Απεβίωσε χτες ο Κωνσταντινοποuλίτης Δάσκαλος Δημήτρης Δημητρίου γνωστός και με το τουρκικό του όνομα Erol Bekir. Ένας άνθρωπος ιδιαίτερα αγαπητός σε όλους, αυτό που θα λέγαμε σήμερα παλαιάς κοπής. Με σεβασμό προς όλους, έβαζε πάνω από όλα το λόγο του και την οικογένεια του. Το άσπρο ήταν άσπρο και το μαύρο μαύρο για τον Δημητρίου, που όλοι προσφωνούσαν απλά…δάσκαλε. Τίτλο που είχε κερδίσει επάξια λόγω της προσωπικότητας του και του χαρακτήρα του

Είχε μεγάλη και επιτυχημένη πορεία στον κόσμο των μαχητικών τεχνών. Προερχόμενος από το Ταε Κβο Ντό ασχολήθηκε πάρα πολλά χρόνια με το Κικ Μπόξινγκ και συμμετείχε ενεργά στη διάδοση του τη δεκαετία του ΄90 και του ‘00. Με τη σχολή του στα Τρίκαλα έγινε γνωστός στο χώρο μας και εκεί τον γνωρίσαμε και εμείς. Έκανε πολλές διοργανώσεις σαν οικοδεσπότης και τα τρία του παιδιά ενεργά στα ρινγκ με πολλούς αγώνες και πολλούς τίτλους σε Ελλάδα και εξωτερικό.

Πολυσχιδής προσωπικότητα την τελευταία δεκαετία τον είχε κερδίσει το Ζίου Ζίτσου και με την οικονομική κρίση η γειτονική χωρά τον είχε κερδίσει πάλι. Εκτός από την έντονη δραστηριότητα στο Ζίου Ζίτσου, έχει ασχοληθεί με επιτυχία από την κωπηλασία κλειστού χώρου έως την ρεφλεξολογία. Οι λόγοι που «έφυγε» αναφέρουν καρδιακές επιπλοκές.

Στο σάιτ η δυσάρεστη είδηση θα μπορούσε να φιλοξενηθεί κάτω από πολλές επικεφαλίδες, ας μου επιτραπεί η οικειοποίηση του στο Κικ Μπόξινγκ. Πολλές οι ιστορίες που τον συνοδεύουν θα τις λέμε, θα τον θυμόμαστε και θα τιμάτε η μνήμη του. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του, καλό ταξίδι δάσκαλε, ή όπως ίσως θα έλεγε ο ίδιος, καλό ταξίδι λεβέννντη μου, με τη γνωστή ιδιαίτερη προφορά του.