Η ομάδα του Μιλγουόκι έχει αρκετό χώρο στο σάλαρι καπ και μπορεί να αλλάξει ριζικά το ρόστερ της, ενώ ο νέος κυβερνών ιδιοκτήτης της έχει αρκετές ακόμα κρίσιμες αποφάσεις να λάβει. 

Το «μαύρο κουτί» ύστερα από την «συντριβή» των Μπακς στα πλέι-οφ δεν μαρτύρησε κάτι καινούριο: Ο Μίντλετον είχε την έλλειψη σταθερότητας που τον χαρακτηρίζει, ο Τζρού Χόλιντεϊ για πρώτη φορά στην τριετία του στο Μιλγουόκι δεν ανταποκρίθηκε στα υψηλά στάνταρ που ο ίδιος έχει θέσει και ο Μάικ Μπουντενχόλζερ δεν μπόρεσε να βρει καινούριες λύσεις, εμμένοντας (όπως όλα αυτά τα χρόνια) σε ένα πολύ «σφιχτό» rotation. Φυσικά για να μην είμαστε άδικοι με τον προπονητή και συνολικά με την ομάδα των «ελαφιών», ο σημαντικότερος λόγος των προώρων αποκλεισμών των δύο τελευταίων ετών είναι οι τραυματισμοί: Πέρσι του Μίντλετον στην σειρά με τους Σέλτικς και φέτος του Γιάννη απέναντι στο Μαϊάμι. Ως εκ τούτου, περισσότερο ενδιαφέρον έχει η επόμενη μέρα, παρά η ανάλυση του αποκλεισμού από τους Χιτ. 

Η ευελιξία στο σάλαρι-καπ 

Το πρώτο, λοιπόν, στοιχείο είναι πως βρίσκονται σε μια κατάσταση «make or break» και το σημαντικότερο είναι πως έχουν την ευελιξία να ακολουθήσουν όποιο δρόμο θέλουν. Τι εννοούμε; Πολλές φορές λόγω των περιορισμών του σάλαρι-καπ, οι ομάδες είναι επί της ουσίας υποχρεωμένες να μην αλλάξουν πορεία. Οι Μπακς την επόμενη περίοδο έχουν μόλις οκτώ παίκτες δεσμευμένους με συμβόλαια, εκ των οποίων οι δύο έχουν δική τους επιλογή ανανέωσης. 

Βάσει της λογικής, ο Μίντλετον δεν θα πει «όχι» στα 40 εκατομμύρια της νέας σεζόν ώστε να μπει στην αγορά των free agents, αν και στο παρελθόν ομάδες του κάτω ραφιού έχουν δώσει τρελά συμβόλαια σε χειρότερους παίκτες από αυτόν, όπως για παράδειγμα οι Χόρνετς με τα 120 εκατομμύρια για τέσσερα χρόνια στον Γκόρντον Χέιγουορντ το 2020. Το πιθανότερο είναι πως και ο Μίντλετον θα μείνει, το ίδιο και ο Τζεβόν Κάρτερ (ο οποίος έχει τον μίνιμουμ μισθό των 2,2 εκατομμυρίων) κι έτσι οι Μπακς θα έχουν κοντά στα 30 εκατομμύρια δολάρια διαθέσιμα για να ενισχύσουν το ρόστερ τους. 

Ρυθμιστικός παράγοντας ο Λόπεζ

Απ’ ότι φαίνεται, ο Κράουντερ και ο Ινγκλς ( οι οποίοι μαζί κοστίζουν 17 εκατομμύρια δολάρια) θα κουνήσουν μαντήλι και η σημαντικότερη απόφαση θα έχει να κάνει με τον Μπρουκ Λόπεζ. Με 13 εκατομμύρια δολάρια ετήσιου μισθού είναι μια VFM (Value For Money) επιλογή, πλην όμως τα χρήματα αυτά μπορούν να εξοικονομηθούν είτε για κάποιον καλύτερο free agent, είτε για μια προσθήκη μέσω της μεθόδου sign n trade. 

Οι διαθέσιμοι free agents

Στην αγορά το προσεχές καλοκαίρι θα βγουν σούπερ-σταρ σαν τον Τζέιμς Χάρντεν και τον Καιρί Έρβινγκ, οι οποίοι δεν ταιριάζουν με το υπάρχον ρόστερ των «ελαφιών» και δύσκολα θα τους απασχολούσαν. Ενδιαφέρουσα είναι η περίπτωση του Φρεντ Φαν Φλιτ, ο οποίος θα μπορούσε να «κολλήσει» δίπλα στον Χόλιντεϊ, ενώ στους ψηλούς, οι Ευρωπαίοι Πορζίνγκις και Βούτσεβιτς θα αποτελούσαν σημαντική αναβάθμιση στην επίθεση και «πισωγύρισμα» στην άμυνα σε σχέση με τον Λόπεζ. Παίκτης που θα «κολλούσε» τέλεια είναι ο stretch Τζέραμι Γκραντ, ενώ ο Τζέικομπ Πελτλ θα «έδενε» στην άμυνα, αλλά θα έδινε ελάχιστα στην επίθεση, αφού δεν απειλεί από μακριά, κάτι που πρακτικά είναι επιβεβλημένο για τους Μπακς ελέω Γιάννη.

