Το δείγμα δεν είναι ασφαλές, αλλά σε πρώτη φάση κρίνεται θετικό. Στον πρώτο αγώνα του τουρνουά «Νεόφυτος Χανδριώτης», ο Ολυμπιακός έδειξε κάποια στοιχεία απ’ αυτά που θέλει να παρουσιάσει στη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου και νίκησε έναν αντίπαλο υψηλού επιπέδου, όπως η Ζαλγκίρις Κάουνας.

Τι κρατάει ο Γιώργος Μπαρτζώκας; Πρώτα απ’ όλα τη σκληρή άμυνα των παικτών του, οι οποίοι είχαν ταχύτατες αντιδράσεις, «ενεργά χέρια» και διάθεση να καλύψει ο ένας τον άλλον. Το στοιχείο αυτό θα ενισχυθεί με την προσθήκη του Σακίλ Μακ Κίσικ και του Μουσταφά Φαλ και θα αποτελέσει βασικό συστατικό για την ομάδα του Πειραιά.

Στην επίθεση, η παρουσία του Νίκολα Μιλουτίνοφ ανεβάζει επίπεδο τους «ερυθρόλευκους», καθώς αποτελεί σημαντική αναβάθμιση σε σχέση με τον Τζόελ Μπολομπόι. Η σωματική του κατάσταση, που πάντοτε αποτελούσε ένα θέμα, είναι εξαιρετική και τα προτερήματα του «δένουν» άψογα με το παιχνίδι των «ερυθρόλευκων». Αφήνουμε στην άκρη την ικανότητα του στο επιθετικό ριμπάουντ και την επαφή του με το καλάθι είτε μέσω PNR, είτε παίζοντας με πλάτη. Ο Σέρβος εμφανίζεται βελτιωμένος στην άμυνα και μπορεί να αλλοιώσει αρκετά σουτ αντιπάλων, ενώ στην άλλη άκρη, «διαβάζει» τις φάσεις και πασάρει πολύ γρήγορα.

Ακόμα καλύτερος στη δημιουργία είναι ο Λουκ Σίκμα. Πλέον ο Μπαρτζώκας έχει τρεις ψηλούς, που μπορούν να αξιοποιήσουν τους συμπαίκτες τους και συνάμα να σκοράρουν με συνέπεια μέσα στη ρακέτα. Απλά ο Σίκμα είναι ξεκάθαρο πως δεν μπορεί να μπαίνει στην ίδια πρόταση με τον Σάσα Βεζένκοφ. Είναι δύο τελείως διαφορετικοί παίκτες και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί ο Αμερικανός να «δώσει» το περιφερειακό σουτ του Βούλγαρου.

Κι εδώ είναι το ερώτημα που προκύπτει: Ποιος θα καλύψει τους χαμένους πόντους του Βεζένκοφ; Ο Άλεκ Πίτερς είναι δεδομένο πως θα αποδώσει πολύ καλύτερα, καθώς ο χρόνος του θα είναι αυξημένος και θα παίξει με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Ο Κώστας Παπανικολάου θα μπορεί να παίξει και στο «4», με τον Μακ Κίσικ και τον Λαρεντζάκη να προστίθενται εκ περιτροπής στο «3». Εντούτοις η προσθήκη ακόμα ενός παίκτη στις θέσεις των φόργουορντ, φαίνεται πως είναι απαραίτητη.

Ίσως γι’ αυτό ο Ίγκι Μπραζντέικις να είναι καλύτερη λύση από έναν γκαρντ που θα μπορεί να δημιουργεί μόνος του σκορ, όπως για παράδειγμα ο Κέντρικ Ναν ή ο Μάικ Τζέιμς.

Ο Λιθουανός είναι ένας πολύ ποιοτικός παίκτης, ο οποίος μπορεί να καλύψει και το «3» και το «4». Δεν είναι «δολοφόνος» από την περιφέρεια όπως ο Βεζένκοφ, αλλά έχει δείξει πως μπορεί να κρατήσει τις αντίπαλες άμυνες σε εγρήγορση. Ξεκίνησε την περσινή περίοδο στην Ζαλγκίρις με ποσοστό κάτω του 20%, αλλά το ανέβασε κατακόρυφα στο δεύτερο μισό της σεζόν, ενώ στο Παγκόσμιο Κύπελλο «έβγαλε μάτια» με το 52% που είχε πίσω από τα 6,75 με τρεις προσπάθειες ανά αγώνα.

Επιπροσθέτως, απόκτησή του θα δώσει την ευκαιρία στον Παπανικολάου να «ανασάνει», καθώς η επιβάρυνση του από την Εθνική ομάδα είναι δεδομένη. Αυτή είναι ακόμα μια καινούρια παράμετρος για τον Ολυμπιακό. Πέρσι στο ίδιο σημείο, η «χημεία» της ομάδας είχε ήδη βρεθεί και οι Πειραιώτες ξεκίνησαν με το πόδι πατημένο στο γκάζι.

Φέτος, υπάρχουν παίκτες «σκοτωμένοι» από το Παγκόσμιο, όπως ο «Παπ» και ο Ουόκαπ, άλλοι που δείχνουν ανεπηρέαστοι σαν τον Μιλουτίνοφ και τον Λαρεντζάκη, ενώ τρία σημαντικά στελέχη (Φαλ, Μακ Κίσικ, Γκος) είναι πίσω λόγω των προβλημάτων που αντιμετώπισαν.

Ως εκ τούτου, οι «ερυθρόλευκοι» θα αργήσουν φέτος να βρουν ρυθμό, αλλά όταν το πράξουν είναι πιθανό να παρουσιάσουν θέαμα, ακόμα καλύτερο από το περσινό.