Σε μία αναλυτική συνέντευξη στην ΕΟΠ (Ελληνική Ομοσπονδία Πάλης) προχώρησε ο “χάλκινος” πρωταθλητής του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος πάλης στα Τίρανα, Βασίλης Παπαγεωργίου, σχετικά με την πρόσφατη επιτυχία του, για τους επόμενους στόχους του, αλλά και για το που αφιερώνει το μετάλλιό του.

Η συνέντευξη του Βασίλη Παπαγεωργίου στην ΕΟΠ:

Βασίλη συγχαρητήρια. Κατέκτησες το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Εχουν περάσει αρκετές μέρες. Πως νιώθεις;

«Νιώθω ευλογημένος πολύ χαρούμενος και συγκινημένος. Είναι ένα μοναδικό συναίσθημα που θα με ακολουθήσει σε όλη μου την ζωή. Ήταν κάτι για το οποίο δούλευα πολλά χρόνια και πραγματικά είμαι ευτυχισμένος».

Ηταν στόχος σου ένα μετάλλιο;

«Το μετάλλιο ήταν πάντα ο στόχος μου από μικρό παιδί. Μακάρι να ήμουν και στο πιο ψηλό σκαλί του βάθρου, αλλά δεν είμαι αχάριστος. Είμαι πολύ ευχαριστημένος με τις εμφανίσεις μου».

Σε όλη την πορεία της διοργάνωσης που κατάλαβες ότι μπορείς να ανέβεις στο βάθρο;

«Φέτος έκανα προετοιμασία με τον Αρίωνα Κολιτσόπουλο, ένας εξαιρετικός παλαιστής και φίλος. Τις τελευταίες τρεις εβδομάδες ένιωθα πολύ μεγάλη αυτοπεποίθηση και όταν πήγα στα Τίρανα ήμουν σίγουρος ότι θα ανέβω στο βάθρο»

Η εικόνα σου στη διοργάνωση ήταν πολύ καλή. Η μόνο ήττα ήρθε με… ισοπαλία. Πιστεύεις ότι θα μπορούσες να ανέβεις πιο ψηλά;

«Σιγουρα θα μπορούσα να είχα ανέβει πιο ψηλά στο βάθρο. Με τον Σαρμανοφ κάνω προπονήσεις μαζί του 3 χρόνια. Γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον πολύ καλά. Εχω ξαναπαλέψει μαζί του κι άλλες φορές, αλλά δεν τον εχω κερδισει σε επισημο αγωνα. Αυτό που κοιτάζω είναι την βελτίωση.

Από τον συγκεκριμένο αθλητή πριν 3 χρόνια έχανα 8-0 κι έχω φτάσει σε σημείο να με υπολογίζει. Είναι ένας αθλητής και κάθε χρόνο είναι στα μετάλλια σε ευρωπαϊκά και Παγκόσμια πρωταθλήματα».

Επόμενος στόχος σου ποιος είναι;

«Αυτή την στιγμή προέχει η ξεκούραση. Στην συνέχεια θα βάλουμε τους επόμενους στόχους.»

Που θα ήθελες να αφιερώσεις το μετάλλιο;

«Το μετάλλιο θέλω να το αφιερώσω πρώτα από όλα στον πατέρα μου και προπονητή μου Νίκο Παπαγεωργίου, που είναι δίπλα μου σε όλα και είμαι λίγο… ατίθασος! Στον δάσκαλο μου Αλέξη Κολιτσοπουλο που με έχει βοηθήσει πολύ προπονητικά και ψυχολογικά. Χωρίς αυτόν δεν ξέρω αν θα ήμουν εδώ και ξέρω ότι με αγαπάει κι ας μην το δείχνει πολύ.

Θα ήθελα να το αφιερώσω στην μαμά μου Παυλίνα Γεωργίου, που είναι η γυναίκα της ζωής μου και στον αδερφό μου Γιώργο που φέτος έλειπε πολύ από το σπίτι μιας και υπηρετούσε στις ειδικές δυνάμεις. Επίσης θα ήθελα να το αφιερώσω στην Ελληνική Ομοσπονδία Πάλης που μας στηρίζει συνέχεια και σε όλους τους ανθρώπους του Θησέα Περιστερίου, καθώς και στους φίλους μου που με στηρίζουν πάντα».