Ο Ρότζερ Γκριμάου βρέθηκε από το εφηβικό σε μια από τις καλύτερες ομάδες της Ευρωλίγκας και μένει να δούμε αν θα εξελιχθεί σε νέο Πασκουάλ ή σε νέο Αλόνσο.

Το εγχείρημα είναι καινοτόμο και συνάμα ριψοκίνδυνο. Ποτέ άλλοτε στην ιστορία της Ευρωλίγκας, μια ομάδα από το πρώτο επίπεδο, δεν έχει εμπιστευτεί τις τύχες του πάγκου της σε έναν ρούκι προπονητή. Προσοχή, όχι πρωτόπειρο στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση, αλλά στο ανδρικό μπάσκετ. Η αντικατάσταση του Σάρας Γιασικεβίτσιους από τον Ρότζερ Γκριμάου είχε πολλαπλή εξήγηση, αλλά βάσει της πρώτης εικόνας της Μπαρτσελόνα στην τρέχουσα περίοδο, μένει να δούμε αν θα έχει και διάρκεια…

Τα δεδομένα στην Ιβηρική χερσόνησο είναι διαφορετικά σε σχέση με την κατάσταση στη χώρα μας, όπου οι δύο αιώνιοι έχουν ακόμα αρκετό χρόνο μέχρι να μπορέσουν να βρουν ρυθμό. Στην Ισπανία, η ACB ξεκινάει την επόμενη εβδομάδα και είναι ένα πρωτάθλημα με ελάχιστα «ρεπό». Οι «μπλαουγκράνα» με το καλημέρα έχουν το τοπικό ντέρμπι στην έδρα τους με την Μπανταλόνα, το οποίο «απαγορεύεται» να χάσουν. Επιπροσθέτως το σουπερ-καπ είναι ένας θεσμός που φέτος συμπλήρωσε 20 χρόνια και «μετράει» στην συνείδηση τόσο των συλλόγων όσο και των απλών φίλων του μπάσκετ.

Δύσβατος δρόμος

Στον πρώτο ημιτελικό, απέναντι στη Ρεάλ, οι Καταλανοί έδειξαν πως απέχουν ακόμα αρκετά από το επιθυμητό επίπεδο απόδοσης. Ο Γκριμάου ως «ντόπιος» που έκανε μια σπουδαία καριέρα ως παίκτης και πλέον ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα από τα «σπλάχνα» της Μπαρτσελόνα, πήρε το χρίσμα τον προηγούμενο Ιούλιο, πετυχαίνοντας μια αξιοπρόσεκτη «προαγωγή». Από το εφηβικό τμήμα, έγινε προπονητής της πρωταθλήτριας Ισπανίας, η οποία με τον προηγούμενο τεχνικό καθοδηγητή της είχε τρεις συνεχείς παρουσίες στο φάιναλ-φορ της Ευρωλίγκας.

Αντίθετα ο Γκριμάου δεν κατάφερε να πάρει τον τίτλο ούτε στο ANGT, ούτε καν στην (πολύ δυνατή) τελική φάση του εφηβικού πρωταθλήματος στην Ισπανία. Ασφαλώς αυτό δεν λέει κάτι.

Άλλωστε στη Βαρκελώνη έχουν την πεποίθηση πως ο αρχηγός της πρωταθλήτριας Ευρώπης του 2010, έχει τόσο την προσωπικότητα, όσο και την τεχνική κατάρτιση, ώστε να υποστηρίξει πετυχημένα το έργο που του ανατέθηκε.

Άπαντες είναι “ρούκις”

Το θέμα είναι ότι δεν έχει δίπλα του πρόσωπα που να μπορούν να καλύπτουν το δεδομένο έλλειμμα εμπειρίας του.

Στο παρκέ, ο ηγέτης Νίκολα Μίροτιτς αντικαταστάθηκε από ένα εντυπωσιακό (πλην χαμένο για το ΝΒΑ) ταλέντο όπως είναι ο Τζάμπαρι Πάρκερ, ο οποίος θα χρειαστεί καιρό για να «μάθει» το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ο δε Ζοέλ Πάρα είναι μεν ένα «τεσσάρι» με μεγάλη προοπτική, πλην όμως δεν μπορεί ακόμα να κοιτάξει στα μάτια τον Ντεκ ή τον Γιαμπουσελέ.

Στον πάγκο, μαζί με τον «Σάρας» έφυγαν και όλοι οι βοηθοί του, οι οποίοι είχαν χρόνια θητείας στην Ευρωλίγκα.

Με μια γρήγορη σκέψη, η ρηξικέλευθη κίνηση της Μπαρτσελόνα, μπορεί να συγκριθεί με το εγχείρημα που είχαν κάνει οι δύο αιώνιοι το καλοκαίρι του 2012, όταν αποχώρησαν οι «θρύλοι» Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς και Ντούσαν Ίβκοβιτς. Η προώθηση του Αργύρη Πεδουλάκη και του Γιώργου Μπαρτζώκα, είχε ωστόσο περισσότερη λογική, καθώς πρώτα απ’ όλα αμφότεροι είχαν ήδη βρεθεί στην Ευρωλίγκα (έστω και με ομάδες χαμηλότερου βεληνεκούς όπως το Περιστέρι και το Μαρούσι), ενώ παράλληλα είχαν αρκετά χρόνια ως χεντ κόουτς επαγγελματικών ομάδων. Επιπροσθέτως διέθεταν παίκτες τεράστιας αξίας (προεξαρχόντων των Διαμαντίδη-Σπανούλη) και πεπειραμένους βοηθούς.

Δεν είχε αντίδραση

Ο Γκριμάου από τη δική του πλευρά στο πρώτο επίσημο παιχνίδι της σεζόν, έμοιαζε… μόνος. Όταν ο επιθετικός οίστρος του Λαπροβίτολα περιορίσθηκε στο δεύτερο μέρος, η Μπαρτσελόνα έδειξε ανήμπορη να αντιδράσει. Ο Καμπάτσο και ο Μούσα σκόραραν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο και η διαφορά ξέφυγε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Το ανταγωνιστικό παιχνίδι του πρώτου μέρους, μετατράπηκε σε περίπατο της «βασίλισσας», η οποία έδειξε να πατάει πολύ πιο γερά στα πόδια της, σε σχέση με τη μεγάλη της αντίπαλο.

Ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο κι όλος ο σύλλογος είναι διατεθειμένος να στηρίξει τον Γκριμάου και σωστά θα πράξει. Την προηγούμενη φορά που οι Καταλανοί προβίβασαν ένα δικό τους παιδί, συνέβαλαν ώστε το ευρωπαϊκό μπάσκετ να κερδίσει έναν από τους καλύτερους προπονητές της σύγχρονης ιστορίας του.

Μένει να δούμε αν ο Γκριμάου θα εξελιχθεί σε έναν νέο Τσάβι Πασκουάλ, ή αν θα έχει την τύχη του Σίτο Αλόνσο το 2017…