Σε κάθε του αντεπίθεση η σκέψη ήταν ίδια: «Πόση ποιότητα έχει αυτή η ομάδα». Και ακολουθούσε μια πρόσθετη. «Δεν πρέπει να χάσει κι αυτή την ευκαιρία για τη νίκη». Και πράγματι ο Παναθηναϊκός δεν την έχασε!
Το διπλό επί της Μονακό είναι πολύτιμο όχι τόσο για τη βαθμολογική του σημασία, όσο για την ψυχολογική!

Μετά τον πρώτο μήνα της σεζόν, στον οποίο παρουσίασαν όλες τις παιδικές ασθένειες μιας «καινούριας» ομάδας, οι «πράσινοι» έβρισκαν μεν τους τρόπους να διεκδικούν τις νίκες μακριά από το ΟΑΚΑ, τις έχαναν δε, την τελευταία στιγμή.

Η απόδραση από το Πριγκιπάτο με το νικητήριο τρίποντο του Γκριγκόνις μπορεί να αποτελέσει το σημείο καμπής, που θα αλλάξει τα δεδομένα για το υπόλοιπο της περιόδου. Οι παίκτες δεν παρουσιάζουν ακόμα την κατάλληλη συνοχή, ιδίως στον αμυντικό τομέα, πλην όμως το ατομικό τους ταλέντο είναι αρκετό για να καλύπτει τις αδυναμίες τους, ακόμα και με έναν αντίπαλο επιπέδου φάιναλ-φορ όπως η Μονακό.

Στον πρώτο γύρο της κανονικής περιόδου το ζητούμενο για το «τριφύλλι» είναι οι νίκες με… μισό πόντο, ώστε να βρίσκεται μέσα ή έστω κοντά στην πρώτη οκτάδα, πράγμα που έχει πετύχει! Το αποψινό (20/12) διπλό θα του ενισχύσει την αυτοπεποίθηση, αλλά δεν πρέπει να καλύψει τα κακώς κείμενα!

Από τη δεύτερη περίοδο μέχρι την τελευταία, οι παίκτες του Αταμάν πολλές φορές έδειξαν να τα παρατούν στην άμυνα και να δίνουν στους αντιπάλους τους, προκλητικά ελεύθερα σουτ. Ο Ερνανγκόμεθ είναι ακόμα εκτός κλίματος, κάτι που είναι λογικό ένεκα του τραυματισμού του, αλλά τουλάχιστον στο πίσω μέρος του γηπέδου, πρέπει να παίζει πιο δυνατά. Το ίδιο ισχύει και για τον Βιλντόζα, ο οποίος ναι μεν έδωσε πολύτιμες λύσεις στην επίθεση, πλην όμως «νικήθηκε» πολλές φορές από τον Οκόμπο, με αποκορύφωμα στην τελευταία κατοχή που ο Γάλλος πήγε στο isolation.

Να’ ναι, όμως, καλά ο γκαρντ από το Μπορντό γιατί ο… ποδοσφαιρικός τρόπος με τον οποίο επέλεξε εσκεμμένα να αστοχήσει στη βολή ώστε να μην δώσει το δικαίωμα στον Παναθηναϊκό να αντιδράσει, είχε το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα.

Ο Αταμάν πήρε το τάιμ-άουτ, διατήρησε στο παρκέ τον Μήτογλου αντί του Χουάντσο και αντικατέστησε τον Βιλντόζα με τον Σλούκα. Ο τελευταίος έκανε κίνηση να υποδεχθεί την μπάλα, όπως και ο Ναν, την πήρε τελικά ο Μήτογλου μετά την άψογη προσποίηση του πάνω στον Μπράουν, διάβασε τέλεια τη φάση και βρήκε τον ελεύθερο Γκριγκόνις στην κορυφή.

Το τρίποντο του Λιθουανού αποτέλεσε το επιστέγασμα της συγκλονιστικής προσπάθειας του Παναθηναϊκού που είχε τρεις πυλώνες.

Α) Το σωστό μοίρασμα του χρόνου ανάμεσα στους τέσσερις γκαρντ (Σλούκα, Ναν, Γκραντ, Βιλντόζα), κορυφαίου επιπέδου που έχει στα χέρια του ο Αταμάν.

Β) Την ψυχραιμία που έδειξαν οι παίκτες του στην τρίτη περίοδο, όταν οι γηπεδούχοι προηγήθηκαν με 15 πόντους. Όλα τα έμπειρα στελέχη του πέτυχαν σημαντικά καλάθια και δεν επέτρεψαν στην Μονακό να «καθαρίσει» το ματς.

Γ) Την τρομερή παράσταση του Κέντρικ Ναν στην τελευταία περίοδο. Υπάρχουν πολλές… αγοραίες εκφράσεις για να την περιγράψουν, θα προσπαθήσουμε να είμαστε ευγενείς, γράφοντας πως ο Αμερικανός σκόρερ είναι ξένος παλιάς κοπής, η πιο σωστά από την εποχή των 90s, όταν αρκετοί αξιόλογοι ΝΒΑers, προτιμούσαν την Ευρώπη.

Η νίκη είναι εξόχως σημαντική και δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο Παναθηναϊκός έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης, καθώς ο Ερνανγκόμεθ δεν έχει προσφέρει τίποτα, ενώ η επιστροφή του Παπαπέτρου θα «δέσει» καλύτερα την άμυνα. Αν αυτοί οι δύο αποδώσουν όπως μπορούν, τότε θα «καλυφθεί» και το κενό που υπάρχει πίσω από τον Ματίας Λεσόρ. Ο Κώστας Αντετοκούνμπο κάνει μια χαρά τη δουλειά του το τελευταίο διάστημα, αλλά ο Μπαλτσερόφσκι αδυνατεί ακόμα να ανταποκριθεί ως πρώτος αναπληρωματικός.

Πλέον οι «πράσινοι» καλούνται να κεφαλαιοποιήσουν αυτή την επιτυχία, με ένα δυνατό τελείωμα στον πρώτο γύρο και το πρόγραμμα των δύο τελευταίων αγωνιστικών, με Αρμάνι και Ερυθρό Αστέρα, τους δίνει αυτή τη δυνατότητα, δίχως να σημαίνει ότι οι προσεχείς αντίπαλοι του αποτελούν αμελητέες ποσότητες.