Όποιος βλέπει το ποτήρι μισοάδειο στέκεται στις δύο απανωτές και η αλήθεια είναι οδυνηρές βαθμολογικά ήττες στην Ισπανία.

Υπάρχουν και αυτοί που στη θέση της παρουσίας του Ολυμπιακού στην πρώτη 8αδα της βαθμολογίας της Ευρωλίγκα παρά τις δύο αυτές ήττες θεωρούν ότι το ποτήρι είναι μισογεμάτο. Η αλήθεια ως συνήθως βρίσκεται, κάπου, στη μέση.

Προς αρνητικό ρεκόρ ιστορίας

Τον Ολυμπιακό σε αντίθεση με την περσινή σεζόν οι ισπανικές ομάδες φέτος τον έχουν πληγώσει και συνεχίζουν να το κάνουν. Πέρυσι σε 8 αγώνες κανονικής περιόδου οι ερυθρόλευκοι είχαν χάσει μόνο από τη Βαλένθια εντός στον πόντο. Φέτος μετράνε 6 ήττες σε ισάριθμους αγώνες (!), οι τέσσερις εντός έδρας (για πρώτη φορά 0/4 μετά τη σεζόν 2020-21) και έχουν να παίξουν τις επόμενες εβδομάδες με Ρεάλ και Βαλένθια επίσης εκτός. Σημειώστε ότι ουδέποτε στην ιστορία της Ευρωλίγκα ο Ολυμπιακός δεν έχει μετρήσει πάνω από 6 ήττες από ισπανικές ομάδες στην ίδια σεζόν οπότε στην αμέσως επόμενη αν αυτή συμβεί θα γραφτεί αρνητική ιστορία.

Ας αφήσουμε όμως στην άκρη τους αριθμούς και ας πάμε σε όσα είδαμε σε Βαρκελώνη και κυρίως Βιτόρια. Για την αστοχία των τελευταίων τεσσάρων λεπτών στο Παλαού Μπλαουγκράνα και την συνολική έλλειψη σταθερού closer ή παίκτη που θα πάρει τα δύσκολα σουτ τα αναλύσαμε τις προηγούμενες μέρες. Είναι κάτι που μπορεί να δουλευτεί και να αναζητηθεί από τον Μπαρτζώκα ανάλογα με την πορεία των αγώνων αφού… Βεζένκοφ και Σλούκα δεν μπορεί να βρει όπως την προηγούμενη διετία.

Η γλώσσα του σώματος

Αυτό που ξένισε στη Βιτόρια περισσότερο και από την ήττα σχεδόν με κάτω τα χέρια από τη Μπασκόνια δεν ήταν ούτε τα λάθη (17), ούτε η αστοχία, ούτε το ντεφορμάρισμα του Παπανικολάου (κομβικός, αν μη τι άλλο, παίκτης για τον Ολυμπιακό) και το ότι ο Πίτερς βγήκε εκτός ρυθμού από νωρίς. Ειδικά ο τελευταίος που φέτος έχει σηκώσει στις πλάτες του τον Ολυμπιακό δικαιούται να έχει μία off βραδιά. Ήταν ο διάχυτος εκνευρισμός με πρώτο τον προπονητή Γιώργο Μπαρτζώκα και κατ’ επέκταση και παίκτες όπως ο Φαλ, ο Γουόκαπ, ο Μιλουτίνοφ.

Εντονότατες αντιδράσεις σε χαμένα σουτ ή σε λάθη, διαρκής γκρίνια για αποφάσεις των διαιτητών με τη γλώσσα του σώματος όχι απλά να μαρτυρά αλλά να “φωνάζει” ότι ο Ολυμπιακός έμοιαζε να παίζει με την πλάτη στον τοίχο και ένιωθε να χάνει τη γη κάτω από τα πόδια του σε ένα ματς στο ξεκίνημα του δευτέρου γύρου. Κάτι παράδοξο έως και παράλογο ειδικά αυτή την εποχή. Ναι, και οι δύο ήττες από Μπαρτσελόνα και ειδικά Μπασκόνια ίσως κοστίσουν ακριβά σε πιθανές ισοβαθμίες είτε για την 4αδα είτε για την 6αδα είτε για την 10αδα όμως είναι πολύ νωρίς για… νεύρα.

Κομβικό ματς με Μακάμπι

Τα σχόλια μερίδας οπαδών στα social media ειδικά προς το πρόσωπο του Μπαρτζώκα ακόμη και τις… απειλές πάρκινγκ τα θεωρώ ανάξια περαιτέρω αναφοράς αφού θεωρώ ότι αυτού του είδους τους “οπαδούς” (σε μπόλικα εισαγωγικά) κάθε ομάδας τους επηρεάζει και τους ενδιαφέρει τι κάνει η ομάδα τους σε σύγκριση με τους… απέναντι και όχι ο συνολικός στόχος της σεζόν. Υπάρχουν και οι… κανονικοί όπως αυτοί που ακολούθησαν την αποστολή στην Ισπανία και αυτούς και τη συμπαράστασή τους κρατάνε οι ερυθρόλευκοι.

Για τον Ολυμπιακό λοιπόν αφενός χρειάζεται ψυχραιμία και σύνεση εντός (κυρίως) και εκτός παρκέ και ανασυγκρότηση για τα πιο δύσκολα που έρχονται ειδικά το σούπερ-κρίσιμο ματς με τη Μακάμπι την ερχόμενη Πέμπτη στο ΣΕΦ όπου μία νίκη θα αλλάξει και την ψυχολογία αλλά και το βαθμολογικό στάτους αφού θα υπερτερεί της “ομάδας του λαού” σε ισοβαθμία με το 2-0 εναντίον της.