Ο Ρήγας Δάρδαλης κάνει «φύλλο και φτερό» τις ομάδες της Ευρωλίγκα, ελάχιστες ώρες πριν το πρώτο τζάμπολ της σεζόν 2023/24.

ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ

Η σταθερή αξία της Ευρωλίγκας

Η πρωταθλήτρια Ευρώπης αποτελεί πρότυπο σταθερότητας και την τρέχουσα περίοδο επί της ουσίας δεν έκανε καμία αλλαγή στο ρόστερ της. Πολύ απλά γιατί ο Φακούντο Καμπάτσο που πήρε την θέση του Νάιτζελ Ουίλιαμς Γκος γνωρίζει άριστα το σύστημα της «βασίλισσας» και είναι σαν να μην έφυγε ποτέ. Συν τοις άλλοις παίκτες σαν τον Χεζόνια και τον Μούσα που θέλουν την μπάλα στα χέρια τους, βρίσκονται πλέον στη δεύτερη τους χρονιά και αναμένεται να παίξουν ακόμα καλύτερα τον ρόλο τους.

Το ίδιο ισχύει και για τον Τσους Ματέο, ο οποίος αμφισβητήθηκε έντονα στη διάρκεια της περσινής περιόδου, αλλά πλέον χαίρει της εμπιστοσύνης τόσο του κόσμου, όσο και της διοίκησης.

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η Ρέαλ είναι ένα από τα φαβορί της νέας περιόδου.

ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ

Το εγχείρημα και τα πολλά ερωτηματικά

Το εγχείρημα των Καταλανών έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, γιατί ίσως είναι η πρώτη φορά στην σύγχρονη ιστορία της Ευρωλίγκας, που μια ομάδα κορυφαίου επιπέδου, εμπιστεύεται τις τύχες της σε έναν προπονητή που δεν έχει βρεθεί ποτέ σε πάγκο ανδρών. Ο Ρότζερ Γκριμάου πήρε μια εντυπωσιακή προαγωγή από το εφηβικό τμήμα και έχει στα χέρια του ένα ρόστερ με πολύ ταλέντο, αλλά κι αρκετά ερωτηματικά.

Στην θέση του Νίκολα Μίροτιτς, ήρθε ο Τζάμπαρι Πάρκερ, ο οποίος ναι μεν ήταν ένα τεράστιο ταλέντο στα νιάτα του, πλην όμως θα χρειαστεί κάποιο διάστημα για να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Στο 5 ο Ουίλι Ερνάνγκομεθ συνιστά αναβάθμιση σε σχέση με τον Σερτάκ Σανλί, αλλά είναι η πρώτη φορά στην καριέρα του μετά τη Ρεάλ που θα παίξει υπό πίεση. Στο ΝΒΑ έβγαλε αρκετά λεφτά στους Νικς και στους Χόρνετς, αλλά ουδέποτε διεκδίκησε κάτι σημαντικό.

Επιπροσθέτως οι «μπλαουγκράνα» επένδυσαν σε Ισπανούς σαν τον Μπριθουέλα και τον Πάρα, οι οποίοι είναι πρωτόπειροι σε αυτό το επίπεδο. Θα’ χει ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη αυτού του project.

ΜΠΑΣΚΟΝΙΑ

Μικρότερη ποιότητα, μεγαλύτερη προοπτική

Πέρσι ήταν εντυπωσιακή στην κανονική διάρκεια τόσο της ACB, όσο και στην Ευρωλίγκα, αλλά το τελικό αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό. Στην Ισπανία αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο από την Μπανταλόνα, ενώ εκτός συνόρων έχασε την τελευταία αγωνιστική την πρόκριση της στην οκτάδα. Το καλοκαίρι, ο Χουάν Πενιαρόγια είδε τον βασικό του πλέι-μέικερ Ντάριους Τόμπσον να αποχωρεί για την Εφές και στη θέση του ήρθε ο Κόντι Μίλερ Μακ Ιντάιρ, ο οποίος δεν έχει την ποιότητα του προκατόχου του. Αντί του Γκιεντράιτις αποκτήθηκε ο Νίκος Ρογκαβόπουλος, από τον οποίο οι Βάσκοι και ολόκληρο το ελληνικό μπάσκετ, περιμένουν να κάνει το step up, ενώ πολύ σημαντική είναι η προσθήκη του Τσίμα Μονέκε, ο οποίος μπορεί να δώσει πολλά με την ενέργεια του και στις δύο άκρες του παρκέ.

