Ο Γκλεν “Ντοκ” Ρίβερς ανέλαβε πλέον τους Μιλγουόκι Μπακς του Γιάννη Αντετοκούνμπο αλλά όποιος νομίζει ότι αυτό είναι το πρώτο του συναπάντημα με το ελληνικό μπάσκετ πλανάται πλάνην οικτράν.

Μπαίνουμε λοιπόν στη μηχανή του χρόνου και ταξιδέψουμε τριάντα χρόνια πίσω για να θυμηθούμε μία όχι ιδιαίτερα γνωστή στο ευρύ φίλαθλο κοινό ακόμη και στους φανατικούς μπασκετικούς, ιστορία που εμπλέκει τον “Ντοκ” και τον Ολυμπιακό με συμπρωταγωνιστή έστω εν αγνοία του τον… Ντομινίκ Ουίλκινς.

Στον “αστερισμό” του Ντομινίκ

Είναι λοιπόν Αύγουστος του 1995 και όχι μόνο το ελληνικό αλλά και το παγκόσμιο μπάσκετ σείεται από τις αναταράξεις της συμφωνίας του Παναθηναϊκού με κοτζάμ Ντομινίκ Ουίλκινς. Ο human highlight film είχε πει το “ναι” στον Παύλο Γιαννακόπουλο και ετοιμαζόταν για το ταξίδι του στην Αθήνα με τους φίλους των πράσινων να ζουν ένα μοναδικό όνειρο. Στους… απέναντι, ο Ολυμπιακός του Ιωαννίδη και του Κόκκαλη έχοντας τον αέρα του ισχυρού, του πρωταθλητή Ελλάδας για τρεις σερί σεζόν και του φιναλίστ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών έχοντας αποκλείσει δύο σερί φορές στα ημιτελικά τον “αιώνιο” αντίπαλο δεν… βιάζονταν για τη ρελάνς.

Όμως ο κόσμος του Ολυμπιακού ζητούσε “εδώ και τώρα” ανάλογη… απάντηση με κάποιο μεγάλο όνομα από το ΝΒΑ με τα ρεπορτάζ των εφημερίδων και περιοδικών (σ.σ. ναι, ίντερνετ δεν υπήρχε εκείνη την εποχή τουλάχιστον στα μέρη μας) να φιλοξενούν καθημερινά ουκ ολίγα “ονόματα” ως υποψήφιους για τη θέση του βασικού πλέι-μέικερ.

Από τις σελίδες παρέλασαν σχεδόν όλοι οι υποψήφιοι free agent γκαρντ της εποχής. Τι Μπομπ Σούρα που τότε είχε βγει από το ντραφτ (Νο17) αφήνοντας το Φλόριντα Στέιτ πριν κάνει καριέρα στους Κλίβελαντ Καβαλίερς. Τι Τέρι Πόρτερ που βρισκόταν πια στις τελευταίες του σεζόν στους Πόρτλαντ Μπλέιζερς. Τι Έλιοτ Πέρι και Άλβιν Ρόμπερτσον ως εναλλακτικές.

Μέχρι και ο νυν GM των Μπόστον Σέλτικς Ντάνι Έιντζ και ο Λιθουανός Σαρούνας Μαρτσουλιόνις, ο Ντέινα Μπάρος και ο μετέπειτα παίκτης και προπονητής του ΠΑΟΚ Σκοτ Σκάιλς, ο Έρικ Μέρντοκ και ο Γκάρι Γκραντ (που τρία χρόνια αργότερα θα έπαιζε στον Άρη) είχαν απασχολήσει τότε τους ερυρθρόλευκους σύμφωνα με τα ρεπορτάζ.

Όμως ο μεγάλος και όχι κρυφός πόθος ήταν άλλος. Ήταν ο Γκλεν Ρίβερς, ο… γιατρός (Ντοκ) που τότε έπαιζε τους Σαν Αντόνιο Σπερς και ετοιμαζόταν για την τελευταία του αγωνιστική σεζόν ως παίκτης.

