Λίλαρντ και Μπίσλι διαφέρουν παρασάγγας από τους Χόλιντεϊ-Άλεν και πρέπει να δείξουν διάθεση… συμβιβασμού, όπως και ο Greek Freak
Η κίνηση ήταν τολμηρή και τους δίνει για πρώτη φορά στην εποχή Γιάννη, δύο σούπερ-σταρ πρώτου επιπέδου. Οι Μπακς με την ανταλλαγή του Ντέμιαν Λίλαρντ πρόσθεσαν μεν έναν σκόρερ που έχει τους 30 πόντους στο… τσεπάκι του ανεξαρτήτως αντιπάλου, του οποίου όμως το παιχνίδι σε θεωρητική βάση, ίσως να μην δένει τόσο καλά με του Αντετοκούνμπο. Αν συνυπολογίσει κανείς την αποχώρηση του Γκρέισον Άλεν και τον ερχομό του Μαλίκ Μπίσλι, οι παίκτες υποστήριξης του Greek Freak στην περιφέρεια είναι τελείως διαφορετικοί και αυτό αποτελεί την νέα μεγάλη πρόκληση για τον Έλληνα σούπερ-σταρ.
Πλέον θα πρέπει να διαφοροποιήσει τον τρόπο με τον οποίο αγωνίζεται και παράλληλα να πείσει τον Λίλαρντ ότι κι αυτός απαιτείται να… αναπροσαρμόσει την φιλοσοφία του. O λόγος είναι απλός: Αμφότεροι χρειάζονται την μπάλα στα χέρια τους, ώστε να είναι αποτελεσματικοί, αλλά πλέον ως συμπαίκτες θα χρειαστεί να την μοιράζει ο ένας στον άλλον περισσότερο.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι δύο τους πήραν σχεδόν τον ίδιο αριθμό προσπαθειών σε καταστάσεις απομόνωσης την προηγούμενη αγωνιστική χρονιά και το «ένας εναντίον ενός» αποτελεί την δεύτερη συνηθέστερη επιλογή τους.
Ο Λίλαρντ είχε 285 σουτ μετά από iso και «απέδιδε» 1,17 πόντους ανά κατοχή στο Πόρτλαντ, ενώ τα αντίστοιχα νούμερα του Γιάννη ήταν 282 σουτ και 0,8 πόντοι.
Φυσικά η βασική επιθετική προτίμηση του «Δαμιανού» είναι το Pick N Roll, μέσα από το οποίο πρόσφερε 1,14 πόντους ανά κατοχή και ήταν ιδιαίτερα παραγωγικός.
Για τον Greek Freak, η «δύναμη πυρός» του είναι το ανοιχτό γήπεδο, στο οποίο έπαιρνε το 27% των προσπαθειών του κι «έδινε» στα «ελάφια» 1,15 πόντους ανά κατοχή.
Από την άλλη πλευρά, ο Τζρου Χόλιντεϊ είχε σχεδόν τις μισές προσπάθειες, αλλά και τη μισή αποτελεσματικότητα στο «ένας εναντίον ενός», σε σχέση με τον Λίλαρντ. Ο 33χρονος πλέι-μέικερ πήρε 148 σουτ σε κατάσταση απομόνωσης και είχε μόλις 0,7 πόντους ανά κατοχή.
Ακόμα, πάντως και χωρίς την βοήθεια των προχωρημένων στατιστικών είναι ξεκάθαρο πως οι δύο γκαρντ λειτουργούν με τελείως διαφορετικό τρόπο και στις δύο άκρες του παρκέ.
