Η ιδέα βρισκόταν στο μυαλό του αείμνηστου Ντέιβιντ Στερν από την προηγούμενη δεκαετία, ξεκίνησε να συζητείται στο συμβούλιο των κυβερνητών-ιδιοκτητών από το 2018 και αν δεν είχε προκύψει η πανδημία, θα είχε ολοκληρωθεί νωρίτερα.  Έστω και με καθυστέρηση, όμως, το ΝΒΑ θέσπισε το Κύπελλο του και σε πρώτη φάση φαίνεται πως όλες οι πλευρές έχουν ικανοποιηθεί.

Η ολοκλήρωση της πρώτης φάσης του in season tournament, βρίσκει τον Άνταμ Σίλβερ να χαμογελάει σαρδόνια, καθώς το νέο «προϊόν» της λίγκας συνδύασε το τερπνόν μετά του ωφελίμου.

Αν ασχοληθεί κανείς μόνο με το αγωνιστικό κομμάτι, θα παρατηρήσει πως αρκετά παιχνίδια της κανονικής περιόδου απέκτησαν νόημα και πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Το ΝΒΑ έχει επικριθεί πολλές φορές για το «βαρύ» πρόγραμμα των 82 αγώνων, καθώς κάποιοι εξ’ αυτών δεν αντιμετωπίζονται με την δέουσα σοβαρότητα από τις ομάδες και μετατρέπονται σε «σούπες».

Αρκετοί προπονητές με πρώτο τον Στιβ Κερ ήταν υπέρμαχοι της μείωσης των παιχνιδιών σε 72, πλην όμως τόσο ο κομισάριος, όσο και οι ιδιοκτήτες των ομάδων είχαν στυλώσει τα πόδια. Ο λόγος ήταν απλός: Όταν η «πόρτα», ή για να το θέσουμε πιο απλά ο ελάχιστος τζίρος μιας ομάδας σε μικρή αγορά για ένα εντός έδρας παιχνίδι της είναι σχεδόν ενάμισι εκατομμύριο δολάρια, ουδείς ενθουσιαζόταν με την προοπτική ζημιάς άνω των πέντε εκατομμυρίων δολαρίων, για χάρη της βελτίωσης του θεάματος και του ανταγωνισμού.

Διότι στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού η λογική είναι εξαιρετικά απλή: Αν δεν έχουμε τους πόρους να συντηρήσουμε τις ομάδες, δεν υπάρχει λόγος να τις έχουμε…

Έτσι το in season tournament, πέτυχε με ένα σμπάρο τρία τρυγόνια: Συνδύασε την αύξηση του ανταγωνισμού, ανέβασε τα έσοδα των αγωνιστικών μελών και δημιούργησε ένα καινούριο «προϊόν», το οποίο θα αυξήσει σημαντικά την εμπορική αξία του συνολικού «πακέτου», εν’ όψει των διαπραγματεύσεων για την νέα τηλεοπτική συμφωνία.

Τα ξημερώματα της Τετάρτης (29/11) η τελευταία αγωνιστική του Κυπέλλου, είχε ουκ ολίγες συναρπαστικές αναμετρήσεις, που αντιμετωπίσθηκαν λες και ήταν μέρος των πλέι-οφ.

Στον αντίποδα πρέπει να σημειωθεί ότι υπήρξε γκρίνια για το γεγονός ότι κάποιες ομάδες που κυνηγούσαν την διαφορά πόντων για να προκριθούν στην προημιτελική φάση, διατήρησαν στο παρκέ τους βασικούς τους παίκτες, ενώ οι αντίπαλοι τους έπαιζαν με τα… δεύτερα. Κι αυτό, όμως, είναι κάτι που (λογικά) ενοχλεί τον Σίλβερ, ο οποίος θέλει τους σούπερ-σταρ να βρίσκονται όσο το δυνατόν περισσότερο εντός των τεσσάρων γραμμών, καθώς ο κόσμος γι’ αυτούς (κατά βάση) πληρώνει αδρά για να βρεθεί στο γήπεδο.

Το κομμάτι που αρέσει περισσότερο στους παίκτες, έχει ασφαλώς να κάνει με το «εξτραδάκι» που θα καταλήξει στον λογαριασμό τους. Οι νικητές θα εισπράξουν από μισό εκατομμύριο δολάρια έκαστος! Κι αν αντιτείνει κανείς, ότι για αρκετούς το ποσό αυτό είναι «peanuts», μπορεί να διαβάσει τις δηλώσεις του Άντονι Ντέιβις, ο οποίος παίρνει 40 εκατομμύρια δολάρια και από την σεζόν 25-26, ο ετήσιος μισθός του θα ανέβει στα 60!!!

Οι φιναλίστ θα πάρουν από 200 χιλιάρικα, οι παίκτες των δύο ομάδων που θα συμπληρώσουν το φάιναλ-φορ, θα πάρουν από 100 και οι υπόλοιποι από 50 έκαστος!

Το σημαντικότερο, όμως, για το ΝΒΑ είναι τα επιμέρους εμπορικά κέρδη που θα οδηγήσουν σε ένα πολύ μεγαλύτερο.

Οι αγώνες του in season εσκεμμένα τοποθετήθηκαν την Τρίτη και την Παρασκευή. Κι αυτό διότι παραδοσιακά στην Αμερική, η Δευτέρα ανήκει στο NFL,  το οποίο την τελευταία 15ετία έχει κάνει «δική» του και την Πέμπτη. Μάλιστα, η NFL Thursday Night μοσχοπουλήθηκε έναντι ενός δισεκατομμυρίου τον χρόνο (!!!) στην ΑΜΑΖΟΝ πριν από δύο χρόνια.

Το ΝΒΑ δημιούργησε ενδιαφέρον σε δύο «νεκρές» μέρες, κάτι που θα χρησιμοποιήσει στις διαπραγματεύσεις που θα ξεκινήσουν από την άνοιξη και στις οποίες θέλει να «εντάξει» πλατφόρμες αναμετάδοσης όπως η ΑΜΑΖΟΝ, η ή ΑΡΡLE.

Μέσα σ’ όλα 100% στοχευμένη ήταν και η επιλογή του Λας Βέγκας ως τόπος διεξαγωγής του φάιναλ-φορ. Πρώτα απ’ όλα οι παίκτες το λατρεύουν, καθώς έχουν πληθώρα επιλογών και ως γνωστόν «what happens stay in Vegas»!

Δεύτερο και σημαντικότερο, είναι πως στην «πόλη της αμαρτίας» υπάρχει γκρουπ επενδυτών που θέλει να προσθέσει νέα ομάδα και ο Σίλβερ κοιτάζει να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις, ώστε όταν αυτό συμβεί, το Βέγκας από την μια να έχει καταθέσει τα διαπιστευτήρια του και από την άλλη να έχει… καταθέσει όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα στην λίγκα.

To τέλος (fee) για ένα expansion franchise είχε υπολογιστεί κοντά στα τρία δισεκατομμύρια δολάρια πριν από δύο χρόνια, αλλά αν το ΝΒΑ φθάσει σε νέα τηλεοπτική συμφωνία την άνοιξη, τότε εκτιμάται ότι μπορεί να ανέβει ακόμα και στα πέντε δισεκατομμύρια! Πράγμα που σημαίνει ότι οι υπάρχουσες 30 ομάδες, θα βάλουν εν μια νυκτί στο ταμείο τους πάνω από 160 εκατομμύρια!

Not bad…