Ο “Ντοκ” λοιπόν για περίπου ένα μήνα βρισκόταν συνεχώς στο επίκεντρο του ερυθρόλευκου ρεπορτάζ. Ο άλλοτε συμπαίκτης του Ντομινίκ στους Ατλάντα Χοκς σύμφωνα μάλιστα με δηλώσεις του τότε ατζέντη του Στηβ Κάουφμαν είχε γνώση της πρότασης του Ολυμπιακού όμως αφενός ζητούσε περισσότερα χρήματα από αυτά που του προσέφεραν οι ερυθρόλεκοι, αφετέρου ήθελε να κλείσει την καριέρα του στο ΝΒΑ και να αφοσιωθεί στην προπονητική. Όπως και έγινε τελικά.

Σε όλη αυτή την ιστορία που εξελίχθηκε από τις 15 Αυγούστου έως τις 15 Σεπτέμβρη του 1995 υπήρξε και μία δήλωση του τότε αντιπροέδρου του Ολυμπιακού Γιώργου Σαλονίκη που εκεί, στις αρχές Σεπτέμβρη είχε ανάψει… φωτιές. “Ο παίκτης που θα έρθει είναι… ποταμίσιος” είχε πει στους ρεπόρτερ μετά από ένα φιλικό προετοιμασίας ο χιουμορίστας και πάντα αινιγματικός στις τοποθετήσεις του Σαλονίκης και τα ΜΜΕ πήραν φωτιά.

Όλοι θεώρησαν ότι ο (Ντοκ) Ρίβερς είχε πει το “ναι” και στον Ολυμπιακό περίμεναν την υπογραφή του για να τον ανακοινώσουν. Τελικά ο Ολυμπιακός πήρε έναν παίκτη… ποταμίσιο (river) που είχε το επώνυμο Ρίβερς, αλλά όχι τον “Ντοκ”. Και το στόρυ κατέληξε ως εξής. Τότε εργαζόμουν στο “Τρίποντο” και στην (κανονική) εφημερίδα Sportime και ο καλός Ιταλός συνάδελφος Μάσιμο Ζιγκέτι του περιοδικού Super Basket με τον οποίο συνεργαζόμουν το ρεπορτάζ με πήρε τηλέφωνο ένα βράδυ Κυριακής και μου λέει. “Έμαθα ότι ο Ντέιβιντ Ρίβερς ζήτησε από τη γαλλική Αντίμπ να τον αφήσουν ελεύθερο. Λες να είναι υποψήφιος για τον Ολυμπιακό;” Από τη μία δεν ήθελα να “διαρρεύσει” ευρέως η πληροφορία από την άλλη δεν ήθελα και να εμπλέξω ανθρώπους του Ολυμπιακού στο ρεπορτάζ μου για να το επιβεβαιώσουν ή όχι. Έτσι πήρα το ρίσκο και την επόμενη μέρα ανέφερα στην εφημερίδα την πληροφορία η οποία το ίδιο βράδυ τελικά επιβεβαιώθηκε και ο Ντέιβιντ Ρίβερς είχε συμφωνήσει με τον Ολυμπιακό.

Η αποκάλυψη

Τόσο ο Τύπος της εποχής όσο και οι οπαδοί υποδέχθηκαν την είδηση σχεδόν με… απογοήτευση. Ναι μεν ο Ντέιβιντ ήταν πρώην ΝΒΑερ που έκανε ένα νέο ξεκίνημα στη Ευρώπη μετά από ένα παραλίγο μοιραίο για τη ζωή του τροχαίο ατύχημα όμως δεν ήταν το “αντίπαλο δέος” που θα περίμεναν οι φίλοι του Ολυμπιακού, αντιστάθμισμα για την απόκτηση Ουίλκινς από τον Παναθηναϊκό.

“Το τελευταίο χαρτί του θρύλου” ήταν ο τίτλος στο “Τρίποντο” με την επιλογή Ριβερς να χαρακτηρίζεται “πολύ υψηλού ρίσκου” αναλογικά και με τους στόχους που είχε ο Ολυμπιακός. Τη συνέχεια τη γνωρίζουμε φυσικά όλοι. Ο Παναθηναϊκός στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης με τον Ντομινίκ, ο Ολυμπιακός τον νίκησε με 35 πόντους στον τελευταίο τελικό στο ΣΕΦ λίγες εβδομάδες μετά το Παρίσι ενώ ο “ανεπιθύμητος” Ρίβερς, όχι ο Ντοκ αλλά ο Ντέιβιντ ένα χρόνο αργότερα οδηγούσε ως MVP τους ερυθρόλευκους στον πρώτο δικό τους ευρωπαϊκό τίτλο.