Ο Ματίας Λεσόρ μεγάλωσε υπό την προστασία του Ρόνι Τουριάφ και του Κλιντ Καπελά κι έχει να θυμάται την νίκη του το 2017 απέναντι στον Μουσταφά Φαλ.

Η εξέλιξη του έχει υπάρξει ραγδαία και σίγουρα θα κάνει υπερήφανους τους μέντορες του, έστω κι αν δεν έχει φθάσει (ακόμα) στο ΝΒΑ όπως αυτοί. Ο Ματίας Λεσόρ είναι ένας από τους καλύτερους σέντερ της Ευρωλίγκας και από την προσεχή σεζόν θα έχει την ευκαιρία να το δείξει, σε ένα από τα μεγαλύτερα brand name του συλλογικού μπάσκετ στη Γηραιά Ήπειρο. Κάτι που δεν κατάφεραν ποτέ ο Ρόνι Τουριάφ και ο Κλιντ Καπελά…

Ο γεννημένος στην Μαρτινίκη της Καραϊβικής, Ματίας εγκατέλειψε νωρίς το ποδόσφαιρο, βλέποντας τη φυσική του δύναμη να μεγαλώνει με γοργούς ρυθμούς. Ο κατά 10 χρόνια μεγαλύτερος του αδελφός Γκρέγκορι ήταν ο αντίπαλος του επί καθημερινής βάσης και ο συμπατριώτης του Ρόνι Τουριάφ υπήρξε το πρότυπο του, καθώς μεγάλωνε. Οι δυο τους προσπαθούσαν να τον κάνουν πιο σκληρό, αλλά και πιο έξυπνο, μιας και συνήθιζε να βασίζει το παιχνίδι του, στην αστείρευτη δύναμη κι ενέργεια του. Όπως και ο Τουριάφ, έτσι κι ο Λεσόρ έφυγε από το νησί των δυτικών Ινδιών, για τη Γαλλία στα 15 του χρόνια. Μόνο αντί για το INSEP, επέλεξε την Σαλόν, όπου γνώρισε τον παίκτη που είχε τη μεγαλύτερη επιρροή στην καριέρα του.

O Κλιντ Καπελά είχε υπάρξει κι αυτός «μπασκετικός μετανάστης», φεύγοντας στα 14 του από την Ελβετία. Στην Σαλόν πήρε υπό την προστασία του τον Λεσόρ, ο οποίος αποτελούσε επί της ουσίας τον μικρό του αδερφό. Από το 2012 ως το 2014, η πρόοδος του Καπελά υπήρξε εντυπωσιακή και μπόρεσε την ίδια χρονιά να αναδειχθεί καλύτερος νέος παίκτης, αλλά και πιο βελτιωμένος παίκτης της γαλλικής λίγκας. Ως εκ τούτου η επιλογή του στο Νο 25 του ντραφτ του 2014 από τους Ρόκετς, ήρθε ως φυσικό επακόλουθο και το ίδιο καλοκαίρι παρέδωσε τη σκυτάλη στον… μπασκετικό του αδελφό.

Ο Λεσόρ, βρέθηκε μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Από τη μια η αποχώρηση του Καπελά για το ΝΒΑ, του άνοιξε τον δρόμο για έναν ενεργό ρόλο στο ρόστερ της Σαλόν και από την άλλη, ο παιδικός του ήρωας Τουριάφ, τον προέτρεπε να ενταχθεί στο Γκονζάγκα, όπως είχε πράξει και ο ίδιος. Παράλληλα και το Νορθ Καρολάινα Στέιτ του είχε προσφέρει υποτροφία, αλλά εν τέλει ο Ματίας αποφάσισε να παραμείνει στην Σαλόν.

Δικαιώθηκε, έστω κι αν ο προπονητής του Ζαν Ντενί Σουλέ δεν τον πολυπίστευε. Γι αυτό και την πρώτη του χρονιά η μέση συμμετοχή του στο γαλλικό πρωτάθλημα δεν ξεπερνούσε τα έξι λεπτά, ενώ στη δεύτερη ανέβηκε στα 12. Σε αυτό το περιορισμένο διάστημα κατάφερε να έχει 6 πόντους και 4,3 ριμπάουντ μέσο όρο, με αποτέλεσμα η Ναντέρ να του προσφέρει τριετές συμβόλαιο.

Η πρώτη του χρονιά με την ομάδα του Παρισιού ήταν η λεγόμενη breakout, καθώς δεν ήταν μόνο ότι ανέβασε κατακόρυφα τα νούμερα του (στους 10,4 πόντους και τα 7,2 ριμπάουντ), αλλά κυρίως ότι έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην κατάκτηση δύο τίτλων: Του γαλλικού Κυπέλλου, αλλά και του FIBA Europe Cup.

Μάλιστα στον διπλό τελικό της τέταρτης τη τάξει ευρωπαϊκής διοργάνωσης, ήρθε αντιμέτωπος με τον σέντερ που είχε πάρει τη θέση του στο ρόστερ της Σαλόν και τον οποίο θα βρει μπροστά του τη νέα περίοδο στα ντέρμπι των αιωνίων αντιπάλων. Ο Μουσταφά Φαλ ήταν ο εκλεκτός του Σουλέ για το 5 και ο Λεσόρ φρόντισε να πάρει την εκδίκηση του από τον πρώην προπονητή του, έστω κι αν ήταν υποδεέστερος του νυν σέντερ του Ολυμπιακού στη μεταξύ τους μονομαχία.

Στον πρώτο τελικό, οι δύο ομάδες ήρθαν ισόπαλες 58-58! Ο Φαλ είχε 11 πόντους, 11 ριμπάουντ και μια τάπα, ενώ ο Λεσόρ είχε επτά πόντους, τρία «σκουπίδια» και μία ασίστ.

Στον δεύτερο αγώνα το μικρό κλειστό της Ναντέρ ξεχείλιζε από κόσμο και ο Λεσόρ είχε παίξει πολύ καλύτερα έχοντας 12 πόντους με 6/10 δίποντα. Βέβαια είχε χάσει και τις δύο του βολές, λίγο πριν το τέλος του αγώνα, πράγμα που λίγο έλειψε να κοστίσει στην ομάδα του. Το σκορ ήταν 82-79 και το νέο απόκτημα του Παναθηναϊκού απέτυχε να ανεβάσει τη διαφορά στο +5 με 88’’ για το τέλος. Ακολούθησαν λάθη και διαδοχικά άστοχα σουτ για έκαστη ομάδα και στην εκπνοή ο Αξέιλ Μπουτέιγ απέτυχε σε τρίποντο που θα έστελνε το ματς στην παράταση!

Το τελευταίο άκουσμα της κόρνας βρήκε τον Λεσόρ να πανηγυρίζει έξαλλα και τον Φάλ να φεύγει με σκυμμένο το κεφάλι, παρά την εξαιρετική του εμφάνιση με την άπταιστη στατιστική των 17 πόντων με 7/7 δίποντα και 3/3 βολές…