Η Μπασκόνια δεν έχει την περσινή ποιότητα, αλλά είναι μια ομάδα με προοπτική, η οποία θα παλέψει (με μικρότερες πιθανότητες σε σχέση με την προηγούμενη περίοδο) για την είσοδο της στην οκτάδα.

ΒΑΛΕΝΘΙΑ

Κλεφτές ματιές στην οκτάδα

Ο Άλεξ Μούμπρου στη δεύτερη του σεζόν στον πάγκο των «νυχτερίδων» θα έχει την ευκαιρία να δουλέψει με πολύ πιο έμπειρους παίκτες σε σχέση με την προηγούμενη σεζόν, αλλά και να μην έχει το… άγχος της χρησιμοποίησης των Ντούμπλιεβιτς-Φαν Ρόσομ . Ο Σέμι Οζελέγε και ο Μπράντον Ντέιβις του δίνουν πολλά στις θέσεις «3» και «5», ενώ δίπλα στους Τζόουνς-Χάρπερ, προστέθηκε ο πολύ καλός σκόρερ Κάσιους Ρόμπερτσον.

Το ρόστερ της πλέον έχει μεγαλύτερη ποιότητα, αλλά και περισσότερο βάθος, καθώς παίκτες σαν τον Ίνγκλις ή τον Ρόβερς μπορούν να έρθουν από τον πάγκο και να προσφέρουν λύσεις.

Η Βαλένθια φέτος μπορεί να προβάλλει αξιώσεις για την οκτάδα και αναμένεται να κάνει «ζημιές», όπως έχει ήδη πράξει στην ACB με τα εντυπωσιακά «διπλά» της στην Τενερίφη και στην Μάλαγα.

ΕΦΕΣ

Ξανά από την αρχή

Ο απόλυτα πετυχημένος κύκλος του Εργκίν Αταμάν ολοκληρώθηκε (επί της ουσίας) από την άνοιξη του 2023 και πλέον ο ανερχόμενος Ερντέμ Τσαν πρέπει να ξεκινήσει σχεδόν από την αρχή. Ο βασικός λόγος γι’ αυτό έχει να κάνει με την αποχώρηση του Βασίλιε Μίτσιτς, ο οποίος μαζί με τον Σέιν Λάρκιν είχαν δημιουργήσει «χημεία» και ανέβαζαν επίπεδο τους συμπαίκτες τους.

Ο Ντάριους Τόμπσον είναι ίσως ότι καλύτερο κυκλοφορούσε στην ευρωπαϊκή αγορά και μπορεί να φορέσει με επιτυχία τα παπούτσια του Σέρβου, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έφυγε ακόμα ένας «ηγέτης», όπως ο Μπράιαντ Ντάνστον. Ο Ταϊρίκ Τζόουνς είναι ένας παίκτης που βασίζεται στην αστείρευτη ενέργεια του, αλλά δεν έχει την εμπειρία και την αμυντική ικανότητα του Ντάνστον.

Η Εφές ασφαλώς μπορεί να φθάσει στην οκτάδα της διοργάνωσης, αλλά για να επιστρέψει στο επίπεδο του φάιναλ-φορ θα απαιτηθεί μια μικρή υπέρβαση, από παίκτες σαν τον Τζόουνς ή τον Ντέρεκ Ουίλις.

ΦΕΝΕΡΜΠΑΧΤΣΕ

Έτοιμη για την… επιστροφή

Η δεύτερη σεζόν του Δημήτρη Ιτούδη στον πάγκο της Φενέρ αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς προχώρησε σε αρκετές αλλαγές στο ρόστερ. Ο Νικ Καλάθης έστω και δια της… τεθλασμένης παρέμεινε στο ρόστερ και θα μοιράζεται τις αρμοδιότητες στον «άσο», με τον Γιάμ Μαντάρ ο οποίος είναι πολύ καλύτερος αμυντικός σε σχέση με τον Κάρσεν Έντουαρντς, αλλά αναξιόπιστος στην επίθεση.

Ο Τάιλερ Ντόρσεϊ θα έχει πλέον πολύ πιο σημαντικό ρόλο, ενώ ο Γιώργος Παπαγιάννης μαζί με τον Σερτάκ Σανλί, προσθέτουν ποιότητα και… περιφερειακό σουτ από τις θέσεις των ψηλών. Μάλιστα δεν αποκλείεται να τους δούμε σε σχήμα δίδυμων πύργων.

