Απ’ όποια πλευρά κι αν την εξετάσει κανείς, η περίπτωση του είναι ιδιαίτερη. H άνοδος του υπήρξε κατακόρυφη, αλλά η πτώση του απότομη και εκκωφαντική. Πλέον, στα 27 του χρόνια και μετά από (επί της ουσίας) τρεις χαμένες σεζόν, ο Μπεν Σίμονς διατείνεται πως είναι έτοιμος να επιστρέψει στα δεδομένα των πρώτων του σεζόν στο ΝΒΑ με τους Σίξερς. Σε θεωρητική βάση, ασφαλώς μπορεί να τα καταφέρει. Έχει ξεπεράσει το σοβαρό πρόβλημα τραυματισμού στην μέση του και είναι ακόμα σε ηλικία ακμής. Από την άλλη πλευρά έχει χάσει 136 σε σύνολο 246 αγώνων κανονικής περιόδου την τελευταία τριετία, ενώ απώλεσε και την ευκαιρία να αγωνιστεί στο Παγκόσμιο Κύπελλο, καθώς ήρθε σε σύγκρουση με τον προπονητή της Εθνικής Αυστραλίας Μπράιαν Γκούρτζιαν. 

Στο παρελθόν έχουν υπάρξει αρκετά παραδείγματα σούπερ-σταρ της κορυφαίας λίγκας του κόσμου που κατάφεραν να επιστρέψουν στα προ τραυματισμού τους αγωνιστικά επίπεδα, σώζωντας έτσι την καριέρα τους. Στην λίστα αυτή, όμως, δεν θα βρούμε κάποιον που να το πέτυχε έχοντας αντιμετωπίσει πρόβλημα στην μέση, όπως ο Αυστραλός γκαρντ των Μπρούκλιν Νετς. 

Ας εξετάσουμε μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις: 

ΠΟΛ ΤΖΟΡΤΖ-ΚΑΤΑΓΜΑ ΚΝΗΜΗΣ/ΠΕΡΟΝΗΣ 2014

Από το 2010 που ξεκίνησε ως ρούκι, μέχρι το 2014 που οδήγησε τους Πέισερς στους τελικούς της Ανατολής απέναντι στους Χιτ του Λε Μπρόν, ο Πολ Τζορτζ είχε μια σταθερά ανοδική πορεία. Το κάταγμα κνήμης/περόνης που είχε υποστεί σε έναν φιλικό αγώνα της Εθνικής Αμερικής είχε σοκάρει τον κόσμο του μπάσκετ και είχε προκαλέσει έντονη ανησυχία για το μέλλον της καριέρας του.

Εν τέλει ο χαρισματικός γκαρντ-φόργουορντ, μετά από απουσία σχεδόν μιας ολόκληρης αγωνιστικής περιόδου, όχι απλά επέστρεψε στο κορυφαίο επίπεδο, αλλά έγινε ακόμα καλύτερος, όπως αποδεικνύεται (και) από τα νούμερα, συμπεριλαμβάνοντας μάλιστα και την περίοδο 2014-15, στην οποία έπαιξε μόλις σε οκτώ ματς και είχε 8,8 πόντους ανά αγώνα. Φυσικά από το 2019 που μετακόμισε στους Κλίπερς, ο Τζορτζ έχει αντιμετωπίσει ακόμα περισσότερα προβλήματα τραυματισμών, που έχουν ρίξει τις συμμετοχές του, αλλά όχι την παραγωγικότητα του. 

ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟ 

ΛΑΡΙ ΜΠΕΡΝΤ-ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΙΣ ΦΤΕΡΝΕΣ 1989, ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ 1991

Η περίπτωση του είναι η πιο χαρακτηριστική και σχετίζεται με τον Σίμονς. Ο Λάρι Μπερντ κατέστρεψε την μέση του, με τον τρόπο που αγωνιζόταν κι όταν πια έφτασε να κάνει επέμβαση για να αφαιρέσει την κήλη που είχε, το τρένο είχε χαθεί. Η πρώτη φορά που πέρασε την πόρτα του χειρουργείου ήταν το 1989, όταν προχώρησε σε καθαρισμό και στις δύο φτέρνες του. Το ξεπέρασε γρήγορα, πλην όμως οι πόνοι στην μέση του ήταν αφόρητοι, κάτι που ήταν φανερό όσο βρισκόταν στο παρκέ. 

