Σλούκας, Βεζένκοφ και Παπανικολάου αποτελούν την καλύτερη τριπλέτα αριστερόχειρων στην Ευρωλίγκα και θυμίζουν κάτι από Μπράνσον-Ραντλ-Μπάρετ

Οι αξιόπιστοι αριστερόχειρες είναι δυσεύρετοι όχι μόνο επί ευρωπαϊκού εδάφους, αλλά στο παγκόσμιο μπάσκετ. Ο εφετινός Ολυμπιακός έχει την τύχη να διαθέτει τρεις και μάλιστα να είναι όλοι στην ακμή της καριέρας τους. Η εμφάνιση τους στον πέμπτο αγώνα με τη Φενέρμπαχτσε το επιβεβαίωσε με τον πλέον εμφατικό τρόπο, καθώς ο Κώστας Σλούκας, ο Κώστας Παπανικολάου και ο Σάσα Βεζένκοφ αποτέλεσαν το «τρικέφαλο τέρας» που «κατάπιε» τους Τούρκους. Η παραγωγικότητα τους, μάλιστα, συνειρμικά έφερε στο νου των απανταχού μπασκετικών, την πιο αποτελεσματική τριπλέτα «ζερβοκουτάλων» σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Αυτή δεν είναι άλλη από της Νέας Υόρκης. Ο Τζέιλεν Μπράνσον, ο Τζούλιους Ραντλ και ο Αρ Τζέι Μπάρετ αποτελούν την «δύναμη πυρός» των Νικς οι οποίοι έχουν κάνει την καλύτερη τους πορεία τα τελευταία δέκα χρόνια και μετά το 3-2 επί των Χιτ τα ξημερώματα της Πέμπτης (11/5), είναι ακόμα ζωντανοί στο παιχνίδι της πρόκρισης των τελικών της Ανατολής.

Οι πιο παραγωγικοί στην ιστορία του ΝΒΑ!

Οι τρεις αριστερόχειρες έχουν ξεκινήσει βασικοί σε όσα παιχνίδια έχουν αγωνισθεί την τρέχουσα σεζόν. Στην κανονική περίοδο πέτυχαν ακριβώς 5000 πόντους (!), σε σύνολο 9514 της ομάδας τους! To ποσοστό παραγωγικότητας τους επί της συνολικής έφθασε το εντυπωσιακό 52,5% ενώ αν προσθέσει κανείς και τους 406 πόντους του (επίσης αριστερόχειρα) Αιζάια Χάρτενσταϊν, ανεβαίνει στο 57%!!! Ως εκ τούτου, είναι φυσικά το μεγαλύτερο όλων των εποχών στο ΝΒΑ. Το προηγούμενο ήταν το 51% που μοιράζονταν δύο ομάδες: Οι Νιου Τζέρσι Νετς του 1977 που είχαν για ηγέτη τον δαιμόνιο κοντό Νέιτ «τάινι» Άρτσιμπαλντ και οι Χιούστον Ρόκετς του 2015. Ποιους άλλους… ομογάλακτους του είχε τότε ο ασταμάτητος Τζέιμς Χάρντεν; Μα φυσικά τον Κώστα Παπανικολάου και τον Ντονάτας Μοτιεγιούνας τους οποίους θα «συναντήσουμε» στη συνέχεια.

Οι στατιστικές λεπτομέρειες του 5ου αγώνα

Την προηγούμενη Τρίτη, η τριπλέτα των Σλούκα-Παπανικολάου-Βεζένκοφ ξεπέρασε κατά πολύ στο πέμπτο ματς με την Φενέρ, τη μέση παραγωγικότητα των Μπράνσον-Ραντλ-Μπάρετ. Σημείωσε 53 από τους 84 πόντους των «ερυθρόλευκων», ήτοι το 63% της συνολικής παραγωγικότητας τους στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Αν θέλουμε να γίνουμε ακόμα πιο λεπτομερείς, όταν και οι τρεις τους ήταν ταυτόχρονα στο παρκέ, η ομάδα του Πειραιά σε 37 κατοχές, σημείωσε συνολικά 36 πόντους, δίνοντας της 0,97 πόντους ανά κατοχή. Η πιο παραγωγική της στιγμή ήταν όταν πλαισιώθηκε από τον Ουόκαπ και τον Φαλ: Σε πέντε κατοχές, σημείωσε επτά πόντους, δηλαδή είχε 1,4 πόντο μέσο όρο.

Η καλύτερη στην Ευρωλίγκα

Στη διάρκεια της σεζόν τώρα, το ποσοστό του «τρικέφαλου τέρατος» δεν ήταν ανάλογο με αυτό των Νικς, αλλά είναι με απόσταση το καλύτερο από τις ομάδες που τερμάτισαν στην πρώτη οκτάδα της Ευρωλίγκας. Πέτυχαν 1345 πόντους σε σύνολο 3239 των Πειραιωτών, έχοντας δηλαδή το 41,5% της παραγωγικότητας τους.

Η αμέσως καλύτερη τριπλέτα αριστερόχειρων ήταν αυτή της Ζαλγκίρις. Μπραζντέικις, Ουλανόβας και Μπιρούτις είχαν το 34,5% των πόντων της ομάδας του Κάουνας, ενώ στο Νο3 βρίσκονται οι Οκομπό-Μοτιεγιούνας-Μπράουν της Μονακό με 32,1%.

Φυσικά στο ποσοστό παίζει σημαντικό ρόλο και ο αριθμός των αριστερόχειρων που έχει κάθε προπονητής στα χέρια του. Για παράδειγμα ο Γιασικεβίτσιους στην Μπαρτσελόνα έχει μόνο έναν, τον συμπατριώτη του Ρόκας Γιοκουμπάιτις, ενώ κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τη Μακάμπι, η οποία έχει μόνο τον Ρόμαν Σόρκιν.

Το πλεονέκτημα

Σε κάθε περίπτωση, ο Ολυμπιακός έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα έναντι των αντιπάλων του, που διαθέτει τρεις και μάλιστα κορυφαίου επιπέδου. Παρά το γεγονός ότι κανείς τους δεν έχει καλά τελειώματα με το δεξί, έχουν τελειοποιήσει ο καθένας κάποιες διαφορετικές κινήσεις με το «καλό» τους χέρι και είναι ασταμάτητοι. Ο Σλούκας χρησιμοποιεί την «stop n go» τρίπλα με απαράμιλλο τρόπο και τα αριστερά του ντράιβ σπάνια δεν βρίσκουν τον στόχο. Ο Παπανικολάου «κόβει» στην μπέιζλαιν καλύτερα από κάθε άλλον φόργουορντ και ο Βεζένκοφ έχει την πιο γρήγορη εκτέλεση και ταυτόχρονα κίνηση χωρίς την μπάλα.

Ίσως το πιο σημαντικό στοιχείο είναι ότι και οι τρεις αποτελούν προϊόντα της παραγωγικής του διαδικασίας. Ο Σλούκας και ο Παπανικολάου αποκτήθηκαν στα 18 και 19 τους χρόνια, ενώ ο Βεζένκοφ μπορεί να μετακόμισε στο λιμάνι ως «έτοιμος» παίκτης, πλην όμως βελτίωσε κατακόρυφα τόσο τα αγωνιστικά του χαρακτηριστικά υπό την καθοδήγηση του επιτελείου του Μπαρτζώκα, όσο και την σωματοδομή του, χάρη στη δουλειά που κάνει με τον γυμναστή Ανδρέα Γκατζούλη.