Καλύτερος μετά την πρώτη του χρονιά στην Ευρωλίγκα αναμένεται να παρουσιασθεί ο Τζόναθαν Μότλεϊ, ενώ στο «4» ο Νέιτ Σεστίνα θα δώσει το σουτ που δεν είχε ο Ντέβιν Μπούκερ.

Αν προσθέσει κανείς τις «σταθερές αξίες» των Γκούντουριτς, Χέις, Πιέρ και Ουίλμπεκιν, αντιλαμβάνεται πως η εφετινή Φενέρ έχει την απαιτούμενη ποιότητα για να κάνει την μεγάλη επιστροφή στο φάιναλ-φορ. 

ΑΡΜΑΝΙ ΜΙΛΑΝΟ

Μίροτιτς και Σιλντς της ανεβάζουν επίπεδο

Ήταν η μεγάλη νικήτρια του σίριαλ «Μίροτιτς» και έλυσε το πρόβλημα που είχε δημιουργηθεί στην θέση «4» μετά την τιμωρία του Ντίνου Μήτογλου και την κακή σεζόν του Ντεσόν Τόμας. Το μεγάλο ερωτηματικό παραμένει στον «άσο», όπου ο Κέβιν Πάνγκος δεν θα έχει τη βοήθεια κάποιου «καθαρόαιμου» δημιουργού. Λο (όταν επιστρέψει από τον τραυματισμό του), Χολ και Μπαρόν θα προσπαθήσουν να «μπαλώσουν» τις τρύπες στη δημιουργία, αλλά τουλάχιστον φέτος θα έχουν έναν αξιόπιστο σουτέρ για να του δίνουν την μπάλα.

Αν ο Σαβόν Σιλντς μείνει υγιής, τότε θα αποτελέσει ένα πολύτιμο «όπλο» στην «φαρέτρα» του Μεσίνα, ο οποίος έκανε λίγες και ποιοτικές προσθήκες. Ο Πόιθρες θα βοηθήσει την γραμμή των ψηλών, ενώ οι Φλακαντόρι-Μπορτολάνι θα έρχονται από τον πάγκο να δίνουν ανάσες στα βασικά στελέχη της περιφέρειας.

Το ρόστερ της δεν τρομάζει, αλλά ο Μεσίνα έχει την ικανότητα να το μετατρέψει σε μια ομάδα που θα διεκδικήσει με αξιώσεις την πρόκριση στο Βερολίνο.

ΒΙΡΤΟΥΣ ΜΠΟΛΟΝΙΑ

Χαμηλότερα ο πήχης

Πρώτα ο Τόκο Σενγκέλια βρέθηκε ένα βήμα από την έξοδο (και την… είσοδο του Παναθηναϊκού) στη συνέχεια ο Γκάμπριελ Λούντμπεργκ τέθηκε εκτός ομάδας και στο τέλος, ο Σέρτζιο Σκαριόλο ανάγκασε τον ιδιοκτήτη της Βίρτους να τον απολύσει. Δίχως αμφιβολία, οι Ιταλοί είχαν το πιο περιπετειώδες καλοκαίρι από οποιαδήποτε άλλη ομάδα της Ευρωλίγκας και γι’ αυτό ο πήχης τους για τη νέα περίοδο έχει τοποθετηθεί χαμηλότερα.

Αποκτήθηκαν καλοί παίκτες σαν τον Ντάνστον, τον Πολονάρα και τον Ντόμπριτς, αλλά το έμψυχο δυναμικό που έχει στη διάθεση του ο Λούκα Μπάνκι, δεν φαίνεται ικανό να διεκδικήσει την πρόκριση στην οκτάδα. Ο Ιταλός τεχνικός, βέβαια, έχει ένα τεράστιο κίνητρο, καθώς επιστρέφει στην Ευρωλίγκα μετά από αρκετά χρόνια κι αν καταφέρει να παρουσιάσει ένα ανταγωνιστικό σύνολο, θα αυξήσει (ακόμα περισσότερο απ’ ότι έκανε στο Παγκόσμιο με την Εθνική Λετονίας) τις μετοχές του στο ευρωπαϊκό μπασκετικό χρηματιστήριο.

ΕΡΥΘΡΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ

Πήρε ότι καλύτερο… περίσσευε

Ο Ερυθρός Αστέρας «έχτισε» το ρόστερ του με… καινοτόμο τρόπο, καθώς πήρε ότι καλύτερο περίσσευε από το πρώτο ράφι της Ευρωλίγκας. Ο Μπολομπόι ήρθε από τον Ολυμπιακό και ο Μάικ Τόμπι από την Μπασκόνια για να προσθέσουν άμυνα και σουτ στη γραμμή των ψηλών δίπλα στον Κούζμιτς. Ο Σαμπάζ Νέιπιερ δεν εντυπωσίασε στην Αρμάνι, αλλά έχει την ικανότητα να γίνει ένας σκόρερ των 15 πόντων, ενώ ο Μίλος Τεόντοσιτς επέστρεψε στο Βελιγράδι για να ολοκληρώσει την καριέρα του, στην ομάδα της καρδιάς του. Ο Άνταμ Χάνγκα θα έχει τον ίδιο ρόλο… πολυεργαλείου που είχε στην Μπαρτσελόνα και τη Ρεάλ, ενώ ο Ρόκας Γκιεντράιτις θα προσφέρει το πολύτιμο περιφερειακό του σουτ.

Φαντάζει δύσκολο, όλοι αυτοί οι παίκτες να σχηματίσουν μέσα σε ένα χρόνο ένα ομοιογενές σύνολο που θα διεκδικήσει την πρόκριση στην οκτάδα, αλλά σίγουρα συνδυάζουν το ταλέντο με την εμπειρία.

Ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς έχει πάρα πολλά χρήσιμα «εργαλεία» στα χέρια του και θα’ χει πολύ ενδιαφέρον να δούμε τι θα πετύχει.

ΠΑΡΤΙΖΑΝ

Θέλει να πετύχει ότι της στέρησαν

Η ομάδα του Βελιγραδίου έκανε ένα εντυπωσιακό ντεμαράζ στο δεύτερο μισό της περσινής σεζόν και αν δεν είχε συμβεί το επεισόδιο ανάμεσα στον Γιούλ και τον Πάντερ, θα είχε προκριθεί στο φάιναλ-φορ. Φέτος είναι αποφασισμένη να πετύχει αυτό που της στέρησαν, έστω κι αν έχασε δύο πολύτιμα στελέχη της σαν τον Ντάντε Έξουμ και τον Ματίας Λεσόρ.

Ο πολύ ποιοτικός κορμός των Αβράμοβιτς, Πάντερ, Λεντέι, Νάναλι, Γιάραμαζ έμεινε άθικτος και δίπλα του προστέθηκαν δύο NBAers με σπουδαία προσόντα σαν τον Καμίνσκι και τον Ντοζίερ, αν και ο πρώτος έχει το μειονέκτημα της… ροπής σε τραυματισμούς. Ο Πονίτκα επί της ουσίας πήρε τη θέση του Παπαπέτρου και ο Ομπράντοβιτς μπορεί να αισθάνεται ικανοποιημένος με την «πρώτη ύλη» του.

Η «πύρινη» έδρα αποτελεί ακόμα ένα ατού των Σέρβων, οι οποίοι θα έχουν την ευκαιρία να επιστρέψουν στο φάιναλ-φορ για πρώτη φορά από το 2010 και το Παρίσι.

ΜΑΚΑΜΠΙ ΤΕΛ ΑΒΙΒ

Στα χέρια του διδύμου

Ίσως να μην υπάρχει άλλη ομάδα στην Ευρωλίγκα, που να στηρίζεται τόσο πολύ στην παρουσία των δύο βασικών της, ιδίως από την στιγμή που «έσπασε» το δίδυμο Μίτσιτς-Λάρκιν στην Εφές. Ο Λορέντζο Μπράουν και ο Ουέιντ Μπόλντουιν κρατούν την τύχη της Μακάμπι στα χέρια τους και αν μπορέσουν να κρατήσουν την απόδοση τους σε σταθερά επίπεδα, τότε η «ομάδα του λαού» θα έχει δικαίωμα στην ελπίδα του… φάιναλ-φορ.

Ο Όντεντ Κάτας δεν έκανε πολλές διαφοροποιήσεις και φρόντισε να προσθέσει κατά βάση παίκτες από το μεσαίο επίπεδο της ευρωλίγκας. Ο Ριβέρο και ο Ουέμπ μετά τη θητεία τους στη Βαλένθια, έχουν την ευκαιρία να αλλάξουν επίπεδο, όπως και ο Ταμίρ Μπλατ φορώντας τη φανέλα της ομάδας, που ο πατέρας του Ντέιβιντ οδήγησε στην κατάκτηση της Ευρωλίγκας το 2014.

