Ο τρόπος μπορεί να μην ήταν όμορφος, όμως το ζητούμενο επιτεύχθηκε. Ο Ολυμπιακός πήρε με αντίπαλο την Αρμάνι την πρώτη από τις δυο νίκες που πρέπει να πετύχει την τρέχουσα εβδομάδα, ώστε να αναρριχηθεί ακόμα πιο ψηλά στη βαθμολογία της Ευρωλίγκας.

Οι ερυθρόλευκοι είχαν δυο πολύ καλά δεκάλεπτα (το δεύτερο και το τρίτο) πάνω στα οποία πρέπει να βασίσουν τη λειτουργία τους στο εγγύς μέλλον. Ιδίως στην τρίτη περίοδο απέδωσαν καλό μπάσκετ και στις δυο άκρες του παρκέ και το rotation του Γιώργου Μπαρτζώκα λειτούργησε πολύ καλά.

Οι παίκτες του σημείωσαν 23 πόντους έχοντας 8/10 σουτ εντός παιδιάς (!), ενώ συνέχισαν να κυριαρχούν στα ριμπάουντ με αποτέλεσμα στο 30’ να έχουν τα υπερδιπλάσια (28-13) από τους αντίπαλους τους.

Η διαφορά ανέβηκε στο +12, αλλά όποιος περίμενε μια εύκολη επικράτηση, γελάστηκε. Η μάλλον υπολόγιζε χωρίς τον Τζορντάνο Μπορτολάνι, τον οποίο άλλωστε, ξεκάθαρα φάνηκε ότι δεν υπολόγιζαν και οι Πειραιώτες. To κρεσέντο των 11 πόντων στο τέταρτο δεκάλεπτο από τον Ιταλό γκαρντ άλλαξε τα δεδομένα του αγώνα κι έφερε την Αρμάνι να κοιτάζει στα ίσα τον Ολυμπιακό, με τρία λεπτά για το τέλος.

Εκεί «μίλησαν» από τη μια, ο Νάιτζελ Ουίλιαμς Γκος με το καθοριστικό του τρίποντο και από την άλλη, ο Μουσταφά Φαλ αρχικά με την τάπα του στον Μπορτολάνι και ακολούθως με τη μαγική του ασίστ στον Πίτερς.

Ο Γάλλος πλέον κινείται πολύ καλύτερα στο παρκέ και έχει ανέβει στο επίπεδο των προηγούμενων ετών. Απέναντι στους Λομβαρδούς, ο Μιλουτίνοφ ανέβασε το επίπεδο της απόδοσης του, αλλά δεν είχε την απαιτούμενη διάρκεια.

Αυτό είναι το σημαντικότερο ζητούμενο για τον εφετινό Ολυμπιακό, ο οποίος δεν έχει έναν ξεκάθαρο ηγέτη και σε κάθε παιχνίδι καλείται να «δημιουργεί» καινούριους πρωταγωνιστές. Ο μόνος τρόπος να συμβεί αυτό, είναι να μεγαλώσει η διάρκεια των αναπληρωματικών του. Γκος, Μιλουτίνοφ και Μακίσικ είναι κομβικής σημασίας, ο καθένας για τον δικό του λόγο.

Ο πρώτος γιατί καλείται να αναπληρώσει τον Ουόκαπ, ο οποίος έχει «λυγίσει» από την κούραση και δεν μπορεί να «βγάλει» 30 λεπτά σε υψηλή ένταση, όπως την προηγούμενη διετία.

Ο Σέρβος σέντερ από την πλευρά του, έχει ευχέρεια στο σκορ και χάρισμα στο επιθετικό ριμπάουντ, στοιχεία που όταν τα παρουσιάζει με συνέπεια, δίνουν μεγάλο πλεονέκτημα στον Ολυμπιακό.

Ο δε Μακίσικ μπορεί να φέρει την πολυπόθητη προσωπική φάση, αλλά ακόμα απέχει αρκετά από τον παίκτη που είχαμε συνηθίσει την προηγούμενη τριετία.

Είναι σαφές, λοιπόν, πως η ομάδα του Πειραιά ακόμα «ψάχνει» τα πατήματα της και σε κάθε ματς αναγκαστικά κάποιοι μένουν θεατές.

Οι νίκες βοηθούν ώστε να «κερδίζει» χρόνο και χαμόγελα, αλλά είναι δεδομένο πως οι παίκτες του Μπαρτζώκα πρέπει άμεσα να ανεβάσουν στροφές, καθώς στον δεύτερο γύρο, δεν υπάρχουν περιθώρια για «στραβές» τύπου Βαλένθια η Μπασκόνια…