Η επιστροφή του Τζα Μοράντ στα παρκέ μετά την τιμωρία τω 25 αγώνων ήταν βγαλμένη από κινηματογραφικό σενάριο.

Μετά από ένα χρόνο συνεχών αρνητικών περιστατικών που εν τέλει οδήγησαν στον… εξοστρακισμό του από τον Άνταμ Σίλβερ, ο Τζα Μοράντ επιτέλους βρέθηκε στο προσκήνιο για τα κατορθώματα του εντός των τεσσάρων γραμμών. Το πρώτο νικητήριο καλάθι της περιπετειώδους καριέρας του ήρθε στο κατάλληλο χρονικό σημείο και υπενθύμισε στον κόσμο του μπάσκετ, το τεράστιο ταλέντο του. Πλέον έχοντας αφήσει πίσω του, μια από τις μεγαλύτερες ποινές στην ιστορία της λίγκας, το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: Θα γίνει ο νέος Λατρέλ Σπρίουελ που έφθασε στην κορύφωση της καριέρας του μετά την επιστροφή από την τιμωρία του, ή θα ακολουθήσει τον δρόμο της απαξίωσης του Γκίλμπερτ Αρίνας;

Στα χνάρια του Κόμπε

Σε πρώτη φάση, πάντως, αυτό που κατόρθωσε ήταν να μπει στην ίδια πρόταση με τον συγχωρεμένο Κόμπε Μπράιαντ. Ο Μοράντ έγινε ο πρώτος παίκτης μετά τον «black mamba» που συνδύασε την πρεμιέρα του στην αγωνιστική περίοδο, με περισσότερους από 30 πόντους και το νικητήριο καλάθι του αγώνα.

Ο Κόμπε τα είχε καταφέρει στον εναρκτήριο αγώνα της σεζόν 2005-06 στο Ντένβερ. Απέναντι στους Νάγκετς του Καρμέλο Άντονι είχε σημειώσει 33 πόντους και με ένα από τα γνωστά pull up δίποντα του, τους είχε «σκοτώσει» στο τέλος της παράτασης!

Tο θετικό είναι πως ο άσος του Μέμφις είναι μόλις 24 ετών κι έχει όλο τον χρόνο μπροστά του, για να μάθει από τα σοβαρά ατοπήματα του που οδήγησαν στη σκληρή τιμωρία του από τον Σίλβερ, αλλά και την απώλεια δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων.

Το θετικό παράδειγμα του Σπρίουελ

Κάτι ανάλογο είχε συμβεί στην περίπτωση του Λατρέλ Σπρίουελ, ο οποίος στα 27 του χρόνια είχε αποπειραθεί να στραγγαλίσει τον προπονητή του στους Ουόριορς Πι Τζέι Καρλέσιμο, με συνέπεια το ΝΒΑ να τον αποβάλλει (αφού η υπόθεση οδηγήθηκε σε ανεξάρτητο δικαστή) για 68 παιχνίδια. Ο Σπρίουελ δεν ξαναφόρεσε τη φανέλα των «πολεμιστών», οι οποίοι 14 μήνες μετά το περιστατικό βίας με τον Καρλέσιμο, τον έδωσαν με ανταλλαγή στους Νικς.

Στη Νέα Υόρκη, ο «Σπρι» όχι μόνο «έσωσε» την καριέρα του, αλλά οδήγησε την ομάδα του στους τελικούς του 1999 (όταν ηττήθηκε με 4-1 από τους Σπερς), ενώ ο ίδιος επιλέχθηκε στο Ολ-Σταρ του 2001. Έτσι μετά από μερικούς μήνες υπέγραψε ένα πλουσιοπάροχο νέο συμβόλαιο αξίας 62 εκατομμυρίων δολαρίων για πέντε χρόνια!

Το 2003 οι Νικς τον έστειλαν στη Μινεσότα, όπου συνέθεσε μια εντυπωσιακή τριπλέτα μαζί με τον Κέβιν Γκαρνέτ και τον Σαμ Κασέλ. Οι Τίμπεργουλφς έφθασαν ως τους τελικούς της δυτικής περιφέρειας, αλλά εκεί αποκλείστηκαν με 4-1 από τους Λέικερς στην τελευταία χρονιά που ο Σακίλ ο’Νιλ και ο Κόμπε Μπράιαντ υπήρξαν συμπαίκτες. Μέχρι σήμερα η σεζόν 2003-04, παραμένει η πιο πετυχημένη στην ιστορία των «λύκων», οι οποίοι τον Οκτώβριο του 2004, έσπευσαν να «κλειδώσουν» τον Σπρίουελ για μια ακόμα τριετία προσφέροντας του επέκταση 21 εκατομμυρίων δολαρίων.

