Το πρώτο μέρος ήταν βγαλμένο από την εφετινή προβληματική (ελέω τραυματισμών) και το δεύτερο από την περσινή (σχεδόν) ιδανική σεζόν. Ο Ολυμπιακός μεταλλάχθηκε αμυντικά βλέποντας όλους τους παίκτες του να χρησιμοποιούν ενεργά τα χέρια τους, την ίδια στιγμή που ο Άλεκ Πίτερς με το δικό του «καυτό» θύμισε τον Σάσα Βεζένκοφ.

Ως εκ τούτου, η νίκη επί του Ερυθρού Αστέρα ήρθε, έστω και με μια μικρή δυσκολία στο τέλος και δίνει στην ομάδα του Πειραιά την ευκαιρία να «κερδίσει» μια ακόμα εβδομάδα μέχρι να επιστρέψουν οι τραυματίες Μιλουτίνοφ-ΜακΚίσικ.

Η τρίτη περίοδος του αγώνα, πρέπει να αποτελέσει οδηγό για τους «ερυθρόλευκους», καθώς η άμυνα τους ήταν υποδειγματική. Στα επτάμισι πρώτα λεπτά επέτρεψαν στους Σέρβους να σημειώσουν μόλις τρεις πόντους με 1/9 σουτ εντός παιδιάς, την ίδια στιγμή που είχαν παθητικό τεσσάρων λαθών και καμία ασίστ! Εν τέλει, πέτυχαν όλους κι όλους εννέα κι έτσι η διαφορά από το ισχνό +1 της ανάπαυλας, ανέβηκε στο +11 (64-53), ενώ στο 35’ έφθασε στην ανώτατη τιμή της (78-63).

Ουόκαπ, Παπανικολάου και Φαλ έκαναν την διαφορά με την αμυντική τους προσήλωση και κυρίως με τον τρόπο που επηρέαζαν σχεδόν κάθε πάσα ή σουτ των αντιπάλων τους. Στο φύλλο της στατιστικής αποτυπώθηκαν τρία κλεψίματα και τέσσερις τάπες στο δεύτερο εικοσάλεπτο, μα επί της ουσίας έγιναν πολύ περισσότερες παρεμβάσεις που χάλασαν την επιθετική λειτουργία του Ερυθρού Αστέρα.

Την ίδια στιγμή στην άλλη άκρη, ο Άλεκ Πίτερς έκανε ρεκόρ καριέρας, θυμίζοντας Βεζένκοφ όχι τόσο με την ταχύτητα της εκτέλεσης του (που δεν έχει αλλάξει από πέρσι), αλλά με την αυτοπεποίθηση που παρουσίασε. Όπως ο νυν παίκτης των Κινγκς ενέπνεε εμπιστοσύνη ότι η μπάλα με το που φύγει από το χέρι του θα βρει το διχτάκι, έτσι κι ο Αμερικανός έκανε τον κόσμο να περιμένει με αγωνία τα σουτ του. Έπαιξε με αποφασιστικότητα και στην τελευταία περίοδο έβαλε κι ένα κρίσιμο «and 1» απέναντι σε επαφή, στοιχείο που δεν είναι ασφαλώς το καλύτερο του.

Στο τελευταία τετράλεπτο, ο Ολυμπιακός χαλάρωσε και παραλίγο να «μπλέξει», πλην όμως η στιβαρή παρουσία του από το 20’ ως το 36’ του επέτρεψε να αποφύγει τον κίνδυνο.

Πλέον οι Πειραιώτες έχουν ακόμα ένα βατό εντός έδρας παιχνίδι με τη Ζαλγκίρις που θα τους δώσει ακόμα περισσότερο βαθμολογικό και ψυχολογικό «αέρα». Αν δεν είχαν χάσει το ματς με την Μπασκόνια, θα ένιωθαν μια χαρά, βάσει των πολλών προβλημάτων τους, αλλά έχουν τον χρόνο, ώστε να «ρεφάρουν» αυτή τη στραβή και να μείνουν στα… ψηλά πατώματα.