμα αλλά τι ψυχή και τσαγανό βγάζεις στο ρινγκ. 

Αυτό είδε και ο προπονητής των Τούρκων που στο τέλος του πρώτου γύρου ήρθε στην γωνία μας και φώναζε υπέρ της Ελλάδας.  

Ο Ιρανός μπαίνει δυναμικά για να τελειώσει γρήγορα το παιχνίδι και μάλιστα καταφέρνει να δεχτεί ο Αβραάμ ένα ισχυρό δεξί με αποτέλεσμα να τον μετρήσει ο διαιτητής. Κι όμως δεν εγκαταλείπει, δεν αφήνει την μάχη, παρά την στιγμιαία ζάλη από την ισχύ του χτυπήματος, την μύτη που αιμορραγεί, εκείνος είναι εκεί και στον δεύτερο γύρο βαθμολογούνται το ίδιο και οι δύο (10-10). 

Η νίκη στο τέλος του τρίτου γύρου είναι δικαίως για την κόκκινη γωνιά, αλλά στα σημεία και για εμάς μια απίστευτη νίκη πιο μεγάλη από αυτή του αγώνα! 

Πραγματικά, όλο το γήπεδο χειροκροτεί τον Αβραάμ! Κατεβαίνει από το ρινγκ και όλοι τρέχουν να βγάλουν φωτογραφίες μαζί του.  Τον αγκαλιάζουν, του χαϊδεύουν τα μαλλιά, τον φωνάζουν future champion, του δίνουν συγχαρητήρια, του λένε perfect, very good, very nice! Το ίδιο συνεχίστηκε και μετά την τελετή απονομής των μεταλλίων στις 02.00 τα ξημερώματα εκείνο το βράδυ. 

Απίστευτες στιγμές, μοναδική εμπειρία, ανεπανάληπτες σκηνές ευ αγωνίζεσθαι και αγάπης μεταξύ αθλητών.  

Τα ίδια επαναλήφθησαν και την επόμενη μέρα που ήταν οι βραβεύσεις, καθώς βραβεύτηκε και ο καλύτερος έφηβος πρωτοεμφανιζόμενος αθλητής σε παγκόσμια διοργάνωση. 

Μεγάλη εμφάνιση όμως έκανε και η Ζέφη, η οποία στον προημιτελικό της κατηγορίας της αντιμετωπίζει την Ιρανή πρωταθλήτρια. Οι γυναίκες αγωνίζονται κεκλεισμένων των θυρών, χωρίς την παρουσία ανδρών και χωρίς θεατές, λόγω του ισλαμικού καθεστώτος. Όμως αυτό δεν μειώνει στο ελάχιστο τoν αγώνα που δίνουν και ίσως αυτή να είναι η ευκαιρία τους να αντιδράσουν και να διαμαρτυρηθούν σε ένα σύστημα που τις περιορίζει. 

Παρά το νεαρό της ηλικίας, 12 ετών, η Ιρανή πρωταθλήτρια μάχεται σαν αγρίμι και αιφνιδιάζει την Ζέφη που ξεκίνησε λίγο πιο ήπια. Η μόνη ένσταση εδώ ήταν ότι θα έπρεπε να είχε γίνει παρατήρηση στην Ιρανή γιατί πολλά από τα χτυπήματά της ήταν με το εσωτερικό του γαντιού. Πάντως, η Ζέφη ξεπερνώντας την πρώτη φάση αντιδρά και αγωνίζεται με πολύ ωραίους συνδυασμούς χτυπημάτων τόσο με γροθιές όσο και με κλωτσιές στο κεφάλι της αντιπάλου της. Ο προημιτελικός λήγει με νίκη στα σημεία της αντίπαλης γωνίας και την Ζέφη να κατακτά το χάλκινο μετάλλιο στην κατηγορία της και το κύπελλο για την καλύτερη πρωτοεμφανιζόμενη αθλήτρια στις παγκορασίδες. 

Πίσω πλέον στην Ελλάδα, έχοντας τιμήσει δυναμικά τα εθνικά μας γάντια, αποφασισμένοι έχουμε βάλει πλώρη με τους δύο αθλητές μου για το πιο ψηλό σκαλί του βάθρου. Από τον Σεπτέμβριο, θα ξεκινήσουμε τις εγχώριες διοργανώσεις. Σε πρώτη φάση, θα  καλέσουμε όλους τους συλλόγους που ενδιαφέρονται να έρθουν σε επαφή με το άθλημα του Pahuyuth – thai fight σε σεμινάριο γνωριμίας. Υπάρχει μέλλον και προοπτική για όλους μας να πάμε μπροστά.

Περηφανη Μητερα περηφανη προπονητης