Οι διαφορές μεταξύ νυν και πρώην
Ο Λίλαρντ είναι ένας σπουδαίος σκόρερ και σουτέρ, ο οποίος επ’ ουδενί μπορεί να χαρακτηριστεί αδιάφορος στην άμυνα, αλλά έχει σίγουρα κάποιες αδυναμίες, με κυριότερη αυτή μακριά από την μπάλα. Αντίθετα ο Χόλιντεϊ ήταν ένας παίκτης ρυθμού στην επίθεση με μεγάλα σκαμπανεβάσματα. Στο ένα παιχνίδι μπορούσε να είχε 4/5 τρίποντα και στο επόμενο 1/5. Σταθερά του αποτελούσε η αμυντική του παρουσία, αφού μπορούσε να «πνίξει» με την πίεση πάνω στην μπάλα οποιονδήποτε αντίπαλο του, αλλά και να «αλλάξει» πάνω σε πιο ψηλούς παίκτες.
Ο Dame θα δώσει περισσότερες επιλογές στην ομάδα του Μιλγουόκι στο παιχνίδι μισού γηπέδου και εκεί θα απαιτηθεί η καλή του συνεργασία με τον Αντετοκούνμπο. Οι δύο τους μπορούν να αποτελέσουν ένα «φονικό» δίδυμο στο Pick N Roll, καθώς ο Λίλαρντ είναι τρομερός στο να εκτελεί από οποιοδήποτε σημείο μετά από σκριν στην μπάλα, ενώ παράλληλα είναι και καλός πασέρ.
Ο Γιάννης είναι αποτελεσματικός στο PNR, πλην όμως αποτελεί μόλις την τέταρτη σε αριθμό προσπαθειών προτίμηση του στο παρκέ. Θα χρειαστεί να δίνει περισσότερα σκριν στον νέο του συμπαίκτη και ενδεχομένως να θυσιάσει κάποια σουτ μετά από iso ή μετά από κίνηση με πλάτη στο καλάθι.
Απαραίτητοι οι συμβιβασμοί
Πνεύμα συμβιβασμού και υπέρβασης πρέπει να δείξουν και οι υπόλοιποι παίκτες των «ελαφιών». Ο 27χρονος Μαλίκ Μπίσλεϊ μπαίνει τώρα σε ηλικία ακμής και έχει μπροστά του ένα τεράστιο κίνητρο: Από τα 15 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο που του απέφερε το προηγούμενο συμβόλαιο του, έπεσε στο μίνιμουμ των 2,9, καθώς «πλήρωσε» τις εξωγηπεδικές του περιπέτειες, αλλά και την… κατάχρηση σουτ που έκανε εντός του παρκέ. Αν καταφέρει να γίνει «οικονομικά» αποτελεσματικός, τότε θα μπορέσει να «ανακάμψει» με τον ίδιο τρόπο που είχε κάνει το 2021 ο Μπόμπι Πόρτις.
Ο πολύτιμος έκτος παίκτης των Μπακς στην προ διετίας πορεία τους προς τον τίτλο, έφυγε από τους Νικς με ένα συμβόλαιο των 14 εκατομμυρίων και υπέγραψε στο Μιλγουόκι για μόλις 3,6 εκατομμύρια. «Συγχρωτίστηκε» αμέσως με τον Γιάννη, έπαιξε άριστα τον ρόλο του και η ομαδική επιτυχία τον βοήθησε να υπογράψει μια τετραετή συμφωνία έναντι 48 εκατομμυρίων.
Ο Αντετοκούνμπο είναι ένας ηγέτης μέσω παραδείγματος που έχει ανεβάσει επίπεδο παίκτες σαν τον Πόρτις, τον Πατ Κόνατον, ή ακόμα και πιο ταλαντούχους, όπως ο Κρις Μίντλετον.
Αν μπορέσει να «εμπνεύσει» έναν σούπερ-σταρ σαν τον Λίλαρντ, να ντριμπλάρει και να σκοράρει λιγότερο και να αμυνθεί περισσότερο, αλλά και ρολίστες σαν τον Μπίσλι να αποδεχτούν τα όχι και τόσο φανταχτερά καθήκοντα τους, τότε τα «ελάφια» θα έχουν βάσιμες πιθανότητες να «καλπάσουν» την νέα αγωνιστική περίοδο…