Τότε ο αθλητικός και ιδιόρρυθμός γκαρντ θυμήθηκε τις μέρες των… ατίθασων νιάτων του και απέρριψε την πρόταση, δηλώνοντας «προσβεβλημένος» και ξεστομίζοντας την ιστορική ατάκα «έχω μια οικογένεια να θρέψω».

Η περίοδος 2004-05 ήταν η χειρότερη της 13ετούς θητείας του στη λίγκα κι έτσι το καλοκαίρι του 2005, του έγιναν προτάσεις μόνο για το μίνιμουμ. Ο ατζέντης του Μπομπ Γκιστ δήλωσε ότι ο πελάτης του θα προτιμούσε την απόσυρση από το να παίξει για ένα τόσο… ευτελές ποσό, πράγμα που συνέβη!

Ο Σπρίουελ δεν ξανάπαιξε στο ΝΒΑ, αλλά κατάφερε μετά την τιμωρία του να επιστρέψει στο υψηλό επίπεδο που βρισκόταν, να βγάλει τα περισσότερα λεφτά της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας και να οδηγήσει δύο ομάδες σε ιστορικές επιτυχίες…

Η «εξαφάνιση» του Αρίνας

Ακριβώς αντίθετο ήταν το σκηνικό με τον Γκίλμπερτ Αρίνας, ο οποίος για το περίφημο περιστατικό των όπλων στα αποδυτήρια των Ουίζαρντς, είχε αποβληθεί για το υπόλοιπο της σεζόν 2009-10 από τον τότε κομισάριο Ντέιβιντ Στερν. Ήταν 27 ετών (όπως κι ο Σπρίουελ), έχασε συνολικά 50 παιχνίδια, ενώ (καθώς η υπόθεση του οδηγήθηκε σε ποινικό δικαστήριο) πέρασε ένα μήνα σε κέντρο επανένταξης, ανθρώπων που έχουν τιμωρηθεί για «μικρά» αδικήματα.

Όταν επέστρεψε την σεζόν 2010-11 με τη φανέλα των «μάγων» ήταν σαν να έχει ξεχάσει το μπάσκετ. Η Ουάσινγκτον έχασε 18 από τα πρώτα της 24 ματς και τον Δεκέμβριο του 2010, ένα χρόνο μετά την τιμωρία του, τον έστειλε με ανταλλαγή στους Μάτζικ. Στο Ορλάντο ήταν τόσο κακός που είχε τον ρόλο του αναπληρωματικού του Τζαμίρ Νέλσον και από τους 22,6 πόντους του 2009, έφθασε να έχει μόλις οκτώ ανά αγώνα! Έτσι οι Μάτζικ χρησιμοποιώντας τον «όρο αμνηστίας» τον «έκοψαν» το καλοκαίρι του 2011, λίγους μήνες μετά την απόκτηση του!

Μόλις στα 29 του χρόνια βρέθηκε στα αζήτητα, τη στιγμή που το 2008 είχε υπογράψει ένα μάξιμουμ εξαετές συμβόλαιο αξίας 111 εκατομμυρίων δολαρίων!!!

Μετά βίας τον Μάρτιο του 2012 κατάφερε να υπογράψει μια μίνιμουμ συμφωνία με το Μέμφις για να είναι ο αναπληρωματικός του Μάικ Κόνλεϊ. Σε 17 παιχνίδια με τους Γκρίζλις είχε μόλις τέσσερις πόντους μέσο όρο, μοιάζοντας σαν βετεράνος 40 ετών.

Στις 13 Μαΐου του 2012 αγωνίσθηκε για τρία λεπτά στην ήττα των «αρκούδων» από τους Κλίπερς στον 7ο αγώνα του πρώτου γύρου των πλέι-οφ και με αυτό τον άδοξο τρόπο, έπεσε η αυλαία της θητείας του στο ΝΒΑ.

Για να δούμε ποιο μονοπάτι θα επιλέξει ο Μοράντ…

Ακούστε το απόσπασμα για την επιστροφή του Τζα Μοράντ από την εκπομπή 10 Λεπτά Μόνο ΝΒΑ στο spotify: