Κάπου μεταξύ των άπειρων διαδρομών μεταξύ Αλεξάνδρας, του πανέμορφου Phoenix Boxing Club στην Αγία Παρασκευή και των διαφόρων ευρωπαϊκών πόλεων, μιας και η αγωνιστική του δραστηριότητα δεν σταματά ούτε λεπτό, ο εκ των κορυφαίων πυγμάχων της χώρας, Θοδωρής Ριτζάκης, μας μίλησε για λίγο από όλα. Μετρημένος, ταπεινός (κι ας έχει γράψει το κοντέρ πάνω από 100 αγώνες, 85-9 στην ερασιτεχνική πυγμαχία και 4-4-1 στην επαγγελματική) μας είπε τι σημαίνει για αυτόν η πυγμαχία, για το μέλλον, για το τι ξεχωρίζει τον αθλητή από τον πρωταθλητή.

Ποιοι οι μελλοντικοί σου στόχοι; 

Μελλοντικός μου στόχος είναι να παίξω όσο πιο καλά και σε όσο πιο ψηλό επίπεδο μπορώ. Αρχικά σε αγώνες στο εξωτερικό σε επαγγελματικό επίπεδο, όπου εκτός από το κύρος υπάρχει και η αντίστοιχη αμοιβή, αλλά και να παίξω τα επόμενα 3 χρόνια όσο μπορώ με την Εθνική ομάδα. 

Τι περιμένεις από τον αγώνα σου με τον Διονύση Γκίκα;

Από τον αγώνα με τον Γκίκα, ο οποίος αναβλήθηκε για τις 18/12, περιμένω να δώσω το παράδειγμα και σε άλλους κορυφαίους Έλληνες αθλητές να αντιμετωπίσουν ο ένας τον άλλο, γιατί αυτό λείπει από τις εγχώριες διοργανώσεις. 

Έχεις στερηθεί πράγματα λόγω του αθλητισμού; Σκέφθηκες ποτέ αν αξίζει αυτό που κάνεις για όσα στερήθηκες ή θα στερηθείς;

Για να κάνεις αθλητισμό υψηλού επιπέδου σίγουρα πρέπει να θυσιάσεις κάποια πράγματα. Αυτή η επιλογή έχει έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής, που για εμένα που την έκανα συνειδητά και με πλήρη γνώση του τι έπρεπε να κάνω δεν ήταν πρόβλημα. Από όλη την αθλητική διαδρομή έχω πάρει πάρα πολλά που δεν θα μπορούσα αλλιώς να πάρω.  Θεωρώ πως πάντα αξίζει η ενασχόληση με τον πρωταθλητισμό, ακριβώς γιατί δοκιμάζεις τον εαυτό σου και τον  εκπαιδεύεις μέσα από την διαδικασία και σε τομείς πολύ πέρα από τις αθλητικές ικανότητες. Δεν αξίζει να το κάνεις για να ευχαριστήσεις άλλους, αν με κάποιο τρόπο σου επιβλήθηκε η ενασχόληση με οποιοδήποτε άθλημα. 

Τι σε κάνει πιο δυνατό αθλητή, το μυαλό ή το σώμα; 

Σίγουρα το μυαλό παίζει τον μεγαλύτερο ρόλο, όπως σε όλους τους τομείς της ζωής, αλλά όχι με την έννοια της ευφυΐας αλλά με την στοχοπροσήλωση, την υπομονή, την επιμονή και τη θέληση, γιατί αλλιώς δεν έχεις διάρκεια. 

Ποιοι σε στηρίζουν και σε βοηθούν όλα αυτά τα χρόνια;

Όλα αυτά τα χρόνια με στηρίζει η γυναίκα μου που με ανέχεται (χαχα). Αλλά πέρα από τα αστεία, όταν πήρα πρώτη φορά μέρος σε πρωτάθλημα είχε ήδη γεννηθεί η κόρη μου, έτσι χωρίς την ενδοοικογενειακή κατανόηση και  συμπαράσταση δεν θα συνέχιζα. Τα τελευταία χρόνια που ανοίξαμε το δικό μας γυμναστήριο, το PHOENIX BOXING CLUB, ο συνεταίρος μου Στέφανος Φιλιμιάνοβ, ο οποίος ασκεί και χρέη προπονητή, όντας από τους κορυφαίους προπονητές στην Ελλάδα,  με στηρίζει 100%.

Υπήρχαν στιγμές απογοήτευσης που να ήθελες να τα παρατήσεις;

Πολλές στιγμές αυτές που απογοητεύτηκα αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα να τα παρατήσω. Η απογοήτευση αυτή ήταν περισσότερο από τα αποτελέσματα καθώς και από παράγοντες του χώρου και των Συλλόγων.

Τι σε ωθεί μέχρι τώρα να συνεχίζεις αυτό το άθλημα;

Καταρχάς μου αρέσει και το χαίρομαι όπως ένα χόμπι. Με κάνει να νιώθω ζωντανός και γεμάτος, ξεπερνώντας όλες τις δοκιμασίες. Διαρκώς μαθαίνω πράγματα για το άθλημα και διαρκώς βελτιώνονται ως προπονητής. 

Ποιο είναι το κλειδί της επιτυχίας σου;

Η όποια επιτυχία είναι αποτέλεσμα επιμονής και αποφασιστικότητας. Πιστεύω ότι στο άμεσο μέλλον θα έχω τις καλύτερες επιτυχίες μου.

Ποια είναι τα συναισθήματα σου πριν από έναν μεγάλο αγώνα; Υπάρχει άγχος και πως το διαχειρίζεσαι;

Το συναίσθημα μου είναι σαν να πηγαίνω σε μάχη, σε πόλεμο. Σίγουρα αγχώνομαι και ακολουθώ μάλλον συνήθεις τεχνικές για την καταπολέμηση του άγχους, αυτό που με ηρεμεί κάθε φορά είναι η σκέψη πως είναι απλά ένα σπορ (ακόμα κι αν δεν είναι) και πως στη ζωή μου και στη ζωή γενικότερα υπάρχουν σημαντικότερα πράγματα, που δεν επηρεάζονται από τον αθλητισμό. 

Όταν στη προπόνηση σου ή στον αγώνα φτάνεις τα όρια σου ποιο είναι το κίνητρο να συνεχίσεις;

Το κίνητρο είναι ο στόχος κι επειδή ο κάθε αθλητής παίζει το κεφάλι του κάθε φορά που μπαίνει για μάχη στο ρινγκ, η διατήρηση της υγείας είναι ο κύριος λόγος να είναι κανείς καλά προετοιμασμένος. Την ώρα του αγώνα αλλάζει γιατί είναι μάχη, είναι επικράτηση και η θέληση για νίκη. 

Το κεφάλαιο επαγγελματική πυγμαχία που θα κλείσει; Ελλάδα, Ευρώπη ή Ηνωμένες Πολιτείες κάποια στιγμή;

Αυτό δεν το ξέρω, θα είναι μια επιλογή που θα γίνει με τα δεδομένα εκείνης της στιγμής. Μέχρι στιγμής έχω παίξει και στην Αγγλία και την Αμερική σε main event, αλλά το κυριότερο δεν είναι η τοποθεσία. Το σημαντικότερο είναι μόλις κρεμάσω τα γάντια μου να μην έχω απωθημένα και να έχω την εμπειρία να μπορώ να βοηθήσω τους επόμενους αθλητές του συλλόγου.