O Ηλίας Ζούρος ολοκλήρωσε τη θητεία του στον πάγκο της Εθνικής Γεωργίας και «φιλοξενήθηκε» στην εκπομπή «Άμεσο Ριπλέι» του ΕΟΚ WebRadio.

Αναλυτικά είπε:

Για τη δουλειά που έγινε στην Εθνική αυτά τα 8 χρόνια: «Ήταν ένα πολύ μεγάλο διάστημα. Η ομάδα ξεκίνησε με πολύ καλούς οιωνούς τα πρώτα χρόνια, αλλά με γρήγορο σταμάτημα αρκετών αστέρων της ομάδας, όπως ο Ζάζα Πατσούλια, ο Μάρκο Μαρκοϊσβίλι, ο Βίκτορ Σανικίτζε. Έγιναν ριζικές αλλαγές στην ομάδα και εμπλουτίστηκε το ρόστερ με καινούργιο αίμα. Τώρα θα υπάρξει και νέο μεταβατικό στάδιο. Δεν ξέρω κατά πόσο ο Σερμαντίνι θα συνεχίσει ακόμα να προσφέρει στην Εθνική, επίσης ο Τσιντσάντζε, που έχει έρθει από πολύ σοβαρούς τραυματισμούς τα τελευταία χρόνια, είναι 38 και δεν ξέρω αν θα μπορέσει να συνεχίσει για μεγάλο διάστημα εκεί και κάποιοι παίκτες ακόμα θα αποχωρήσουν. Ήδη από φέτος ξεκινήσαμε την ανανέωση, χρησιμοποίησα έναν playmaker 19 χρονών που έπαιξε στην U20. Στην προετοιμασία ήταν άλλα 3 παιδιά μέχρι 22 χρονών και στην επόμενη κατάσταση της Εθνικής θα λάβουν κι αυτά ρόλο στην ομάδα. Έγινε μια δουλειά διαρκείας και έφερε το καλύτερο αποτέλεσμα αυτή η ομάδα».

Για το τι κατάφεραν αυτά τα 8 χρόνια στη Γεωργία: «Ανέλαβα την ομάδα από ένα πολύ αγαπημένο μου φίλο, τον Ιγκόρ Κοκόσκοφ, ο οποίος είχε κάνει πολύ σημαντικά πράγματα. Αυτό που βλέπω αυτήν τη στιγμή είναι ότι πρόκειται για μια ομάδα που έχει κερδίσει τον σεβασμό πολύ περισσότερο στον μπασκετικό κόσμο, μια ομάδα που ανέβηκε πάρα πολλά «σκαλιά» στο ranking της FIBA μετά το Παγκόσμιο. Η ομάδα κέρδισε μεγάλες εθνικές ομάδες όλα αυτά τα χρόνια, την Ισπανία, την Τουρκία, τη Λιθουανία. Έδειξε ότι μπορεί να είναι ανταγωνιστική και να παλέψει για το καλύτερο. Αυτό που χρειάζεται η Γεωργία είναι να «χτίσει» περισσότερο την υποδομή και το πρωτάθλημα. Το πιο σημαντικό είναι να μπορέσει να βάλει 1-2 ομάδες στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, έτσι ώστε πολλά παιδιά που φεύγουν εκτός Γεωργίας να μένουν στη χώρα, να δουλεύουν, ν’ αποκτούν εμπειρίες απ’ τα ευρωπαϊκά παιχνίδια των ομάδων τους, έτσι ώστε να επανδρώνουν με σωστό τρόπο την ομάδα. Αυτό το πλάνο είχα οραματιστεί αυτά τα χρόνια και πιστεύω ότι η καινούργια διοίκηση κάποια στιγμή θα το υλοποιήσει».

Για το τι κρατάει: «Αυτό που κρατάω είναι ότι χθες μέχρι τις 2 το βράδυ με είχαν πάρει όλοι οι παίκτες τηλέφωνο, τα μηνύματα συμπαράστασης και αγάπης που μου έστειλαν ήταν πραγματικά πολύ συγκινητικά. Ακόμη και ο απλός κόσμος όταν βρισκόμουν στη Γεωργία μού έδειχνε αγάπη γι’ αυτό που προσέφερα στη χώρα τους και είναι κάτι πολύ σημαντικό που μετράει πολύ περισσότερο απ’ τη δουλειά αυτήν καθ’ αυτήν».

