Οι μεν πράσινοι θα τον αποθεώσουν, οι δε κόκκινοι θα τον χλευάσουν. Αν, όμως, εξετάσει κανείς τα δεδομένα καθαρά με επαγγελματικό φίλτρο, ο Κώστας Σλούκας δεν μπορούσε να πει «όχι» στην πρόταση του Παναθηναϊκού. Η μετακίνηση του στους «πράσινους» αποτελεί τον ορισμό της «bold move», την οποία έπρεπε και οι δύο πλευρές να κάνουν. Μια πρόχειρη καταγραφή των δεδομένων, είναι αρκετή για να το καταλάβει κανείς.

Α) Στα 33 του χρόνια, ο Σλούκας πήρε το μεγαλύτερο συμβόλαιο, που έχει δοθεί ποτέ σε Έλληνα μπασκετμπολίστα. Υπέγραψε για τρία χρόνια έναντι 10 εκατομμυρίων ευρώ, την στιγμή που η μεγαλύτερη προσφορά που είχε ήταν τα έξι εκατομμύρια της Φενέρ.

Ο Θοδωρής Παπαλουκάς όταν πήρε το τριετές συμβόλαιο έναντι 9 εκατομμυρίων ευρώ από τον Ολυμπιακό το 2008 ήταν 31 ετών και είχε εγγυημένη συμφωνία με την ΤΣΣΚΑ με την ίδια αμοιβή.

Ο Σπανούλης το 2010 ήταν 27 ετών κι έμπαινε στην ακμή του, όταν πήρε 7,2 εκατομμύρια για τρία χρόνια από τους Πειραιώτες.

Με απλά λόγια: Η «μετοχή» του Σλούκα έκανε ένα ιστορικό στο μπασκετικό χρηματιστήριο limit up, όταν οι συνθήκες της «αγοράς» κάθε άλλο παρά ευνοούσαν γι’ αυτό.

Β) Από τον Ολυμπιακό δεν έφυγε γιατί ήταν δυσαρεστημένος οικονομικά, αλλά διότι θεωρούσε πως δεν είχε τον πρέποντα αγωνιστικό ρόλο. Ο Παναθηναϊκός του προσφέρει ό,τι ζητούσε. Θα παίζει βασικός, θα έχει την μπάλα στα χέρια του και θα παίρνει τις περισσότερες αποφάσεις.

Από την άλλη πλευρά, το «τριφύλλι» είχε τις εξής ανάγκες: 

Α) Έψαχνε έναν παίκτη που θα του καλύπτει τη θέση «2» και θα μπορεί να βοηθάει στον «άσο». Ορθώς «κυνήγησε» μετ’ επιμονής τον πολύ ποιοτικό Κέβιν Πάντερ, αλλά μετά την παραμονή του στην Παρτιζάν, η αγορά της Ευρώπης δεν του πρόσφερε πολλές λύσεις. Ο Τάιλερ Ντόρσει ήταν μια εξ’ αυτών, αλλά δεν ήταν ελεύθερος και είναι άγνωστο τι μπορεί να αξιώσει η Φενέρ για να τον αφήσει ελεύθερο. Άλλος γκαρντ ανάλογου επιπέδου, δεν φαινόταν να υπάρχει…

Β) Να ενισχύσει το ελληνικό του στοιχείο, καθώς την περίοδο 2022-23 είχε μόνο έναν Έλληνα κορυφαίου επιπέδου τον Γιώργο Παπαγιάννη.

Γ) Ήθελε έναν αξιόπιστο decision maker, που θα ξέρει να παίζει το Pick N Roll και ο Αταμάν θα τον εμπιστεύεται δίνοντας του αρκετή ελευθερία, όπως έπραξε με τον Μίτσιτς και τον Λάρκιν στην Εφές.

Δ) Χρειαζόταν ένα επικοινωνιακό «χτύπημα» ώστε να ζεστάνει τον κόσμο του, που είναι παγωμένος την τελευταία διετία.

Ο Σλούκας καλύπτει ιδανικά τα πάντα και από την στιγμή που μπήκε στην αγορά των free agents, ο Παναθηναϊκός έπρεπε να τον κυνηγήσει.

Η επιτυχία της γενναίας κίνησης του Δημήτρη Γιαννακόπουλου και του Κώστα Σλούκα, ασφαλώς θα κριθεί εκ του αποτελέσματος.

Σε πρώτη φάση, όμως, αμφότεροι έκαναν αυτό που υπαγόρευαν οι συνθήκες…