Η παρουσία του στην αρχική πεντάδα ήταν αναγκαστική ένεκα των μαζεμένων τραυματισμών στην θέση «5» και αποτέλεσε σπάνιο φαινόμενο. Ο Μόουζες Ράιτ μόλις τρεις μέρες μετά την άφιξη του στην Ελλάδα, όχι απλά ξεκίνησε, αλλά ήταν εκ των πρωταγωνιστών στην νίκη του Ολυμπιακού επί της Άλμπα. Χωρίς αμφιβολία το ντεμπούτο του με τα ερυθρόλευκα μπαίνει στην λίστα με τα καλύτερα ξένων παικτών στην ιστορία των «ερυθρόλευκων» και μπορεί να συγκριθεί μόνο με αυτό του Ουόλτερ Μπέρι, πριν από 32 χρόνια!

Την σεζόν 1992-93, όταν για πρώτη φορά επιτράπηκε η χρησιμοποίηση δύο ξένων παικτών στο Ελληνικό πρωτάθλημα ο Γιάννης Ιωαννίδης είχε προσπαθήσει να φέρει έναν σπουδαίο ΝΒΑer, δίπλα στον Ζάρκο Πάσπαλιε. Έφθασε κοντά στον Τομ Γκουλιότα, αλλά αρκέστηκε στον «κολλητό» του Μάικλ Τζόρνταν (από την πρώτη του χρονιά στο Σικάγο ως τις μέρες μας) Ροντ Χίγκινς.

Ο πατέρας του Κόρει, ωστόσο, δεν μπόρεσε να συγχρωτισθεί αγωνιστικά με τον Ζάρκο και μετά την ήττα στην πρεμιέρα της Α1 από την Δάφνη αποφασίσθηκε η αντικατάσταση του. Ο «Ξανθός» ρίσακρε με την προσθήκη του Ουόλτερ Μπέρι, ο οποίος ένα χρόνο νωρίτερα είχε αγωνισθεί στον Άρη, αλλά ως αριστερόχειρας σκόρερ δεν έμοιαζε να «κολλάει» στο πλευρό του Πάσπαλιε.

Η άφιξη του στην Αθήνα είχε προγραμματισθεί την Τρίτη 27 Οκτωβρίου του 1992, δύο μέρες πριν η ομάδα του Πειραιά παίξει το πρώτο της παιχνίδι στην πρώτη φάση του Κυπέλλου πρωταθλητριών απέναντι στην Εστουντιάντες.

Ο «truth» από το αεροδρόμιο του Ελληνικού μεταφέρθηκε στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, για να γνωρίσει τον Ιωαννίδη και την επόμενη έκανε την πρώτη του προπόνηση. Την Πέμπτη 29 Οκτωβρίου φόρεσε την φόρμα του και (όπως ο Ράιτ απέναντι στην Άλμπα) έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην νίκη επί των «φοιτητών».

Τα καλάθια που σημείωσε με την χαρακτηριστική του άνεση απέναντι στον Ρίκι Ουίνσλοου και τον Χουάν Αντόνιο Ορένγκα, προκάλεσαν… έρωτα με την πρώτη ματιά και ο απόφοιτος του Σεντ Τζον’ς αγαπήθηκε όσο λίγοι ξένοι που πέρασαν από το λιμάνι.

Οι ομοιότητες του ντεμπούτου των δύο Αμερικανών είναι αρκετές, καθώς όπως η Άλμπα είχε το προβάδισμα μέχρι τα μέσα τη τρίτης περιόδου, έτσι και η Εστουντιάντες είχε τον έλεγχο στο μεγαλύτερο διάστημα της πρεμιέρας σεζόν 1992-93.

Επιπροσθέτως ο Μπέρι ήταν ο δεύτερος σκόρερ του Ολυμπιακού με 21 πόντους, πίσω από τον Πάσπαλιε που είχε 22, όπως συνέβη και με τον Ράιτ.

Όλα αυτά, είναι ωραία γιατί δημιουργούν ευχάριστους συνειρμούς, αλλά αυτό που ενδιαφέρει τον Μπαρτζώκα είναι πως ο νέος του παίκτης, μπορεί άμεσα να τον βοηθήσει. Παράλληλα έχει διαφορετικό στιλ από τους υπόλοιπους σέντερ του, κάτι που του επιτρέπει να προσθέσει μια διαφορετική διάσταση στο παιχνίδι του.

Ο απόφοιτος του Τζόρτζια Τεκ βασίζεται στην ενέργεια, την αθλητικότητα και την ταχύτητα του και στα 25 του χρόνια, έχει μια «χρυσή» ευκαιρία να αλλάξει επίπεδο στην καριέρα του.

Τόσο στο NCAA, όσο και ως επαγγελματίας, τα στοιχεία που του έλειπαν ήταν η σταθερότητα και η ωριμότητα στις αποφάσεις του. Υπό την καθοδήγηση του Μπαρτζώκα και έχοντας στο πλευρό του μια πλειάδα πολύπειρων συμπαικτών, θα μπορέσει να «μάθει» καλύτερα το παιχνίδι και να γίνει πιο έξυπνος στις αποφάσεις του.

Αν τα καταφέρει από την μια θα βοηθήσει πολύ την νέα του ομάδα και από την άλλη τον ίδιο του τον εαυτό…