Ο Αμερικανός ζωγράφος Τζώρτζ Μπέλλοους (12 ή 19/08/1882 – 08/01/1925) γεννήθηκε στο Κολόμπους του Οχάιο και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Πολιτείας. Ως μαθητής είχε επιδείξει ταλέντο σε μπάσκετ και μπέιζμπολ και θα μπορούσε να συνεχίσει επαγγελματικά, αν δεν εγκατέλειπε τις σπουδές του για να γίνει ζωγράφος. Λίγο πριν αποφοιτήσει, το 1904, εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη και άρχισε να λαμβάνει μαθήματα ζωγραφικής από τον Ρόμπερτ Χένρυ πνευματικό πατέρα του κινήματος Aschan. Ο Χένρυ είχε την πεποίθησή ότι η τέχνη οφείλει να είναι συγγενής με τη δημοσιογραφία

Οι ζωγράφοι της Ashcan, ή Ash can, αλλιώς και Ρεαλιστές της Νέας Υόρκης, οφείλουν το όνομά τους στον τίτλο ενός σκίτσου του Τζωρτζ Μπέλλοους, Disappointments of the Ash Can, που απεικόνιζε ρακένδυτους ζητιάνους, απογοητευμένους από μια άκαρπη αναζήτηση στους κάδους απορριμμάτων. Το κίνημα αυτό έδινε έμφαση στην αναπαράσταση σκηνών από την καθημερινή ζωή

Επηρεασμένος από αυτή τη σχολή ο Μπέλλοους θα φιλοτεχνήσει μια σειρά έργων ζωγραφικής, στις οποίες αποτύπωνε την καθημερινή ζωή της εργατικής τάξης σατιρίζοντας την ίδια στιγμή την ανώτερη τάξη. Οι χαρακτηριστικότεροι όμως πίνακές του αφορούν σκηνές από την ζωή των μποξέρ πάνω στο ρινγκ. Στους πίνακες αυτούς που σε αρκετά σημεία η ατμόσφαιρα θυμίζει το εφιαλτικό σκηνικό των έργων του Γκόγια, ιδιαίτερη εντύπωση προκαλούν τα πρόσωπα των αθλητών και η βία που επικρατεί στην ατμόσφαιρα. 

Αν και κατά τη διάρκεια της ζωής του ο Μπέλλοους υπήρξε αρκετά γνωστός στο ευρύ κοινό, μετά τον θάνατό του και με την πάροδο των ετών έπεσε στην αφάνεια. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες το ενδιαφέρον για το έργο του ανακινήθηκε και μεγάλα μουσεία έχουν πραγματοποιήσει εκθέσεις σχετικά με το έργο του. Τον Δεκέμβριο του 1999 ο  Μπιλ Γκέιτς αγόρασε έναν πίνακά του για το ποσό των 27,5 εκατομμυρίων δολαρίων. Ήταν παντρεμένος και είχε δύο κόρες. Πέθανε από περιτονίτιδα

Ο πίνακας στην αρχή του άρθρου μας (λάδι σε καμβά) απεικονίζει τη δραματική στιγμή που ο θηριώδης Λουΐς Φίρπο “πέταξε” τον Ντέμπσεϊ έξω από το ρινγκ μ’ ένα τρομερό χτύπημα στο σαγόνι. Ο Ντέμπσεϊ προσγειώθηκε πάνω στις γραφομηχανές των δημοσιογράφων και του πήρε αρκετή ώρα για να επιστρέψει.  Παρά το γεγονός αυτό ο Τζακ Ντέμπσεϊ ήταν ο τελικός νικητής με νοκ άουτ στον 2^ο γύρο εκείνο το βράδυ της 14ης Σεπτεμβρίου 1923. Ο Μπέλλοους έδωσε στον εαυτό του ένα «κάμεο» ως ο φαλακρός άνδρας στο άκρο αριστερά της εικόνας. Για την ιστορία σε λιγότερο από δύο γύρους είχαμε 9 νοκ ντάουν για τον Αργεντινό και δύο για τον Τζάκ που υπερασπίστηκε επιτυχώς τον τίτλο του. Ο αγώνας έγινε στη Νέα Υόρκη μπροστά σε 85.000 θεατές με άλλους 20.000 να είναι έξω

Το «Stag at Sharkey’s» είναι μια ελαιογραφία του 1909 που απεικονίζει δύο πυγμάχους να αγωνίζονται στον ιδιωτικό αθλητικό σύλλογο που βρίσκεται απέναντι από το στούντιό του. Οι συμμετέχοντες στο ρινγκ πυγμαχίας ήταν συνήθως μέλη του συλλόγου, αλλά περιστασιακά και ξένοι αγωνίζονταν με προσωρινές (εικονικές) συμμετοχές μελών. Αυτοί οι μαχητές ήταν γνωστοί ως “stags”, σ’ ελεύθερη μετάφραση αρσενικά ελάφια επιβήτορες, ή απλά εργένηδες.

Ο Μπέλλους χρησιμοποίησε πινελιές με γρήγορες κινήσεις για να δημιουργήσουν μια θολή εικόνα, προσομοιώνοντας τους δύο μαχητές σε κίνηση. Επέλεξε επίσης μια χαμηλή οπτική γωνία για να βάλει τον θεατή ανάμεσα στο πλήθος που παρακολουθούσε τον αγώνα. Επιλέγει την «εκφραστική συμμετοχή» στη δράση. Για αυτό τον πίνακα είπε το περίφημο: «Δεν ξέρω τίποτα για την πυγμαχία, απλώς ζωγραφίζω δύο άνδρες που προσπαθούν να σκοτώσουν ο ένας τον άλλον».