Το καρέ της επιτυχίας ολοκληρώθηκε κατά τρόπο ιδανικό: Ο Παναθηναϊκός όχι απλά παρέσυρε τη Βαλένθια, αλλά συνδύασε την άνετη νίκη του με πολύ καλύτερες συνεργασίες και τρομερή ενέργεια και στις δύο άκρες του παρκέ.

Πλέον με τις τέσσερις συνεχείς επικρατήσεις του στη διάρκεια του τρέχοντος μήνα, κατάφερε να πετύχει όλα όσα χρειαζόταν.

Πρώτον και ίσως σημαντικότερο: Να απαλλαγεί από την τεράστια πίεση που είχε ένεκα του κακού ξεκινήματος στη σεζόν.

Ακολούθως να βρίσκεται εντός της πρώτης οκτάδας, άρα εντός του στόχου του για το 2024. Παράλληλα στον αγώνα με τη Βαλένθια απέδωσε πολύ καλύτερο μπάσκετ, κάτι που εν πολλοίς οφείλεται στον Κώστα Σλούκα.

Δίχως να έχει το άγχος να σκοράρει για να πάρει μπρος, όπως για παράδειγμα μόλις ένα μήνα πριν στο ματς με τη Μακάμπι, καθοδήγησε άψογα τους συμπαίκτες του, με πρώτον απ’ όλους τον Ματίας Λεσόρ.

Αρχικά η συνύπαρξη τους υπήρξε προβληματική, κάτι που μπορούσε να χαρακτηρισθεί λογικό αφού δεν είχαν συμπορευτεί κάπου αλλού, πλην όμως περισσότερο οφειλόταν στη μεγάλη πίεση που αμφότεροι (αλλά και ολόκληρη η ομάδα τους) ένιωθε.

Οι δυο τους μπορούν να αποτελέσουν ένα από τα καλύτερα δίδυμα κοντού ψηλού στην Ευρωλίγκα και όχι απαραίτητα μόνο στο PNR. Για παράδειγμα απέναντι στις «νυχτερίδες», ο Θεσσαλονικιός γκαρντ τον τροφοδοτούσε άμεσα, κάθε φορά που «κλείδωνε» τη θέση του μέσα στην ρακέτα, ή σε κάθε αλλαγή της Βαλένθια.

Με το «καλημέρα» στο ματς, οδήγησαν τον Παναθηναϊκό σε μια καλή διαφορά κι έθεσαν τις βάσεις για μια εύκολη νίκη. Η σχέση ασίστ-λαθών ήταν εξαιρετική (8-2), όπως επίσης και ο γρήγορος ρυθμός, με αποτέλεσμα οι «πράσινοι» να σημειώσουν 27 πόντους με εντυπωσιακό ποσοστό εντός παιδιάς (77%) και έχοντας μόλις μια βολή.

Ο Αταμάν βλέποντας ότι ο Μήτογλου σε αυτό το ματς δεν ανταποκρίνεται στα επίπεδα που έχει συνηθίσει, έριξε από νωρίς τον Μαντζούκα, ο οποίος επιτέλεσε άριστα το καθήκον του. Ο Γκραντ πλέον εξελίσσεται σε σταθερή αξία και στις δύο άκρες του παρκέ και συνάμα δίνει το παράδειγμα με την προσήλωση του στην άμυνα και το καλό decision making στην επίθεση. Οι συμπαίκτες του τον ακολούθησαν στο αμυντικό σκέλος και μέχρι το 30’ οι Ισπανοί είχαν σημειώσει μόλις 53 πόντους με το ποσοστό τους σε δίποντα και τρίποντα να είναι μόλις στο 44%.

Τα δεδομένα άλλαξαν στην τελευταία περίοδο, όταν ο Σλούκας αποσύρθηκε και ο Τζάρεντ Χάρπερ (στην άλλη πλευρά) βρήκε την ευκαιρία να εφορμά στην ρακέτα και να κερδίζει εύκολα φάουλ. Η διαφορά έπεσε, το άγχος εμφανίσθηκε και πάλι, αλλά Σλούκας και Μήτογλου φρόντισαν ώστε να μην… διαταραχθεί η τάξη.

Πλέον το τριφύλλι, καλείται στα δύο επόμενα εκτός έδρας ματς με την Παρτιζάν και την Εφές να πετύχει μια τουλάχιστον νίκη. Εννοείται πως το 2/2 θα ήταν ιδανικό, αλλά και το ένα «διπλό» του είναι αρκετό ώστε να κρατήσει ζωντανό το μομέντουμ που έχτισε στο πρώτο εικοσαήμερο του Νοεμβρίου…