Η προσπάθεια ήταν τίμια, αλλά αρκετές φορές στη διάρκεια του αγώνα φάνηκε καταδικασμένη σε αποτυχία.

Κι αυτό διότι ο Ολυμπιακός ακόμα αριθμητικά δεν είναι στο επιθυμητό σημείο και μοιραία οι αντίπαλοι του δείχνουν να είναι πιο «φρέσκοι» στα κρίσιμα σημεία. Η Ρεάλ ναι μεν δεν είχε πολύ περισσότερους διαθέσιμους παίκτες, αλλά όσοι ήταν στην διάθεση του Τσους Ματέο είναι σε εξαιρετική κατάσταση.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Τζανάν Μούσα και η σύγκριση του με τον Σακίλ Μακίσικ στη θέση «3». Αμφότεροι ήρθαν από τον πάγκο για να κάνουν τη διαφορά, αλλά μόνο ο ένας τα κατάφερε. Κάθε φορά που η μπάλα έφευγε από το χέρι του Βόσνιου ήταν φανερό πως θα κατέληγε στο διχτάκι.

Την ίδια ώρα, κάθε φορά που ο Μακίσικ έβαζε το κεφάλι κάτω κι έκανε τις γνωστές του εφορμήσεις, (σε αντίθεση με ότι συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια), ήξερες ότι θα «κουτουλήσει» στην άμυνα.

Είναι ξεκάθαρο (και λογικό) πως χρειάζεται κάποια παιχνίδια ακόμα, ώστε να βρει τον ρυθμό του, πλην όμως το ασφυκτικό πρόγραμμα της Ευρωλίγκας δεν δίνει το παραμικρό χρονικό περιθώριο στον Ολυμπιακό. Ιδίως από την στιγμή που απουσιάζει ο Γκος, ο Μιλουτίνοφ είναι και αυτός στο 50% των δυνατοτήτων του, ενώ ο Σίκμα δεν έχει στο ρεπερτόριο του ατομική φάση ώστε να προσφέρει εύκολους πόντους στην ομάδα του.

Η «βασίλισσα» ήταν καλύτερη, είχε περισσότερους «έτοιμους» παίκτες και όπως συνέβη και με τη Μονακό, στο τελευταίο δίλεπτο το ρεζερβουάρ των «ερυθρόλευκων» άδειασε.

Μπορούμε να σταθούμε σε πολλές ακόμα επιμέρους λεπτομέρειες, όπως για παράδειγμα την προστασία της στεφάνης με τους Ισπανούς να έχουν πέντε τάπες, έναντι καμίας των Πειραιωτών, παρά την παρουσία των Φαλ-Μιλουτίνοφ. Η τη σπουδαία εμφάνιση του Χεζόνια ο οποίος πλέον έχει αρχίζει να μπολιάζει στην αυτοπεποίθηση του (που ανέκαθεν τον χαρακτήριζε), το στοιχείο της ωριμότητας.

Δεν έχουν, όμως και πολλή σημασία, με δεδομένο πως ο Μπαρτζώκας σύντομα θα έχει στα χέρια του πολύ περισσότερα «όπλα», αρχής γενομένης από τον προσεχή αγώνα με την Μπάγερν. Ο Πέτρουσεφ θα προσφέρει λύσεις στο σκοράρισμα και παιχνίδι με πρόσωπο, που δεν έχει κανείς ψηλός του πλην του Πίτερς.

Αν την επόμενη εβδομάδα επιστρέψει ο Γκος και συνάμα βρουν περισσότερα πατήματα οι (προερχόμενοι από τραυματισμούς) Μακίσικ-Μιλουτίνοφ, ο Ολυμπιακός θα έχει τη δυνατότητα του να ανοίξει κατά πολύ το rotation του, ώστε να παίξει το μπάσκετ που μπορεί και να ξεπεράσει την έλλειψη ενός αυθεντικού σκόρερ, τύπου Τζέιμς ή Ναν.

Απαραίτητη προϋπόθεση, βέβαια είναι να νικήσει τους Γερμανούς την Παρασκευή, ώστε να πάρει μια ανάσα που θα τον βοηθήσει βαθμολογικά, μα κυρίως πνευματικά…