Σε εκτενή συνέντευξη στην ΕΟΤ (Ελληνική Ομοσπονδία Τζούντο) προχώρησε ο 16χρονος “ασημένιος” του Ευρωπαϊκού στη Νάπολη, αλλά και πρωταθλητής Ελλάδος στους νέους άνδρες στη Θεσσαλονίκη, Κωνσταντίνος Τσαπάρας, μιλώντας τόσο για τις ανεξίτηλες στιγμές από τις πρόσφατες διοργανώσεις του, για τον προπονητή-πατέρα του, τους επόμενους στόχους του, όσο και για το μέλλον του στο άθλημα.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
Σχετικά με το τι ήταν το πρώτο πράγμα που του ήρθε στο μυαλό, όταν κατάλαβε ότι είχε κατακτήσει μετάλλιο στη Νάπολη.
«Με το που κέρδισα τον ημιτελικό ένιωσα τεράστια συγκινημένος, το οποίο πιστεύω φάνηκε και από την αντίδραση μου. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα όταν κατάλαβα ότι είχα φτάσει στον τελικό ήταν ότι μπορώ να κατακτήσω και το χρυσό μετάλλιο, το οποίο δυστυχώς δεν το κατέκτησα, αλλά είμαι σίγουρος ότι στο μέλλον θα έρθει».
Σχετικά με το πόσες φορές είδε τον τελικό του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου με τους προπονητές του, για να μπορέσει να καταλάβει τι δεν πήγε καλά ώστε να το διορθώσει στο μέλλον.
«Τον τελικό τον είδα αρχικά μόνος μου και ύστερα με τους προπονητές μου αρκετές φορές, έτσι ώστε να καταλάβω τα λάθη μου για να βελτιωθώ ως αθλητής στο μέλλον. Κατάλαβα δηλαδή ότι θα πρέπει να επιτίθομαι πιο γρήγορα και πριν τον αντίπαλο μου, για να μην περνώ παρατηρήσεις για μη μαχητικότητα. Ενώ επίσης, κατάλαβα με τις παρατηρήσεις των προπονητών μου ότι θα πρέπει να δυναμώσω το κράτημα μου, έτσι ώστε να μπορώ να επιβάλω το παιχνίδι μου στον αγώνα».
Σχετικά με το πρώτο του ευρωπαϊκό μετάλλιο και αμέσως μετά τον τίτλο του πρωταθλητή Ελλάδας στους νέους άνδρες. Αν αυτός ο μήνας του μείνει αξέχαστος, μέχρι την επόμενη μεγάλη αθλητική στιγμή στην καριέρα του.
«Ναι αυτός ο μήνας ήταν πολύ σημαντικός για εμένα καθώς το μετάλλιο αυτό ήταν το πρώτο μου σε υψηλό διεθνές επίπεδο. Ήταν επίσης μετά από μια πολύ δύσκολη χρόνια για εμένα, λόγω πολλών τραυματισμών και κακοτυχιών, ενώ το 2023 ξεκίνησε πολύ καλά».
Σχετικά με το πόσο δύσκολο είναι δύσκολο να έχει για προπονητή τον πατέρα του. Κι αν ναι, πως το διαχειρίζεται;
«Όχι δεν είναι καθόλου δύσκολο, ίσα ίσα με βοηθάει περισσότερο που είναι ο πατέρας μου και προπονητής μου, καθώς με πιέζει αρκετά έτσι ώστε να βελτιωθώ. Επίσης με γνωρίζει τόσο καλά που μπορεί να με καταλάβει και να με βοηθήσει κάθε στιγμή, καλύτερα από ότι θα έκανε εάν δεν ήταν πατέρας μου».
Οι αγωνιστικές προκλήσεις πολλές μέσα στη χρονιά. Σχετικά με το αν έχει οριοθετήσει τους στόχους του.
«Αρχικά τα Ευρωπαϊκά κύπελλα ξεκινώντας από το κύπελλο της Κροατίας. Ενώ ο μεγάλος μου στόχος είναι να κατακτήσω κάποιο μετάλλιο στις μεγάλες διοργανώσεις, δηλαδή το Παγκόσμιο και το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα καθώς και το Ευρωπαϊκό Ολυμπιακό Φεστιβάλ Νεότητας».
Το τζούντο κυλάει στις φλέβες της οικογένειάς του λόγω του πατέρα του. Σχετικά με το πόσο ψηλά θα ήθελε να φτάσει, κι αν το τζούντο θα συνεχίσει να αποτελεί οικογενειακή παράδοση στο μέλλον και με τα δικά του παιδιά όταν με το καλό θα έρθουν.
«Στο μέλλον μου θα ήθελα να φτάσω όσο πιο ψηλά γίνεται και γιατί όχι και στους Ολυμπιακούς αγώνες. Το τζούντο για εμένα είναι ένα πολύ μεγάλο μέρος της ζωής μου και για αυτό θα ήθελα και τα παιδιά μου να ασχοληθούν με αυτό, εφόσον φυσικά το επιθυμούν. Πριν φτάσω όμως στο σημείο να σκεφτώ για το τι θα συμβεί με τα δικά μου παιδιά, θα ήθελα να σπουδάσω στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο στην σχολή των Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών. Ασχολούμαι ήδη με την πληροφορική και τον προγραμματισμό, οπότε είναι κάτι που ενδιαφέρει να κάνω στο μέλλον. Παράλληλα πάντα με το τζούντο. Είναι στο DNA μου».