Μόνο ο Αντόνιους Κλίβελαντ δεν έχει δοκιμαστεί και γι’ αυτό θα χρειαστεί ένα διάστημα προσαρμογής.

Εκτός των Μπράουν-Μπόλντουιν, στο 4-5 υπάρχει το πολύ καλό δίδυμο των Κόλσον-Νίμπο το οποίο έχοντας μια σεζόν στην πλάτη του, μπορεί να παρουσιαστεί ακόμα καλύτερο.

ΖΑΛΓΚΙΡΙΣ ΚΑΟΥΝΑΣ

Πιο χαμηλό ταβάνι

Την περσινή περίοδο η πρόκριση της στην οκτάδα αποτέλεσε υπέρβαση και δείγμα της εξαιρετικής δουλειάς του Καζίς Μακσβίτις. Φέτος φαντάζει δύσκολο να πετύχει το ίδιο, έστω κι αν το ρόστερ της παραμένει λίγο πολύ το ίδιο. Το θετικό είναι ότι επιστρέφει μετά τη ρήξη χιαστού που υπέστη στα μέσα της προηγούμενης περιόδου, ο Κίναν Έβανς ο οποίος «έχει» εύκολα τους 20 πόντους ανεξαρτήτως αντιπάλου.

Από πίσω του ή δίπλα του πολλές φορές, θα έχει τον Ναζ Μίτρου Λονγκ, ο οποίος αφού δεν συγχρωτίσθηκε με τον Μεσίνα στην Αρμάνι, έχει μεγάλο κίνητρο να αποδείξει ότι μπορεί να σταθεί στην Ευρωλίγκα. Ασφαλώς πολύ σημαντική είναι η απώλεια του Μπραζντέικις, καθώς βοήθησε πολύ τους Λιθουανούς ιδίως στον δεύτερο γύρο. Ο Μπρέιντι Μάνεκ αποτελεί τον αντικαταστάτη του Πολονάρα και σίγουρα θα σουτάρει καλύτερα απ’ ότι ο Ιταλός. Σμιτς και Ουλανόβας αποτελούν σταθερές αξίες, αλλά στο «5» θα χρειαστεί μια υπέρβαση από τον Κεβάριους Χέιζ.

Η Ζαλγκίρις είναι δεδομένο πως θα είναι ανταγωνιστική, αλλά το ταβάνι της μοιάζει πιο χαμηλό…

ΑΛΜΠΑ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ

Μια από τα ίδια

Την περσινή σεζόν, η Άλμπα ήταν μια καλή ομάδα του… Eurocup. Φέτος δεν προβλέπεται να αλλάξει κάτι συνταρακτικό, έστω κι αν πρόσθεσε στο ρόστερ της δύο εξαιρετικούς παίκτες σαν τον Ματ Τόμας και τον Στέρλινγκ Μπράουν. Ο πρώτος έχει μεγάλο κίνητρο μετά την περσινή άχρωμη παρουσία του στον Παναθηναϊκό, ο δεύτερος θα χρειαστεί χρόνο ως πρωτόπειρος στην Ευρωλίγκα.

Οι απώλειες του Σίκμα και το Λο είναι πολύ σημαντικές για τον Ισμαήλ Γκονζάλεθ, ο οποίος θα προσπαθήσει να αναδείξει ανερχόμενους παίκτες σαν τον Ιταλό σκόρερ Ματέο Σπανιόλο, τον Νεοζηλανδό σέντερ Γιανίκ Ουέτζελ και Σλοβένο πλέι-μέικερ Ζίγκα Σάμαρ.

Η Άλμπα είναι ένας πολύ σοβαρός οργανισμός που λειτουργεί στα πρότυπα του ΝΒΑ, αλλά αγωνιστικά της λείπουν αρκετά πράγματα, ώστε να διεκδικήσει με αξιώσεις την πρόκριση στην προημιτελική φάση.

