Πόσο έτοιμος μπορεί να θεωρηθεί ένας αθλητής των “πολεμικών τεχνών” ειδικά των πρακτικών, (για τα μη πρακτικά, δηλ. τα αποκλειστικά αφορώντα αθλητική τεχνική νίκης, δεν τίθεται λόγος) απέναντι σε μια απρόσμενη επίθεση ; Η απάντηση εδράζεται σε μία εξόχως πολυπαραγοντική βάση, και αφορά την εμπειρία, την σωματική δύναμη, τόν προσανατολισμό της προπονητικής, τις συγκυρίες, τούς πρωτεύοντες και δευτερεύοντες παράγοντες του πεδίου, και την απόδοση της πολεμικής τέχνης από άποψη μηχανικής αποδόσεως, κατά την κομβική στιγμή που επισυμβαίνει το γεγονός. Μπορεί κάποιος να προετοιμάζεται μια ολόκληρη ζωή για παρόμοιες καταστάσεις, αλλά όταν αυτές υλοποιηθούν, οι συνθήκες να αποτρέψουν το υποκείμενο-αμυνόμενο από το να αντιληφθεί την πραγματική ένταση, επικινδυνότητα και ιδιαιτερότητα. Η ακόμη χειρότερα, η επίθεση να είναι πλήρως επιτυχής από τα πρώτα 1-3 δευτερόλεπτα, διότι μια δέσμη συνιστωσών, έγειρε την ζυγαριά υπέρ του πρώτου δρώντος.
Στατιστικά οι ξαφνικές επιθέσεις, η ακριβέστερα, οι ενέδρες (ακόμη και εάν ο όρος θεωρηθεί ως πλεονασμός), είναι σχεδόν πάντα επιτυχείς, αφού ενισχύουν δραματικά τον επιτιθέμενο, ο οποίος εκ των πραγμάτων ορίζει τόπο, χρόνο και μέσα επιθέσεως. Κυρίως όμως κατέχει κυρίαρχα στρατηγικά σημεία, δηλ. την προαποφασισμένη και ενισχυμένη ψυχολογική βάση του, την επιλογή των μέσων επιθέσεως και την απουσία αρχικής ικανής αντιδράσεως του αμυνομένου.
Με τα παραπάνω θα αναρωτηθεί κανείς, αξίζει η ενασχόληση με τις πολεμικές τέχνες, εκτός των προσωπικών βιολογικών, αθλητικών, ψυχολογικών-κοινωνικών κλπ. κερδών; Μπορεί ο κορμός της βασικής, πρακτικής και πραγματιστικής, εκπαιδεύσεως να αποτελέσει εργαλειοθήκη αντιμετωπίσεως απροβλέπτων επιθετικών συμβάντων ;
Η απάντηση μου ευθαρσώς είναι ναί!
Οι λόγοι είναι κυρίως πρακτικής φύσεως και άπτονται σημείων της ποιοτικής και ποσοτικής προόδου του συμβάντος. Δηλαδή, η ξαφνική σύγκρουσις-ενέδρα είναι ένα σύνολο πράξεων-δυνάμεων που εφαρμόζεται από την επιτιθέμενη πλευρά, και αποδίδει κυρίως αθροιστικά! Δηλαδή όταν ένα τουλάχιστον τμήμα της είναι τόσο ισχυρό που μπορεί να καταβάλλει, να υπερνικήσει την παθητική αντίσταση, τις βιολογικές αντοχές και αντιστοίχως την όποια ενεργητική αντίσταση του αμυνομένου.
Ουσιαστικά είναι ένας αλγόριθμος όπου πρέπει να ολοκληρωθεί κάθε βασικό μέρος του, ώστε να αποδοθεί, πέραν κάποιου κρισίμου σημείου, η βασική δυναμική της επιθέσεως. Εδώ ακριβώς υπεισέρχεται η ίδια η φύσις, αποτελούμενη από άπειρα μοντέλα, που χαρίζει σε κάθε “μονάδα” της ανεξαρτήτως ικανότητος, την δυνατότητα, να επιβιώσει, δίνει δηλαδή ευκαιρίες! Για να γίνω πιο σαφής, η συνεχής, ή αντιστοίχως η στιγμιαία εγρήγορσις, το σθένος, η ενεργειακή βιολογική στάθμη, η θέλησις για ζωή κατ’ αρχήν και περαιτέρω οι κεκτημένες ικανότητες που αφορούν την εκπαίδευση, δύνανται να αποδώσουν μια δεδομένη σειρά αμυντικών στοιχείων που να διαταράξουν την ροή της επιθέσεως έως και να αντιστρέψουν την αρχική συνολική ορμή, από άποψη φυσικής αλλά και ως μεγέθους (σε θεωρητική αποτύπωση).
Μια μετατόπιση, ένα η περισσότερα χτυπήματα από σταθερή βάση με σταθμισμένη τροπή και με αυξητική τάση, μπορούν ως εμβόλιμα στοιχεία να καταστρέψουν την επικίνδυνη από κάθε άποψη ενέδρα, και να αντιστρέψουν την βαρύτητα της.
Οι αμέτρητες ώρες στους σάκκους, στούς παντοειδείς στόχους, στο τατάμι, ρίνγκ, πεδίο προπονήσεως, οι επιβοηθητικές ασκήσεις, τα ελαφρά sparrings για αντιληπτικά-μαθησιακά ωφέλη και τα σκληρά αντίστοιχα, με αντικειμενικό σκοπό την βιωματική, βαθιά, εγχάραξη στο είναι του μαχητού, δημιουργούν ένα άνοιγμα πιθανοτήτων αμυντικής επιτυχίας. Όχι σε απόλυτη τιμή αφού πάντα η ενέδρα, ή, η ξαφνική επίθεση συγκεντρώνει όλα τα στοιχεία της τακτικής νίκης, αλλά διότι διανοίγει ένα έστω μικρό, αρχικά, κενό στην συνοχή της επιθέσεως, το οποίο μπορεί να διαρρήξει την συνοχή της και να δημιουργήσει έδαφος για την αναδίπλωση αντιστοίχως της επιτυχημένης αντεπιθέσεως.
Πίσω από κάθε σύστημα, και στην περίπτωση μας, συστήματα πολεμικών τεχνών, είθισται να βρίσκεται μια πολύπλευρη δομή επιστημονική, γνωσιολογική, εμπειρική, με διαρκείς αναβαθμίσεις ώστε αυτά, να αποδίδουν σε πρακτικό επίπεδο και ειδικά σε συνθήκες υψηλής εντάσεως και κινδύνου.
Αναγκαστικώς όμως, η δόμησις αυτών των οικοδομημάτων βασίζονται στην παραδοσιακή οδό, την μόνη που προσφέρει η βιολογική φύσις του ανθρωπίνου όντος και η πολυσχιδής δομή του κόσμου μας, αυτήν της συνεχούς, συνεπούς κοπιαστικής προπονητικής ζωής.
«Μπορείς να πολεμήσεις μόνο με τον τρόπο που εξασκείσαι» Miyamoto Musashi (το βιβλίο των 5 δακτυλιδιών).
