O Δημήτρης Σελεβεντάς μίλησε στο apexsports.gr με αφορμή τη μεγάλη επιτυχία της κατάκτησης του ασημένιου μεταλλίου στο πρόσφατο Παγκόσμιο πρωτάθλημα Τρίσποντου Μπιλιάρδου U22 που πραγματοποιήθηκε στο στο Χεερούχοβααρντ της Ολλανδίας(23-25/09).
Ξεδιπλώνει το κουβάρι της ζωής του, μιλάει για την πρώτη γνωριμία με το μπιλιάρδο, αναφέρεται στις σπουδές του και αποκαλύπτει την περιπέτεια υγείας του την εποχή που έπαιζε ποδόσφαιρο.
Η επαφή με το μπιλιάρδο ήρθε σε ηλικία μόλις 2 ετών, όπου ο πατέρας του τον έπαιρνε μαζί του στις αγωνιστικές έδρες του Περάματος και όπως λέει και ο ίδιος «Αν μπορούσε να με βάλει να παίξω θα το έκανε». Σε ηλικία 5 ετών ξεκίνησε ο Μαρίνος Αντωνάτος να του δείχνει δειλά-δειλά μερικά κόλπα στον Αμφιτρύωνα Αγίας Παρασκευής όπου αγωνιζόταν και ο πατέρας του.
Η αγάπη για τον πατέρα του ήταν εκείνη που έπαιξε τον πιο σημαντικό ρόλο να ασχοληθεί με το μπιλιάρδο και όχι με κάποιο άλλο άθλημα. «Η σχέση μας δεν ήταν η κλασσική πατέρα-γιου αλλά είμαστε κολλητοί φίλοι. Σκέφτηκα και άλλα αθλήματα αλλά το κοινό μας χόμπι ήταν καθοριστικός παράγοντας να καταλήξω στο μπιλιάρδο», σημείωσε.
Παροτρύνοντας τους νέους να ασχοληθούν με το άθλημα τόνισε πως «Είναι τρομερά ουσιώδες άθλημα, θα το ερωτευτεί όποιος κατανοήσει τον τρόπου που αναπτύσσεται. Δεν είναι όπως φαίνεται. Είναι αρκετά σαγηνευτικό, με κομψότητα και σωστή συμπεριφορά μεταξύ των αθλητών, Απλά, κάποιοι παλιοί αθλητές λόγω κακής διαχείρισης της εικόνας τους, μετέτρεψαν το μπιλιάρδο σε κάτι που οι νέοι αποφεύγουν και δεν το επιλέγουν», συμπλήρωσε.
Στην ερώτηση αν μπορεί το μπιλιάρδο να συντηρήσει έναν παίκτη και να μην ασχολείται με κάποιο άλλο επάγγελμα, ήταν σαφής και ξεκάθαρος: «Όχι, δεν γίνεται. Πρέπει να κάνει και κάτι ακόμα. Πρέπει να υπάρχει μια Ομοσπονδία η οποία ήταν για πολλά χρόνια απούσα και ξανά σχηματίστηκε πρόσφατα (Ελληνική Ομοσπονδία Αθλημάτων Ακριβείας) επομένως δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τις βοήθειες που μπορεί να δώσει», υπογράμμισε.
Αναφερόμενος στις δυσκολίες που συνάντησε στη πορεία του μέχρι σήμερα ήταν καταιγιστικός δηλώνοντας πως «Ήμουν πολύ κοντά να τα παρατήσω αρκετές φορές! Έβλεπα τους κόπους μου να μην ανταμείβονται. Δούλευα σκληρά αλλά δεν υπήρχε κανείς να με υποστηρίξει», ανέφερε.
Ο Δημήτρης προπονείται και εργάζεται παράλληλα στον ίδιο χώρο (Casa De Billar) και ο λόγος είναι απλός. «Εργάζομαι για να τα βγάζω πέρα και παράλληλα εξασκούμαι σε αυτό που αγαπώ και δεν απέχω από τις προπονήσεις στον ελεύθερο χρόνο μου», τόνισε.