Γενικότερα η αγορά έχει αρκετά ονόματα που θα μπορούσαν να βοηθήσουν το Μιλγουόκι, σε πολλές ανάγκες τους. Ο Τζόρνταν Κλάρκσον (ο οποίος απασχόλησε και πέρσι την ομάδα του Γιάννη) είναι ελεύθερος και θα πρόσφερε instant scoring στην δεύτερη πεντάδα τους, στοιχείο που τους έλειψε αφάνταστα. Ανάλογη περίπτωση είναι ο Γκάρι Τρεντ, ενώ μια εναλλακτική με αρκετό ρίσκο, αλλά πολύ χαμηλότερο κόστος θα ήταν ο Μάιλς Μπρίτζες, ο οποίος έχασε όλη την φετινή σεζόν, λόγω του περιστατικού ενδοοικογενειακής βίας, στο οποίο ενεπλάκη. 

Τα δεδομένα για Μπαντ

Βέβαια πριν φτάσουν στους παίκτες, οι Μπακς πρέπει πρώτα να αποφασίσουν τι θα πράξουν με τον προπονητή τους, του οποίου το συμβόλαιο μπαίνει στον τελευταίο χρόνο του. Κι εδώ θα πρέπει να κάνουμε την απαραίτητη διευκρίνιση, καθώς εύλογα θα αντιτείνει κανείς πως ο Μάικ Μπουντενχόλζερ μετά τον τίτλο του 2021 επέκτεινε το συμβόλαιο του ως το 2025. Σωστά, αλλά στο ΝΒΑ, οι προπονητές του επιπέδου του «Μπαντ», ένα χρόνο πριν την ολοκλήρωση της συμφωνίας τους, διαπραγματεύονται την επέκταση της. Αν δεν την πάρουν, αυτό σημαίνει ότι στο τέλος της, θα απολυθούν κι έτσι συνηθίζουν να φεύγουν πριν αυτό συμβεί. Πολλές φορές αυτό μπορεί να συμβεί και δύο χρόνια πριν… 

Ένα απτό παράδειγμα είναι αυτό του Μπουντενχόλζερ με τους Χοκς το 2018. Τότε ο ξανθομάλλης τεχνικός είχε άλλα δύο χρόνια συμβόλαιο με την Ατλάντα, η οποία όμως δεν ήθελε να του προσφέρει νέα επέκταση. Οι δύο πλευρές συμφώνησαν ότι… διαφωνούν, η ομάδα του επέτρεψε να συζητήσει με άλλα franchises, αρχικά διαπραγματεύτηκε με τους Σανς κι εν τέλει έκλεισε με τους Μπακς. 

 Συνεπώς ναι μεν τα δύο χρόνια που έχει μπροστά του, ασφαλώς αποτελούν ένα σημαντικό μαξιλαράκι ασφαλείας για τον Μπαντ, αλλά δεν εξασφαλίζουν στο 100% την παρουσία του. 

Η σκυτάλη της 5ετίας στον Ίντενς  

Ο άνθρωπος που θα κληθεί να πάρει όλες τις κρίσιμες αποφάσεις είναι ο Ουές Ίντενς. Ως γνωστόν, υπήρξε μια σημαντική αλλαγή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς των Μπακς, καθώς ο ισότιμος συνεργάτης του Ίντενς, Μαρκ Λάσρι πούλησε το ποσοστό του στον ιδιοκτήτη των Κλίβελαντ Μπράουνς (του NFL) Τζίμι Χάσλαμ. Βάσει της αρχικής συμφωνίας του 2014, οι δύο τους έπρεπε ανά πενταετία να αλλάζουν στον ρόλο του κυβερνώντος ιδιοκτήτη. Η θητεία του Λάσρι έληγε το 2024, αλλά μετά την εξαγορά των μετοχών του από τον Χάσλαμ, συμφωνήθηκε να αναλάβει από φέτος την νέα πενταετία ο Ίντενς, ώστε στο διάστημα αυτό να «μαθητεύσει» δίπλα του ο Χάσλαμ και να τον διαδεχθεί το 2028. 

Ο Ίντενς είναι ένας cold blooded επιχειρηματίας που ξεκίνησε την καριέρα του από την Lehman Brothers και έβγαλε πολλά λεφτά με αρκετά επιχειρηματικά ρίσκα. Είναι δεδομένο ότι θα συμβουλευτεί τον Γιάννη για τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει, αλλά και την αγαπημένη του κόρη, Μάλορι, η οποία συνηθίζει να παρακολουθεί τα παιχνίδια των Μπακς δίπλα του. 

Μάλιστα η Ίντενς έχει δηλώσει ότι θέλει να αγοράσει μια μέρα τους Νικς, ενώ έχει για σύντροφο τον διάσημο παίκτη του φούτμπολ, Άαρον Ρότζερς, ο οποίος κατέχει το 1% του μετοχικού ποσοστού των «ελαφιών». Η οικογένεια Ίντενς, λοιπόν, έχει την «καυτή πατάτα» στα χέρια της και τον επόμενο μήνα θα αποκαλυφθούν οι προθέσεις της…