Η σύγκρουση δύο διαφορετικών (μπασκετικών) κόσμων οδήγησε σε μια συναρπαστική μονομαχία το βράδυ της Δευτέρας στο ΟΑΚΑ, από την οποία μπορούν να εξαχθούν πολλά διαφορετικά συμπεράσματα για Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό.

Πρώτο και σημαντικότερο πως ο νικητής Παναθηναϊκός είναι κατά τι καλύτερος τη δεδομένη χρονική στιγμή από τον αιώνιο αντίπαλο του, έχοντας χτίσει καλή «χημεία» και φοβερή ψυχολογία. Συνάμα κατάφερε μέσα σε ελάχιστους μήνες να έχει (επί της ουσίας) ήδη κατακτήσει το πρώτο «κρατούμενο» της σεζόν, δηλαδή την πρώτη θέση της κανονικής περιόδου, που του εξασφαλίζει το (πολύτιμο) πλεονέκτημα της έδρας στους τελικούς της Α1.

Από την άλλη, ο Ολυμπιακός έδειξε για μια ακόμη φορά πως είναι ομάδα που μπορεί να νικήσει οποιονδήποτε αντίπαλο, αλλά συνεχίζει να μένει με την… προσπάθεια, διότι στερείται τον παίκτη-δολοφόνο. Ο Νάιτζελ Ουίλιαμς Γκος έχει τα προσόντα και την εμπειρία στην Ευρώπη για να εξελιχθεί σε τέτοιο, αλλά στο ΟΑΚΑ έχασε μια πολύτιμη ευκαιρία τόσο για τον ίδιο, όσο και για την ομάδα του.

Οι αποφάσεις του στην τελευταία περίοδο ήταν σωστές με αποκορύφωμα αυτή που πήρε, όταν στο 81-79, ο Γιώργος Μπαρτζώκας γύρισε στον πάγκο της γραμματείας και ακύρωσε το τάιμ-άουτ που είχε ζητήσει. Ο Αμερικανός με απόλυτη ψυχραιμία, επιτέθηκε κατά μέτωπο στον κουρασμένο Γκριγκόνις, κέρδισε το φάουλ και βρέθηκε προ… κενής εστίας. Αν είχε πετύχει το λέι-απ, πιθανότατα οι «ερυθρόλευκοι» θα είχαν φύγει με το διπλό που δεν θα ήταν τόσο σημαντικό από βαθμολογικής άποψης, όσο από ψυχολογικής.

Με τα «αν», όμως, δεν γράφεται ιστορία…

Ο Γκος έχασε το καλάθι, απογοητεύτηκε και ως απότοκο, έχασε και την βολή. Ακολούθως ο (εξαιρετικός στην τελευταία περίοδο) Γκριγκόνις στάθηκε ψύχραιμος από τη γραμμή και ο παίκτης-κλειδί Παναγιώτης Καλαιτζάκης «σφράγισε» την «πράσινη» νίκη.

Μια ματιά στη στατιστική αρκεί για να καταλάβει κανείς την εκ διαμέτρου αντίθετη αγωνιστική φιλοσοφία των δύο αιωνίων.

Ο Παναθηναϊκός τελείωσε το ματς με 11 ασίστ, εκ των οποίων μόλις τρεις μοιράστηκαν στην τελευταία περίοδο.

Είναι όμως τόσο μεγάλο το ατομικό ταλέντο και η προσωπικότητα των παικτών του, που μπορεί να κερδίζει τα παιχνίδια, βασιζόμενος σε αυτά τα στοιχεία.

Ο Ναν στη δεύτερη περίοδο έβαλε 13 πόντους με 4/6 δίποντα, 1/1 τρίποντο και 2/2 βολές!

Ακολούθως τη σκυτάλη πήρε ο Μήτογλου με οκτώ πόντους σαν «πεντάρι» απέναντι στον Πέτρουσεφ και στο τελευταίο δεκάλεπτο «μίλησε» ο Γκριγκόνις.

Σταθερή αξία από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό αποτέλεσαν ο Γκραντ και ο Λεσόρ.

Στην αντίπερα όχθη, ο Ολυμπιακός κάθε φορά που έμενε πίσω, έβρισκε τις λύσεις μέσα από το ομαδικό του παιχνίδι, να «ξεκλειδώνει» την αντίπαλη άμυνα.

Έδωσε 20 ασίστ εκ των οποίων τις επτά στην τέταρτη περίοδο, αλλά χρειαζόταν ακόμα έναν παίκτη. Ίσως ο Μπαρτζώκας θα μπορούσε να δώσει περισσότερο χρόνο στον Κάνααν για να ξεκουράσει τον Ουόκαπ, ο οποίος για μια ακόμη φορά την εφετινή σεζόν, έκανε λάθη αχαρακτήριστα μεν για την αξία του, «λογικά» δε, λόγω της κόπωσης του.

Πλέον η ομάδα του Αταμάν ατενίζει το μέλλον με ακόμα μεγαλύτερη αισιοδοξία, ενώ οι Πειραιώτες καλούνται να ανασυνταχθούν μετά από μια ακόμη χαμένη ευκαιρία.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αν υπάρχει μια ομάδα που μπορεί να κάνει εντυπωσιακή ανατροπή μέσα στην σεζόν είναι αυτή του Μπαρτζώκα.

Μέχρι αυτό να συμβεί, ο Παναθηναϊκός θα πορεύεται με πολύ λιγότερη πίεση και με το πλεονέκτημα της έδρας στο τσεπάκι του.