Ο Κώστας Θεοδούλου “εκπληρώνοντας ένα όνειρο δεκαετίας” παρουσίασε στο Διεθνές Συνέδριο Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού που πραγματοποιήθηκε στην Κομοτηνή το άθλημα του Μουάιτάι. Διαβάστε όλη την εργασία έτσι όπως την παρουσίασε ο Κώστας Θεοδούλου στους σύνεδρους.

Η ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΤΑΥΛΑΝΔΕΖΙΚΗ ΠΥΓΜΑΧΙΑ (MUAYTHAI) ΕΝ ΜΕΣΩ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ του Θεοδούλου Κωνσταντίνου

Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού

Εισαγωγή

Το χρονικό διάστημα μεταξύ Μαρτίου 2020 έως και τον Μάιο του 2021, την περίοδο δηλαδή της πρόληψης για την έξαρση του SARS-CoV-2 εφαρμόζεται καραντίνα σε παγκόσμιο επίπεδο. Παρόλο που ο αθλητισμός διακόπηκε, η ανάγκη για άσκηση – εκτόνωση συνέχισε να υπάρχει και αποτέλεσε επιτακτική ανάγκη για ψυχολογικούς λόγους αντιμετώπισης της κατάστασης. Οδηγίες “επιβίωσης” απευθυνόμενες στο ευρύ κοινό στη διάρκεια της καραντίνας τονίζουν τη σημασία τόσο της καθημερινής ρουτίνας, για την κινητοποίηση του ανθρώπου, όσο και της σωματικής άσκησης που συμβάλλει σε αυτή. Η κοινωνική απόσταση, η καραντίνα και η απομόνωση είναι τα μέτρα που πάρθηκαν για την αντιμετώπιση της κατάστασης. Σαν αποτέλεσμα δημιουργήθηκαν αρνητικά συναισθήματα όπως φόβος, άγχος, θλίψη, ανία, θυμός και εκνευρισμός (Μπράβου, Μαδούρου, Βασιλείου, Γονιδάκης, 2020). Άλλα ευρήματα ερευνών αναδεικνύουν το σπουδαίο ρόλο αερόβιων δραστηριοτήτων όπως το τρέξιμο, κολύμβηση, ποδηλασία, χορός στη μείωση του άγχους και της κατάθλιψης (Guzskowska, 2004). Η Ταϋλανδέζικη πυγμαχία είναι ένα δυναμικό και απαιτητικό σπορ που χρησιμοποιεί τον αερόβιο μηχανισμό και τον αναερόβιο μηχανισμό παραγωγής ενέργειας (Chrisafulli et all.2009). Εμπεριέχει και τα 5 στοιχεία για την επίτευξη της ευεξίας: 1) θετικά συναισθήματα, 2) προσήλωση, 3) σχέσεις μεταξύ των μελών της ομάδας, 4) νόημα, 5) εκπλήρωση στόχων (Croom, 2022). Ο όρος “διαδικτυακή προπόνηση” αναφέρεται σε οποιαδήποτε εξ αποστάσεως προπόνηση. Δηλαδή, προσωπική ή ομαδική προπόνηση μέσω τεχνολογιών (π.χ. Ζoom, Microsoft teams, Instagram lives κ.α) που λαμβάνουν χώρα με προπονητή (online + virtual coaching) και αθλούμενο-ους στον προσωπικό τους χώρο (online training), κανάλια στο YouTube με προγράμματα γυμναστικής, e-classes , σεμινάρια (webinars), διαλέξεις. Με τη χρήση του διαδικτύου, των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, την δυνατότητα δημιουργίας και αποθήκευσης βίντεο και την online διαδραστικότητα δίνεται η ευκαιρία να μένουμε ενεργοί και “κοντά” ακόμα και στην περίοδο που δεν μπορούμε να έρθουμε δια ζώσης σε επαφή. Ως προς την περίοδο της πανδημίας, παρατηρήθηκε αύξηση των προσωπικών προπονήσεων που λάμβαναν χώρα με προπονητή και αθλούμενο στον προσωπικό τους χώρο. H ικανοποίηση των αθλούμενων θα μπορούσε να αυξηθεί εάν ο εκπαιδευτής παρείχε μαθησιακά περιβάλλοντα όχι μόνο σε μια παραδοσιακή τάξη, αλλά και σε μια πλατφόρμα ηλεκτρονικής μάθησης, έτσι ώστε η εκπαίδευση να επωφεληθεί από τα νέα μέσα (Nikolaos Vernadakis, Maria Giannousi, Efi Tsitskari, Panagiotis Antoniou, Efthimis Kioumourtzoglou, 2008).

Σκοπός της εργασίας είναι να κατανοήσουμε το κατά πόσο οι αθλούμενοι είναι διατεθειμένοι να προπονηθούν διαδικτυακά και μέσω αυτού, προοδευτικά να σχεδιαστούν κατάλληλα προπονητικά εργαλεία.

Μέθοδος

Δείγμα

Στην έρευνα συμμετείχαν αθλητές και ασκούμενοι όλων των κατηγοριών (ηλικία, φύλο, οικογενειακή κατάσταση κ.α.) οι οποίοι ασχολούνται με το Muay Thai. Συνολικά συμμετείχαν στην έρευνα 269 άτομα.

Πειραματικός σχεδιασμός

Χρησιμοποιήθηκε ερωτηματολόγιο το οποίο χωρίζεται σε 3 βασικά μέρη, δημογραφικά στοιχεία, ποιότητα ζωής (WHOQOL-BREF: Measuring Quality of Life), ερωτήσεις σχετικά με τις προπονήσεις πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την καραντίνα. Το ερωτηματολόγιο αναρτήθηκε στην πλατφόρμα Google Forms, μέσω της οποίας έγινε και η συλλογή των δεδομένων.

