Οι διαφορές αρκετές στα δύο παιχνίδια των αιωνίων, αλλά η ομοιότητα (και η ουσία) μία:

Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός έχασαν μια καλή ευκαιρία να διευρύνουν το σερί νικών τους και να «κεφαλαιοποιήσουν» τον συνδυασμό ψυχολογίας και αγωνιστικής προόδου που «έχτισαν» στον τρέχοντα μήνα. Είναι δεδομένο ότι θα τους παρουσιαστούν κι άλλες, όπως επίσης δεδομένο είναι πως Αταμάν και Μπαρτζώκας πρέπει να βρουν τρόπους να διευρύνουν το rotation τους. Αμφότεροι θέλησαν να πάρουν τα «διπλά», εμπιστευόμενοι στο δεύτερο ημίχρονο των αγώνων τους, τους… απολύτως απαραίτητους και την «πάτησαν».

Κοινό σημείο αναφοράς, αποτέλεσε η κακή παρουσία των παικτών που τους ανεβάζουν επίπεδο.

Ο Ουόκαπ έπαιξε 34 λεπτά και για μια ακόμη φορά την εφετινή σεζόν έκανε αβίαστα λάθη, στοιχείο που δεν είχε παρουσιάσει ποτέ στην πρότερη θητεία του. Από την αχαρακτήριστη πάσα με το αριστερό χέρι που οδήγησε στο κλέψιμο και το κάρφωμα του Τζον Μπράουν, μέχρι τις δύο χαμένες βολές του στο 36΄, ο «ρόμποκοπ» δεν δικαιολόγησε το παρατσούκλι του κι έδειξε να λυγίζει από την κούραση.

Ασφαλώς λείπει ο Γκος που θα του έδινε ανάσες, αλλά ο Λούντζης στο πεντάλεπτο που αγωνίσθηκε στο πρώτο μέρος έκανε σωστά τη δουλειά του. Καλό το καλαμπούρι για τα μπινελίκια που εισπράττει, όπως και με τον Λαρεντζάκη, αλλά δεν πρέπει να μπερδευόμαστε. Χωρίς τους Γκος-Λονγκ, οι δύο Έλληνες γκαρντ πρέπει να παίρνουν περισσότερο χρόνο, για να παίρνουν ανάσες οι βασικοί…

Στο φάιναλ-φορ ας μείνουν στον πάγκο. Αλλά έχουμε πολύ δρόμο ως το Βερολίνο…

Από την άλλη πλευρά, διαφορετική είναι η περίπτωση του Σλούκα, καθώς ο Αταμάν είδε ότι δεν «τραβούσε» και τον χρησιμοποίησε μόλις για 22 λεπτά. Ο Τούρκος προπονητής το «πήγε» σωστά το παιχνίδι, αλλά κι αυτός θα έπρεπε να είχε «ανοίξει» περισσότερο το rotation, καθώς στο τελευταίο τρίλεπτο η ομάδα του φάνηκε να «μένει» από δυνάμεις και να δέχεται με ευκολία τα καλάθια που οδήγησαν στην ανατροπή της Παρτιζάν.

Σύμφωνοι, ο Γκραντ έχει ξεπεράσει κάθε προσδοκία, όπως και ο Μήτογλου ο οποίος παίζει μέχρις… εσχάτων. Δεν γίνεται, όμως, να παίξει στην ουσία με έξι παίκτες, καθώς ο Βιλντόζα και ο Μπαλτσερόφσκι αγωνίσθηκαν λίγο περισσότερο από 12 λεπτά.

Οι δύο… Ομπράντοβιτς χρησιμοποίησαν συνολικά 23 παίκτες και μόνο ο Μάθιου Στραζέλ θα χτενίσει σήμερα την… αφάνα του στενοχωρημένος που δεν πάτησε στο παρκέ.

Ο Κέμπα Ουόκερ ήταν στο -4 όσο βρέθηκε στο παρκέ και τα 12 λεπτά του ήταν περισσότερα απ’ όσα άξιζε. Η παρουσία του, όμως, έδωσε την ευκαιρία στον Τζέιμς να είναι «φρέσκος» και στο τέλος να κρίνει το παιχνίδι με τα καθοριστικά του καλάθια.

Το ίδιο συνέβη και με τον Πάντερ, ο οποίος «αναστήθηκε» στο τελευταίο τρίλεπτο και παράλληλά έδωσε τη χαριστική βολή με την ασίστ του στον Λεντέι στην παράταση.

Ο Ζοτς δεν άφησε κανέναν παίκτη του στον πάγκο, ενώ στην στατιστική του Παναθηναϊκού υπάρχει το «DNP» δίπλα στους Γκάι-Καλαιτζάκη-Αντετοκούνμπο κι επί της ουσίας στον Μαντζούκα ο οποίος έπαιξε ενάμισι λεπτό.

Κρίμα γιατί και οι δύο έπαιξαν καλά και ιδίως οι «πράσινοι» είχαν τον έλεγχο στο συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της αναμέτρησης στο Βελιγράδι.

Ας είναι…

Όπως έχουμε τονίσει επανειλημμένως στην Ευρωλίγκα δεν υπάρχει χρόνος για δάκρυα.

Η προσοχή τους πλέον εστιάζεται στην Εφές και την Ρεάλ.