Ένας θρύλος, τόσο της επαγγελματικής πάλης όσο και των Μικτών Πολεμικών Τεχνών, πέθανε σε ηλικία 79 ετών, μετά από μάχη με ασθένεια που τον είχε καθηλώσει σε αναπηρικό καροτσάκι. Αργά το βράδυ της Παρασκευής ανακοινώθηκε ότι ο Αντόνιο Ινόκι, γεννημένος ως Κάνζι Ινόκι, έφυγε από τη ζωή. Η δυσάρεστη είδηση αναπαράχθηκε από πολλές πηγές, συμπεριλαμβανομένης και της δικής του Οργάνωσης επαγγελματικής πάλης, της New Japan Pro Wrestling, καθώς και των WWE και ESPN.

Ενώ ήταν διάσημος επαγγελματίας παλαιστής, η ενασχόληση του Ινόκι στα αθλήματα επεκτάθηκε σε μικτές πολεμικές τέχνες. Το 1976 ο Ινόκι αντιμετώπισε τον πυγμάχο Μωχάμεντ Άλι σε έναν αγώνα επίδειξης, έναν αγώνα που θα αποτελούσε την πρώτη απόπειρα MMA με μεικτούς κανόνες. Οι κανόνες φημολογείται ότι περιόριζαν την ικανότητα του Ινόκι να εκτελεί ρίψεις ή λαβές, καθώς και ότι περιόριζαν τα λακτίσματα του. Σύμφωνα με τον διαιτητή του αγώνα, Τζιν ΛεΜπελ, αυτοί οι περιορισμοί ήταν υπερβολικοί. Ανεξάρτητα από όλα αυτά όμως, οι δυο τους συμμετείχαν σε μια μάχη 15 γύρων όπου μεγάλο μέρος του αγώνα πέρασε με τον Ινόκι στο έδαφος, κλωτσώντας τα πόδια του Άλι. Ο αγώνας τελικά κατέληξε σε ισοπαλία, αλλά αποτέλεσε κομβική στιγμή για να εισαγάγει τον κόσμο στις δυνατότητες του ΜΜΑ.

Εργαζόμενος με εκείνους που ήταν υπεύθυνοι για το Pride Fighting Championship, συμπεριλαμβανομένου του μαθητή του Νομπουχίκο Τακάντα, ξεκίνησε μια δική του σειρά διοργανώσεων. Το πρωτάθλημα του NJPW έδωσε αίγλη στους αγώνες MMA και παράλληλα «έτρεχε» μια ετήσια διοργάνωση στο τέλος της χρονιάς, που ονομαζόταν Inoki Bom-Ba-Ye, που έφερνε μαζί μαχητές MMA και επαγγελματίες παλαιστές. Το 2007, δημιούργησε την Ομοσπονδία Ινόκι, έχοντας αποχωρήσει από το NJPW. Πολλοί διάσημοι αθλητές του MMA, όπως ο Μίρκο Φιλίποβιτς, ο Τζος Μπαρνέτ κι ο Μπροκ Λέσναρ, αγωνίστηκαν υπό την «ομπρέλα» του, μέχρι το 2018 που βρισκόταν εν λειτουργία.

Η ενασχόληση του Ινόκι με τον κόσμο της επαγγελματικής πάλης ήταν καθοριστικής σημασίας για την ανάπτυξή της διεθνώς. Το 1979, ο άνθρωπος που ήταν γνωστός με πολλά ονόματα, συμπεριλαμβανομένου του «Καμικάζι» κέρδισε τη ζώνη βαρέων βαρών της WWF. Η εσωτερική πολιτική και οι διαφωνίες αφαίρεσαν το όνομά του από τα βιβλία των ρεκόρ του, αλλά παρόλα αυτά κατάφερε να εισέλθει στο Hall of Fame του WWE το 2010.

Εκτός από τον χρόνο του στο ταπί, ο Ινόκι έθεσε υποψηφιότητα για δημόσιο αξίωμα και κέρδισε μια θέση στη Βουλή των Συμβούλων της Ιαπωνίας ως μέλος του κόμματος «Κόμμα Αθλητισμού και Ειρήνης». Ενώ ήταν στην εξουσία ο Ινόκι διαπραγματεύτηκε προσωπικά με τον Ιρακινό ηγέτη Σαντάμ Χουσεΐν το 1990 για την απελευθέρωση ομήρων πριν από τον πόλεμο του Περσικού Κόλπου. Ενώ υπηρέτησε μόνο μία θητεία που έληξε το 1995, επέστρεψε το 2013 ως εκπρόσωπος ενός διαφορετικού μικρού εναλλακτικού κόμματος που ονομάζεται «Κόμμα Επαναφοράς της Ιαπωνίας».