«Τα αποτελέσματα με βοήθησαν να μην τα παρατήσω αλλά αν δεν αγαπούσα αυτό που έκανα δεν θα συνέχιζα. Δεν είμαι άνθρωπος που ασχολείται με κάτι λόγω αποτελεσμάτων, απλώς με βοήθησαν ψυχολογικά», πρόσθεσε.
Στη συνέχεια μίλησε για την σχέση του με το ποδόσφαιρο και το γεγονός που τον επηρεάζει ακόμα και σήμερα στο μπιλιάρδο. «Αγωνιζόμουν σε ημι-επαγγελματικό επίπεδο στο Αιγάλεω, αλλά λόγω ενός σοβαρού τραυματισμού που θα χρειαστεί χειρουργείο, δεν μπορούσα να το συνεχίσω», αποκάλυψε.
Γεμάτος αυτοπεποίθηση και συγκίνηση στα μάτια, θυμήθηκε τα λόγια ενός εκ των προπονητών του μετά τον τραυματισμό του. «Μου είπε να μη κλαίω, δεν χρειάζεται να αναγνωρίσει κανείς την αξία σου, όλα για κάποιο λόγο γίνονται. Από τότε σκέφτηκα πως δεν θα τα παρατήσω ότι και να γίνει. Αγαπώ το μπιλιάρδο και θα το ακολουθήσω πιο σοβαρά με γυμναστική και προπονήσεις και όχι απλά σαν χόμπι», ξεκαθάρισε.
Σπουδάζει παράλληλα χρηματοοικονομικά στο ΠΑ.Δ.Α και ο συνδυασμός εργασίας, προπονήσεων και σπουδών είναι κάτι που δεν τον απασχολεί ιδιαίτερα, καθώς εργάζεται στον χώρο που προπονείται και ο προπονητής του και…εργοδότης του Κώστας Κόκκορης του έχει δώσει ελευθερία επιλογής προγράμματος με προτεραιότητα τις σπουδές του.
Λίγο πριν το τέλος της συζήτησης θέλησε να ευχαριστήσει ορισμένους ανθρώπους που βρίσκονται δίπλα του και τον έχουν βοηθήσει. «Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Δημήτρη Καλογερά με τον εξοπλισμό που μου παρέχει από τα 13 μου και με στηρίζει σε οτιδήποτε χρειάζομαι αλλά και τα αδέρφια Σιβισσίδη που βρίσκονται δίπλα μου σε όλους τους αγώνες μου στο εξωτερικό. Ευχαριστώ πάνω απ’όλα την οικογένειά μου που με στηρίζει σε κάθε μου βήμα και χωρίς αυτούς δεν θα συνέχιζα τη πορεία μου, αλλά και τον Κώστα Κόκκορη που θεωρώ οικογένειά μου και εκτός της τακτικής στο μπιλιάρδο συζητάμε διάφορα θέματα που με απασχολούν», συμπλήρωσε.
Κλείνοντας, αναφέρθηκε στους στόχους του για το μέλλον αποδεικνύοντας πόσο προσγειωμένος είναι, την παιδεία που τον χαρακτηρίζει δηλώνοντας πως «Προτεραιότητα για μένα είναι οι σπουδές μου. Να πάρω το πτυχίο μου και να διαλέξω κάποιο μεταπτυχιακό ή άλλο πτυχίο. Όσον αφορά στο μπιλιάρδο επιθυμώ να αποκτήσω τεχνικές γνώσεις, εμπειρίες με σκοπό την βελτίωση της απόδοσης μου με αφορμή και το World Cup τον Δεκέμβριο στην Αίγυπτο, όπου συμμετέχω για πρώτη φορά στην κατηγορία των Ανδρών», κατέληξε.
Επιμέλεια video, photos: Αργυρώ Αναστασίου