Για την πορεία της Γεωργίας στο Παγκόσμιο: «Δεν είναι μόνο ότι η Γεωργία έφτασε στο Παγκόσμιο για πρώτη φορά, είναι και το ότι έφτασε στους «16» και προκρίθηκε και στο προ-ολυμπιακό τουρνουά. Δείξαμε ότι μπορεί αυτή η ομάδα να είναι σε μεγάλα μπασκετικά event. Πρέπει ν’ αναλογιστούμε ότι μεγάλη μάζα των παικτών της Εθνικής, το λιγότερο 5-6 παίκτες, είναι απ’ το τοπικό πρωτάθλημα, στο οποίο δεν υπάρχουν ομάδες που παίζουν στην Ευρώπη, δεν είναι τόσο ανταγωνιστικό το επίπεδο. Υπάρχουν πολλά παιδιά που υπολείπονται εμπειριών σε σχέση με αντίστοιχους παίκτες άλλων χωρών».

Για το αν μπορούσε να δώσει κι άλλα στην Εθνική: «Πάντα μπορείς να δώσεις περισσότερα. Είχα δώσει και έχω δώσει την κατεύθυνση που πρέπει να κινηθούν. Νομίζω ότι θα συνεχίσει αν είναι σε καλό επίπεδο η ομάδα και θα συνεχίσει τις επιτυχίες. Φεύγω με πολύ ωραίες αναμνήσεις και πολύ χαρούμενος. Νιώθω ότι ολοκληρώσαμε έναν «κύκλο» με καταπληκτικά αποτελέσματα και πολλές εμπειρίες και εικόνες που θα μείνουν για πάντα στο μυαλό μας».

Για τον Τόρνικε Σενγκέλια: «Είναι ο αρχηγός και ο πιο επιδραστικός παίκτης. Είναι ο παίκτης που “κινεί τα νήματα” μέσα και έξω απ’ το γήπεδο, αυτός που αντιπροσωπεύει τη χώρα, ο αρχηγός. Δε μπορείς με μια λέξη να περιγράψεις ακριβώς τι είναι αυτός ο παίκτης, γιατί είναι σχεδόν τα πάντα. Πρώτα απ’ όλα είναι πατριώτης. Αυτός ο παίκτης σε τέσσερις μέρες έπαιξε 3 ματς, έκανε 3 ταξίδια με το αεροπλάνο, όπου τα 2 ήταν με ιδιωτική πτήση, ώστε να μπορέσει να παίξει με την Εθνική».

Για το αν προτιμάει να βρίσκεται σε Εθνική ομάδα ή σε σύλλογο: «Είναι δύο διαφορετικές δουλειές. Η Εθνική ομάδα συγκριτικά με τον σύλλογο είναι πολύ πιο δύσκολη, γιατί πρέπει να είσαι προπονητής, «μάγος», ψυχολόγος και ψυχίατρος ταυτόχρονα. Είναι πολύ μικρό το χρονικό διάστημα που έχεις, άρα πρέπει να είναι ποιοτικές και to the point οι προπονήσεις και την ίδια στιγμή θα πρέπει να είσαι τυχερός για να είναι υγιείς οι παίκτες. Στις ομάδες έχεις την καθημερινή «τριβή», μπορείς να κάνεις επιλογή των παικτών του ρόστερ σου, υπάρχουν αλλαγές στη διάρκεια της σεζόν, υπάρχει μεγάλη διάρκεια που τα λάθη διορθώνονται μέχρι τα play-offs, κάτι που στις εθνικές ομάδες δε γίνεται. Όλα είναι τελείως διαφορετικά».

Για το επόμενό του βήμα: «Αυτήν τη στιγμή πρέπει να ξεκουραστώ για λίγο και να είμαι κοντά στην οικογένειά μυ, γιατί ήταν πολύ δύσκολο το τουρνουά, πολύ λίγες οι ώρες ξεκούρασης και πολύ μεγάλη η ένταση. Μετά φυσικά θα κοιτάξω το τι είναι καλύτερο, ό,τι πιο ενδιαφέρον υπάρξει θα είμαι έτοιμος να το ξεκινήσω».