ΜΠΑΓΕΡΝ ΜΟΝΑΧΟΥ

Το «στοίχημα» του Λάσο

Μετά την εποχή Τρινκέρι, η Μπάγερν προχώρησε σε ένα εντυπωσιακό make over, το οποίο ξεκίνησε με την πρόσληψη του Πάμπλο Λάσο. Ο Βάσκος τεχνικός έφερε στο Μόναχο παίκτες τους οποίους θέλει να εξελίξει και το σχέδιο του έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Για παράδειγμα στον «άσο» ο Λεάντρο Μπολμάρο έχει το ταλέντο για να αντεπεξέλθει, αλλά για πρώτη φορά στην καριέρα του θα κληθεί να έχει σημαντικό ρόλο. Το ίδιο ισχύει σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό για τον Σιλβέν Φρανσίσκο, ο οποίος μετά τη διδακτική σεζόν του στο Περιστέρι του Βασίλη Σπανούλη, θέλει να δείξει ότι δεν είναι απλά ένας άναρχος σκόρερ.

Ο Κάρσεν Έντουαρντς έχει κι αυτός μεγάλο κίνητρο μετά τη γεμάτη σκαμπανεβάσματα σεζόν του στην Φενέρ, ενώ το ίδιο ισχύει και για τον Σερτζ Ιμπάκα, ο οποίος θέλει να πείσει τον κόσμο του μπάσκετ ότι δεν έχει «τελειώσει». Η συνεργασία του με τον προπονητή του για μερικούς μήνες το 2011 εν μέσω λοκ-άουτ στην Ρεάλ, θα’ χει και την διάσταση του… mentorship, καθώς ο Λάσο θα τον χρησιμοποιήσει σαν «δάσκαλο» των νέων εντός του παρκέ.

Η Μπάγερν έχει μεγάλη προοπτική, αρκεί να έχει και την ανάλογη υπομονή…

ΜΟΝΑΚΟ

Συνεχίζει από εκεί που τελείωσε

Η ανερχόμενη δύναμη του ευρωπαϊκού μπάσκετ, θέλει πλέον να γίνει… σταθερή και έχει όλα τα εχέγγυα για να το πράξει. Η Μονακό ενίσχυσε το εξαιρετικό της ρόστερ, με τρεις ποιοτικούς Γάλλους ρολίστες, όπως είναι ο σουτέρ Τέρι Τάρπεϊ, ο σέντερ Μουχαμαντού Ζαϊτέ και ο… ψηλός σουτέρ Πετρ Κορνελί ενώ δεν έχασε ούτε ένα σημαντικό της στέλεχος.

Ο Κέμπα Ουόκερ είναι ένας παίκτης που μπορεί να κάνει τη διαφορά, αλλά στην περίπτωση του πρέπει να κρατάμε μικρό καλάθι. Ο 4 φορές All Star του ΝΒΑ έχει ένα προβληματικό αριστερό γόνατο και μένει να δούμε σε πόσα παιχνίδια θα μπορέσει να αποδώσει βάσει των δυνατοτήτων του.

Ακόμα και χωρίς αυτόν, όμως, ο Σάσα Ομπράντοβιτς έχει ένα σύνολο που συνδυάζει τα πάντα: Ποιότητα, βάθος, εμπειρία και την μπασκετική τρέλα του Μάικ Τζέιμς.

ΒΙΛΕΡΜΠΑΝ

Έτοιμη να ξεφύγει από τη… μιζέρια

Η Βιλερμπάν ήταν η σταθερή απογοήτευση της Ευρωλίγκας, αλλά φέτος έκανε κινήσεις ώστε να ξεφύγει από τη μιζέρια της. Η απόκτηση του Φρανκ Τζάκσον της δίνει έναν σκόρερ που της έλλειψε πολύ την περσινή σεζόν, ενώ ο Μάικ Σκοτ ακόμα κι αν χρειαστεί μερικούς μήνες για να βρει ρυθμό, θα τη βοηθήσει πολύ με το περιφερειακό του σουτ από τη θέση 4.

Ο Λουβαβού είναι ένας χρήσιμος αμυντικός, όπως και ο Πάρις Λι που θα έρχεται από τον πάγκο να κάνει τη διαφορά με την πίεση του πάνω στην μπάλα. Ο Εμπαγιέ Εντζάι είναι ακόμα μια ποιοτική προσθήκη στην γραμμή των φόργουορντ και είναι ίσως η πρώτη φορά στη θητεία του που ο Πάρκερ έχει στα χέρια του αξιόλογο υλικό. Η οκτάδα θα αποτελούσε μεγάλη υπέρβαση, αλλά ίσως φέτος να τη διεκδικήσει κάνοντας μερικές ζημιές.