Η Μπαρτσελόνα έχει 7 και η Μπασκόνια 9 ήττες έως τώρα στην ισπανική λίγκα. Ο Αστέρας έφαγε 20 στο κεφάλι από τη Μπούντουτσνοστ και η Παρτιζάν έχασε μετά από 33 χρόνια εντός από τη Σπλιτ. Και εδώ κάνουν λες και επίκειται η καταστροφή του κόσμου για μία ήττα από τον Άρη.
Δεν έχει να κάνει με το όνομα της ομάδας αν λέγεται Παναθηναϊκός ή Ολυμπιακός αλλά με τη νοοτροπία. Και όχι τόσο των οπαδών οι οποίοι σιγά-σιγά (οι περισσότεροι, όχι όλοι, αυτοί που θέλουν να καταλαβαίνουν) μπορούν και διαχωρίζουν τη σημασία μιας ήττας στην Ευρωλίγκα και μίας ανώδυνης ήττας της σειράς στην ελληνική λίγκα, όσο των ανθρώπων των ομάδων.
“Στις 17.00 μπορείς; Όχι, όχι…”
Συγγνώμη αλλά αδυνατώ να κατανοήσω και να καταλάβω όλο αυτό το υπερβολικό, αχρείαστο και άνευ παραμικρής ουσίας drama των ανθρώπων του Παναθηναϊκού μετά την ήττα από τον συγκλονιστικό φέτος Άρη του Γιάννη Καστρίτη. Βίντεο του ιδιοκτήτη της ομάδας στα social media, δηλώσεις και θεατράλε αντιδράσεις του προπονητή στη συνέντευξη Τύπου και… κατηγορώ εναντίον της λίγκας που όρισε τον αγώνα Δευτέρα απόγευμα στις 5. Προφανώς “εφέντιμ” Εργκίν άλλη ομάδα υπέγραψε τον κανονισμό πρωταθλήματος στην αρχή της σεζόν, όχι ο Παναθηναϊκός.
Αν κάποια ομάδα δικαιούται όχι απλά να γκρινιάζει αλλά να φωνάζει για την άνιση αντιμετώπιση της λίγκας (ΕΣΑΚΕ) αυτή είναι ο Άρης που όπως η ΑΕΚ στο ξεκίνημα της σεζόν ζήτησε δικαίως, δικαιότατα να μην γίνει ο αγώνας της με τον Παναθηναϊκό δύο μέρες πριν από κρίσιμο ευρωπαϊκό παιχνίδι και η λίγκα τους έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων της προκειμένου να εξυπηρετηθούν “οι μεγάλοι”. Όπως πάντα γίνεται με τους “μικρούς” να μην αντιδρούν. Ας πρόσεχαν (οι μικροί…).
Ανώδυνη ήττα, επώδυνες αντιδράσεις
Ο Παναθηναϊκός υπέστη μία κατά την ταπεινή μου άποψη φυσιολογική και αναμενόμενη λόγω των απουσιών, της πρότερης διαχείρισης του ρόστερ και του στραμμένου αποκλειστικά στην Ευρωλίγκα ενδιαφέροντος της ομάδας. Ήταν εμφανές από τις πρώτες κιόλας κινήσεις των Γκραντ, Γκριγκόνις, Ναν στο παρκέ ότι και δεν είχαν δυνάμεις από τη διαβολοβδομάδα της Ευρωλίγκα και δεν είχαν και ενδιαφέρον βρε αδερφέ, και καλά έκαναν. Δεν χάθηκε και ο κόσμος που έχασε ο Παναθηναϊκός ένα ματς που δεν πρόκειται να επηρεάσει με τα τωρινά δεδομένα ούτε στο ελάχιστο τη συνέχεια του στο πρωτάθλημα.
Τώρα αν οι πράσινοι διοίκηση και προπονητής είχαν τοποθετήσει τον πήχη τόσο ψηλά που δεν… ανέχονται μία ήττα από μία ομάδα που έπαιξε καλύτερα, κακό του κεφαλιού τους. Όμως όλη αυτή η στάση και αντίδραση αν δείχνει ένα πράγμα αυτό είναι αδυναμία. Αδυναμία διαχείρισης της ήττας και αυτό μόνο καλό δεν είναι για μία ομάδα χτισμένη να πρωταγωνιστήσει, μία ομάδα που έως τώρα έχει πετύχει πάρα πολλά περισσότερα απ’ όσα θα περίμενε ο μέσος φίλαθλός της, που έχει ξεπεράσει τις προσδοκίες και που βρίσκεται μέσα σε όλους τους στόχους της. Όλα τα υπόλοιπα, αντιδράσεις, δηλώσεις, γκρίνια, drama είναι για λαϊκή κατανάλωση (και αν…) και εντελώς άνευ ουσίας και χρησιμότητας την παρούσα στιγμή και μόνο μεγαλύτερο εκνευρισμό μπορούν να προκαλέσουν.