Είναι δεδομένο πως πρόκειται για «κακή» ήττα για τον Ολυμπιακό. Επ’ ουδενί, όμως, δεν φέρνει την καταστροφή.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα του Ολυμπιακού παραμένει η λειψανδρία ένεκα των τραυματισμών και όχι η αγωνιστική του εικόνα. Όταν ο Μπαρτζώκας δει την injury list να αδειάζει, τότε αυτόματα η ομάδα του θα αποδώσει πολύ καλύτερα. Μέχρι τότε, όμως, πρέπει να παίρνει τις νίκες έστω και με μισό πόντο και όχι να τις χάνει, όπως συνέβη απέναντι στην Μπασκόνια.

Το στοιχείο, βέβαια, που αναδείχθηκε, μέσα από το χαμένο παιχνίδι από τους Βάσκους είναι η έλλειψη αθλητικότητας των «ερυθρόλευκων». Για την ακρίβεια το αξιοποίησε στο έπακρο ο Τσίμα Μονέκε, αλλάζοντας όλη τη ροή του αγώνα και ακολούθως έδωσε την χαριστική βολή ο Κόντι Μίλερ Μακ Ιντάιρ.

Θα πει κανείς πως και τα δύο προηγούμενα χρόνια που οι Πειραιώτες «κάλπαζαν» σε Ελλάδα και Ευρώπη, πάλι δεν διακρίνονταν για τα… καθαρόαιμα του ρόστερ τους, αλλά για τον υψηλό δείκτη μπασκετικής ευφυΐας που τους χαρακτήριζε. Η διαφορά είναι πως φέτος με τόσα λίγα διαθέσιμα κορμιά, το IQ δεν είναι αρκετό και μοιραία «ηττήθηκε» από τα αθλητικά προσόντα.

Ο Μονέκε ούτε καν «έβλεπε» τον Πίτερς και τον περνούσε σαν σταματημένο. Αφού μάλιστα πέτυχε μερικά εύκολα καλάθια, βρήκε αυτοπεποίθηση και σημείωσε δύο τρίποντα, τα οποία αποτελούν την «αχίλλειο πτέρνα» του. Αδύναμος στο περιφερειακό του σουτ είναι και ο Μακ Ιντάιρ, ο οποίος όμως ξέρει πολύ καλά να χρησιμοποιεί το μέγεθος του και τα αθλητικά του προσόντα για να σκοράρει. Αυτό έπραξε και στην τελευταία κατοχή του αγώνα…

Είναι δεδομένο πως τις επόμενες ώρες (ου μην και… στιγμές) το… μοιρολόι θα χτυπήσει κόκκινο και η απαίτηση για τον ερχομό του Μίτσιτς, του Βεζένκοφ και του… Πάσπαλιε θα είναι… παλλαϊκή.

Τα πράγματα, όμως, δεν είναι τόσο άσχημα.

Και με αντίπαλο την Μπασκόνια, οι ελλείψεις έπαιξαν καθοριστικό ρόλο, με κυριότερη αυτή του Μιλουτίνοφ, ο οποίος είναι σαν να μην έπαιξε. Ο Φαλ δεν είναι ακόμα ούτε στο 70% των δυνατοτήτων του κι αυτό φαίνεται κάθε φορά που παίρνει την μπάλα με πλάτη στο καλάθι. Αντί να «κλειδώσει» τον αντίπαλο του, ή να κάνει την spin move, παλεύει για να ποστάρει και τις περισσότερες φορές δεν τα καταφέρνει. Το στοιχείο του παιχνιδιού του που έχει «επανεμφανισθεί» είναι αυτό της πάσας, αλλά δεν είναι αρκετό.

Ως στιγμής ο Μπραζντέικις δεν έχει καταφέρει να προσαρμοστεί, ενώ ο Γκος βρίσκεται υπό πνευματική πίεση και αποδίδει πολύ λιγότερο του αναμενομένου.

Έτσι ο Ολυμπιακός έμεινε να παίζει το απόγευμα της Πέμπτης (9/11) με ένα πολύ «κλειστό» rotation οκτώ παικτών, εκ των οποίων μόνο οι πέντε είχαν καλή παρουσία.

Υπό αυτές τις συνθήκες δεν μπορεί να φθάσει ψηλά, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν είναι οι πραγματικές. Με την επιστροφή των τραυματιών, η κατάσταση θα αλλάξει άρδην και ακόμα βρισκόμαστε πολύ νωρίς στην σεζόν. Υπάρχει αρκετός χρόνος ώστε να καλυφθεί το χαμένο έδαφος και ο Ολυμπιακός να μπει πάλι στον σωστό αγωνιστικό-βαθμολογικό δρόμο…