Αποφάσισε το 1991 να κάνει επέμβαση, περισσότερο για να μπορέσει να ζει στο υπόλοιπο της ζωής του, χωρίς έντονους πόνους, παρά για να «σώσει» την καριέρα του. Είναι χαρακτηριστικό πως έπαιξε μόλις άλλη μια αγωνιστική περίοδο και αποσύρθηκε μετά τους Ολυμπιακούς της Βαρκελώνης, με την εικόνα που έχει μείνει στο μυαλό όλων να είναι αυτή με τον ίδιο μονίμως ξαπλωμένο μπρούμυτα στο παρκέ. 

Η παραγωγικότητα του Μπερντ μειώθηκε κατακόρυφα σε πόντους και ριμπάουντ, αλλά κατάφερε να ανεβάσει τα νούμερα του στις ασίστ, καθώς ναι μεν δεν είχε… πόδια, αλλά το μυαλό του ουδόλως είχε επηρεαστεί. 

Ανάλογα προβλήματα με τον δίσκο στην μέση του αντιμετώπισε και ο Τσαρλς Μπάρκλεϊ, το 1993, μετά την εκπληκτική σεζόν που είχε οδηγήσει τους Σανς στους τελικούς του ΝΒΑ. Ο ίδιος είχε αναδειχθεί MVP της κανονικής περιόδου. Τόσο ο Μπερντ όσο και ο Μπάρκλεϊ δεν έφτασαν ποτέ στο επίπεδο που βρίσκονταν πριν τον τραυματισμό τους, αλλά μια σημαντικότατη διαφορά που πρέπει να ληφθεί υπ’ όψη είναι ότι από τότε, η ιατρική επιστήμη έχει εξελιχθεί σημαντικά. Επιπροσθέτως, ο Σίμονς έχει ένα τελείως διαφορετικό μυϊκό σύστημα και το κορμί του είναι πολύ πιο δυνατό σε σχέση με των δύο αστέρων της δεκαετίας του ’80.  

ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟ 

ΜΠΕΡΝΑΡΝΤ ΚΙΝΓΚ-ΡΗΞΗ ΧΙΑΣΤΟΥ 1985 

Ίσως το πιο πετυχημένο comeback στην ιστορία του ΝΒΑ μετά από σοβαρό τραυματισμό ανήκει στον Μπερνάρντ Κινγκ. Την δεκαετία του ’80, η ρήξη χιαστού εθεωρείτο αιτία για το τέλος της καριέρας ενός παίκτη και δη γι’ αυτούς που είχαν εντυπωσιακά αθλητικά προσόντα. Ο Μπερνάρντ Κινγκ ήταν ένας από τους πιο παραγωγικούς παίκτες του ΝΒΑ και μάλιστα την σεζόν 1984-85, βρισκόταν στην κορύφωση της πορείας του. Ήταν ο πρώτος σκόρερ της λίγκας με 32,5 πόντους ανά αγώνα και ήθελε να οδηγήσει την ομάδα της Νέας Υόρκης ψηλά στα πλέι-οφ, καθώς την προηγούμενη είχε αποκλειστεί με 4-3 στους ημιτελικούς της Ανατολής από τους Σέλτικς. 

Τον Μάρτιο του 1985, όμως, διέλυσε το γόνατο του, καθώς πέραν από τον κομμένο χιαστό, κατέστρεψε το μηνίσκο του, αλλά και την επιγονατίδα του. Υποβλήθηκε σε ολική αρθροπλαστική και επέστρεψε μετά από δύο χρόνια, παίζοντας μόλις για έξι παιχνίδια με τους Νικς. Αν και είχε 22,2 πόντους μέσο όρο, ήταν φανερό πως η αθλητικότητα του δεν βρισκόταν στα ίδια επίπεδα κι έτσι η Νέα Υόρκη πήρε την σκληρή απόφαση να τον «κόψει»!

Ο Κινγκ υπέγραψε στους Ουίζαρντς και όχι απλά συνέχισε να σκοράρει κατά βούληση, αλλά το 1991 «οργίασε» με 28,4 πόντους ανά αγώνα, με αποτέλεσμα στα 35 του χρόνια να επιλεγεί για τέταρτη και τελευταία φορά σε All Star Game. Αμέσως μετά από αυτή την σεζόν, υπέστη νέο σοβαρό τραυματισμό στο γόνατο, που επί της ουσίας του έδωσε την χαριστική βολή. Έχασε ολόκληρη την περίοδο 1991-92 και το 1993 «αποχαιρέτησε τα όπλα», παίζοντας σε 32 ματς με τους Νιού Τζέρσεϊ Νετς, στην τελευταία σεζόν του Ντράζεν Πέτροβιτς. 

Όπως και ο Λάρι Μπερντ, έτσι και ο Κινγκ, μετά τον τραυματισμό του έγινε καλύτερος στην δημιουργία, μοιράζοντας περισσότερες ασίστ. 

ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