Στατιστική ανάλυση

Έλεγχος αξιοπιστίας του ερευνητικού εργαλείου μέσα από τον υπολογισμό του συντελεστή Cronbach Alpha. Τα δεδομένα αναλυθήκαν με περιγραφική. Αναλυτικότερα, για τις κατηγορικές μεταβλητές, υπολογίστηκαν η απόλυτη συχνότητα και το ποσοστό, ενώ για τις διατάξιμες, υπολογίστηκαν τόσο τα προαναφερόμενα μεγέθη, όσο και η διάμεση τιμή (Δ.Τ.) και το ενδοτεταρτημοριακό εύρος (Ε.Ε.). Τέλος, για τις ποσοτικές μεταβλητές, υπολογίστηκαν η μέση τιμή και η τυπική απόκλιση. Επιπλέον πραγματοποιήθηκε επαγωγική στατιστική ανάλυση. Διερευνήθηκε η σχέση ποσοτικών μεταβλητών που ακολουθούν κανονική κατανομή, εφαρμόστηκε έλεγχος Pearson, Spearman, χρησιμοποιήθηκε one sample t-test και έλεγχος κανονικότητας Kolmogorov-Smirnov καθώς και έλεγχος ανεξαρτησίας x². Το επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας που χρησιμοποιήθηκε είναι α = 5% = 0,05.

Αποτελέσματα

Σύμφωνα με τον Πίνακα 1, η πλειονότητα του δείγματος ανέφερε ότι το personal (live) αποτελούσε την πιο προτιμητέα τους επιλογή (39,8%), ακολουθούμενη από την παρακολούθηση video σε δικό τους χρόνο (31,6%). Ωστόσο, το group training (live) και τα workshops/ webinars, δε φαίνεται να αποτελούσαν από τις πρώτες επιλογές για τους συμμετέχοντες.

Αποτελέσματα

Σύμφωνα με τον Πίνακα 1, η πλειονότητα του δείγματος ανέφερε ότι το personal (live) αποτελούσε την πιο προτιμητέα τους επιλογή (39,8%), ακολουθούμενη από την παρακολούθηση video σε δικό τους χρόνο (31,6%). Ωστόσο, το group training (live) και τα workshops/ webinars, δε φαίνεται να αποτελούσαν από τις πρώτες επιλογές για τους συμμετέχοντες.

Πίνακας 1: Κατανομή απαντήσεων στην ερώτηση «Ποιο είδος διαδικτυακής προτιμάτε;»

Αναφορικά με την επιθυμητή διάρκεια μιας διαδικτυακής προπόνησης, από τον Πίνακα 10 διαφαίνεται ότι 124 (46,1%) άτομα δήλωσαν ότι θα ήθελαν να διαρκεί 1 ώρα, 73 (27,1%) θα ήθελαν να διαρκεί 45 λεπτά, 38 (14,1%) θα ήθελαν να διαρκεί 30 λεπτά, 28 (10,4%) θα ήθελαν να διαρκεί 1,5 ώρα και 6 (2,2%) θα ήθελαν να διαρκεί πάνω από 1,5 ώρα.

Πίνακας 2: Κατανομή απαντήσεων στην ερώτηση «Πόσο χρόνο θα θέλατε να διαρκεί μία διαδικτυακή προπόνηση;»

Στο Διάγραμμα 1 παρουσιάζεται η κατανομή του επιθυμητού πλήθους διεξαγωγής προπονήσεων ανά εβδομάδα (εντός καραντίνας). Ειδικότερα, παρατηρείται ότι ο μέσος επιθυμητός αριθμός προπονήσεων ήταν 3,58, με τυπική απόκλιση 1,90.

Διάγραμμα 1: Κατανομή του επιθυμητού πλήθους διεξαγωγής προπονήσεων ανά εβδομάδα (εντός καραντίνας)

Συζήτηση – Συμπεράσματα

Φαίνεται ότι η πλειοψηφία των αθλούμενων, εντός καραντίνας, προτιμούσε Personal Live προπόνηση, χρονικής διάρκειας μίας ώρας για τρεις φορές την εβδομάδα. Επιπλέον στατιστικές αναλύσεις, οποίες παρουσιάζονται στην εργασία δείχνουν ότι κατά τη διάρκεια της καραντίνας υπήρχε μεγαλύτερη ζήτηση για διαδικτυακή προπόνηση. Επίσης, η προπονητική ηλικία έχει ισχυρή συσχέτιση με το πλήθος των προπονήσεων κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Άτομα με μεγάλη προπονητική ηλικία φαίνεται πως είχαν καλύτερη αντίληψη της σημαντικότητας της διαδικτυακής προπόνησης σε αντίθεση με άτομα μικρής προπονητικής ηλικίας, τα οποία παρουσίασαν και μικρή συμμετοχή. Αυτό μας δείχνει ότι τα άτομα με περισσότερη εμπειρία στο χώρο εκτιμούν τη σημαντικότητα της διαδικτυακής προπόνησης και την θεωρούν σημαντικό εργαλείο. Η δόμηση σύγχρονων προπονητικών εργαλείων μπορεί να βοηθήσει τόσο τους παλαιότερους όσο και τους νεότερους αθλητές να προοδεύσουν ταχύτερα και πολυεπίπεδα.

(σημ. για λόγους “οικονομίας” δεν συμπεριλήφθηκε η ογκώδης βιβλιογραφία)